Nəzm | https://kultur.az

36395679_1945108362174523_7874856501817376768_n

Zaur İLHAMOĞLU – Salam, Dədə

24 01 2019 / 13:06 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

(Dədə Qorqudla söhbət) Salam, Dədə! Harda idin? Görünmürdün nə zamandır. Sən gedəli nələr olmuş bilirsənmi? Türk elləri yasa batmış, pərişandır. Sən gedəli oda düşdük, Canımızı od götürdü, yandıq, yandıq, Sən ge...

"Sevgi sarayı"
Bilirsən sevgilim, qəlbimdə nə var ?
Sən adlı saf, təmiz, şirin duyğular.
Sevgimi gizlədə bilməmişəm ki,
Baxcada çiçəklər, güllər duyublar.

Utanıb, qızarıb, allanır axı,
Mən səni görəndə yanağım lalə.
Baxışlar dikilib, gözlər süzülür,
Çevrilib oluram sanki piyalə.

Astaca əyilib, astaca qalxır,
Kipriyim şeh düşən, bir yarpaq kimi.
Saçlarım uçuşur havada sanki,
Küləyə yön verən, bir bayraq kimi.

Heç sevgi ətrini duymusanmı sən ?!
Mən ətir saçıram səni görəndə.
Bax usta oluram, bənna oluram,
Sevgini qəlbimdə saray hörəndə.

Sən şahsan sarayda mənsə kənizin,
Əmr elə sevgini yaşadım hər an.
Gəl tarix yazmayaq, dastan olmayaq,
Ayrılıq sözünü eyləyək yalan.

Tarixdə sevgilər qovuşmaz əsla,
Leyli də Məcnuna qovuşmayıb ki.
Gəl biz qovuşaq, dastan olmayaq,
Qəlbim dastanlarla barışmayıb ki.

Adımız tarixə yazılmasın qoy,
Nə sən Məcnun ol, nə də mən Leyli.
Qovuşaq əlimi buraxma, yarım,
Olmayaq sevgidən biz də gileyli.

“Ürəyim uşaqtək darıxıb”

Mən sənsiz o qədər darıxmışam ki,
Səni düşünərək qolların açar.
Bir dəfə uzaqdan görünsə kölgən,
Həsrətim uşaqtək qoynuna qaçar.

Sarılar sarmaşıq çiçəklər kimi,
Gözünün yaşları çağlayar o an.
Qınama sevgilim elə darıxıb,
Vüsal da dil açıb ağlayar o an.

Gözündən süzülən sevgi yağışı,
Yanağa od salar səndən xəbərsiz.
O elə diqqətlə baxar ki sənə,
Süzülər gözləri hərdən xəbərsiz.

Gör necə darıxıb, necə kövrəlib,
Uşaqtək hönkürüb ağlamağı var.
Adını dilinə gətirməyib heç,
Qəlbinin içində saxlamağı var.

Gəl sənə qovuşub baxsın doyunca,
Səni and verirəm yar bircə gecə.
Mən uşaq deyiləm bax bu yaşımda,
Ürəyim uşaqtək darıxıb necə.

"Qəlbin yarası"

Bir kəlmə sözünlə qırdın qəlbimi,
Sənin zərbələrin məlhəmə döndü.
Sevgi yalanına inanan o qız,
O gecə qəlbində əbədi öldü.

Sevgisiz bir həyat yaşayır indi,
Hər addım atanda uğur qazanır.
Bəlkə də qəlbinin dərinliyində,
Gizlədə bilməyib o qız da yanır.

Çalış gözlərinə görsənməyəsən,
Unutmaz inanma sənli günləri.
Bəlkə də ah çəkib xatırlayacaq,
Hər dəfə görəndə o sevənləri.

Yenə də yoluna çıxma bir daha,
Zamanla sağalar qəlbin yarası.
Ürək parçalanıb sərt sözlərinlə,
Sənin zəhərinlə dolub arası.

Esmira Günəş – “Gözündən süzülən sevgi yağışı, Yanağa od ...

21 01 2019 / 20:33 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

“Sevgi sarayı” Bilirsən sevgilim, qəlbimdə nə var ? Sən adlı saf, təmiz, şirin duyğular. Sevgimi gizlədə bilməmişəm ki, Baxcada çiç...

Elşən Əzim – “Qəm bu qədər şirin olmaz, Doymur Elşən Əzim ...

20 01 2019 / 21:04 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

Səndən Gözümdən su içən kədər, Heç su içmir gözüm səndən. hara baxdım sən göründün, Dönən deyil üzüm səndən. Gəl vurduğun yaraya bax, Xına kimi əlinə yax. Tikanlı yol, yalın ayaq, Silinməz qan izim səndən. Hər könüldə ye...

Nuşabə Əsəd Məmmədli – “Yanvar şəhidlərinə”...

20 01 2019 / 20:53 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

Yanvar şəhidlərinə Gecə şər kimi altdan qapqara qaralanda, Ulduzlar axır, qana-qəltən şəhər baxır. Şaşqın-şaşqın, dalğın-dalğın… Şəhər dönüb matəmxanaya- Süng...

33593093_2182721065285084_3675631512973213696_n

Eltun Türkel – QAR VƏ QAN

19 01 2019 / 18:43 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

Dəhşətli gecə idi o gecə,Tarix qanlı sətirlərini yazmaq üçün,Açmışdı səhifəsini,Dəniz də susmuşdu,Duymaq olmurdu, Dalğaların səsini Torpaq da susmuşdu, Qorxudan qar ilə örtülüb, Kəsmişdi nəfəsini. Azadlıq eşqiylə döyünə...

"Həyatın məcazi mənası"

Qarışıb yuxularım, itib xeyirim, şərim,
Halım qarışıb yenə, məndəki hal hal deyil.
Div ağzına atmağa qurbanıq, əzizlərim,
Havayı aldığımız nəfəs də halal deyil.

"Tanrı minlər içindən niyə məni seçibdir?"
Yuxuda görürəm ki, özümə su verirəm.
Barmağım yarıyacan gicgahıma keçibdir,
Durub üzü qibləyə, gözümə su verirəm.

Biri sinəmdən basır, biri başımı əyir,
Hanı mənim bir gözüm, niyə qolum yoxdur ki?
Tanrı məni çağırır, dəli şeytan qal deyir,
Niyə mənim getməyə başqa yolum yoxdur ki?

Əqrəblər yorğun düşüb, taqəti qalmayıbdır,
Azad olmaq qulluqdan, iş işdən asılıdır.
Məndə də o səbirdən heç, qəti qalmayıbdır,
Məni də qınamayın, vərdişdən asılıdır.

Eşşək damğalayıram, hamı iyə dayanıb,
Gözüm dikilib qalıb "şeytanlıq döyməsi"nə.
Dünya niyə fırlanmır, zaman niyə dayanıb,
Kimin barmağı dəyib pauza düyməsinə?

Şəhadət barmağımdır gicgahımın silahı,
Bütün günü yollarda quru can daşıyırıq.
Gözümüzü sıxanda su çıxırsa, İlahi,
Niyə damarımızda su yox, qan daşıyırıq?

Deyirlər o dünyada qaynar qazan qaynayır,
Qorxudan saralmışıq, bıçaq vursan, qan çıxmaz.
Bir neçə "dəcəl uşaq" mərcə oyun oynayır:
"Görək, kim kimi yıxar, görək, kim kimi yıxmaz"

Qızğın bir oyun gedir, "Ya Qaralar, Ya Ağlar"
Çirmələyib qolunu bir neçə "igid", "qoçaq"
Yenə yuxu görmüşəm, sizə bəd xəbərim var:
İçimdən bir səs deyir: "Qaralar uduzacaq!"

"Xoşbəxt ol"

İstəyirsən bir də sına,
Qəlb ki şüşə deyil sına,
Ürəyimin qapısına
Bir top atdın, dedim: qoldu!

Bu top düşməz hər ayağa,
Düşər bəxtəvər ayağa,
Durdum birtəhər ayağa,
"Bir şey olmaz"-dedim, yoldu...

Olanlar mənə olmuşdu,
Başımı duman almışdı,
Ümidim sənə qalmışdı,
"Səbr et" -dedin, dedim: oldu!

Bu nə top idi qovurdum?
Mən ki sadəcə sevirdim,
Üzümü göyə çevirdim,
"Nə baş verir"-dedim, noldu?!

Elə "eşq" də söz imiş, söz,
Deyilənlər düz imiş, düz,
Mənim nəfəsim buzmuş, buz,
Kimə "gülüm" dedim, soldu.

Bu nə yoldu, nə cığırdı?
Deyim "Xoşbəxt ol?" Axırdı!
Mənim nəfəsim ağırdı,
Bir də gördün dedim, oldu!

Xəlil Adıgözəl – “Mənim nəfəsim buzmuş, buz, Kimə “g...

18 01 2019 / 13:26 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

“Həyatın məcazi mənası” Qarışıb yuxularım, itib xeyirim, şərim, Halım qarışıb yenə, məndəki hal hal deyil. Div ağzına atmağa qurbanıq, əzizlərim, Havayı aldığımız nəfəs də halal deyil. “Tanrı minlər...

42314576_1928231240557043_2268915967029411840_o

İlham Salmanlı – Çatarmı əlim

16 01 2019 / 16:26 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

İnsan kimi yorulmuşam- Bəlkə, dönüm torpaq olum? Ağac kimi bitim yerdə Üstündəki yarpaq olum? İnsan kimi yorulmuşam, Gedim, bəlkə, şimşək olum. Buludlarla qoşalaşım, Şimşəklərə kömək olum. İnsan kimi yorulmuşam, Şimşək o...

Adilə Nəzər “Qanad çalır quş kimi, Ürəyimdə bəlkələr”...

07 01 2019 / 20:54 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

ÇƏTİNDİR YA HU Lütf eylə, söylə, Ya Hu, Kimə yanım- yaxınım? Kimdən qaçım, İlahi, Qaçım, kimə sığınım?… Ya rəhm eylə bu cana, Ya ətəyin silkələ… ...

Yeganə Qəhrəmanova – Sevdamızın mələyi

06 01 2019 / 14:54 - Genel, Gündem, Nəzm, ƏDƏBİYYAT

Sevdamızın mələyi Sevdamızın mələyi, axı harda qalmısan? Yollarınmı bağlanıb? Niyə səssiz-səmirsiz, boynubükük durmusan? Sevdamızın mələyi, qayıt, getmə uzağa, Bir az ovut qəlbimi, Həsrət, hicran pərdəsin çəkib tulla qır...

Saday Şəkərli – HƏR İNSAN BİR DÜNYADI…

06 01 2019 / 14:35 - Genel, Nəzm, ƏDƏBİYYAT

Saday Şəkərlinin uzun illər öncəsi uşaqlar üçün yazdığı bu poemanı kultur.az-ın dəyərli oxucularına təqdim edirik: (poema) Hər insan bir dünyadı, rəngarəngdi, gözəldi, qol-budaqlı ağacdı, saralmış bir xəzəldi. Ya ağact...

Elçin Aslangil – GÖZLƏYƏN ADAMIN ŞEİRİ

27 12 2018 / 18:34 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

Gəlməyən adamım, Yağışı saçlarında, Günəşi gözlərində götürüb getdin bu şəhərdən.. O səhərdən başladı mənimkilər- Gecələrin adam soyuqluğu, Gündüzlərin sən yoxluğu. Yoluxduğum bütün vərdişlər, Məsələn, barmaqlarıma saydı...

Kənan Aydınoğlu – ALLAH amanında!

22 12 2018 / 18:13 - Nəzm, Tək şeir

Qadının özünə minnətdaram mən “Mənim həyatımın nə mənası var, Sizin üzünüzdə gülüş olmasa”. Nəriman Həsənzadə. İnsanın özündən xəbərsiz, inan, Narahat duyğular bu gün də yatmır. Duyub yaşadıqca ömrün gününü, ...

Bir pəncərəlik ay işığı

Mənim indi barmaqlarımın onu da təngnəfəsdir,
Səhralar keçmiş dəvə kimi yorğun, ayağının altındakı qumlar qədər susuzdur.
Çiynindən saçlarına gedən yolun piyadasıdır,
Dodaqların bermud üçbucağı, gözlərin nargin adasıdır.
Sürgündəyəm...

Mənim bütün gecələrimin canı bir pəncərəlik ay işığıdır,
Bir qucaqlıq təkliyi var darıxmağımın.
Qollarına qurban qadın, qucaq elə qollarını.
Çox da ki, birnəfərlik çarpayıda ikinci nəfəri arzulayacaq qədər axmağam.
Lənətə gəlsin tavandan asdığım bu yarasa ömrü.
Sən gedəndən heç kefim yoxdur.
Pis gündəyəm...

Sən ki əvvəllər işdən yorğun gəlib,iki oğlun üçün dərs həll edən ana, anan üçün saçlarını hələ də keçi yığan şıltaq qız, ərin üçünsə sıradan sadəcə bir qadın idin.
Mən yazdım şeir oldun...

Sən bilmədin qadın, mənim ürəyimdə bitən ağacın yarpaqlarına payızın gücü çatmaz.
Sən məndən qəhrəman yarada bilmədin,
Səngər sevgilərdə güllələdin ümidimi.
Ürəyimi pul dilənən qaraçıların ovcuna qoyub getdin.
Qurban olsun gedişinə gözəl-göyçək sevgilər...

And olsun bəxtimin asıldığı ulduz gülüşünə ki,
daha göy üzünə baxmıram,
And olsun yasəmən çiçəyindən ətirli saçlarına ki, barmaqlarımı daraq olduğu yerdən sındırmışam...

Mən sənin baxdığın bütün güzgülərdən ədalətliyəm, qadın!
Bir gün səhər saçlarını darayanda görərsən,
Güzgündəyəm...

Ofisiant qız

Hər kəs unutduğu qədər gedər, ofisiant qız,
Hər kəs sevdiyi qədər qalar.
Mən bilirdim, gedən ayaqların yaddaşı olmur,
Mən bilirdim, unutqandı gedənlərin ayağı.
Mən bilirdim naməlum ölülərin şəkilli başdaşı olmur...
Içkin biraz tünddü,
Çətin keyfimi açsın...

Bu nə sərsəmlikdi,
Barmağımın ucuyla gəzirəm divarlarda,
Əllərim əl ağacı, ayaqlarım küt olub.
Qaranlığa zəncirlədiyim bu küçük duyğular da,
Daha sözümə baxmır, indi quduz it olub.
Içimdə yalquzaqlıqdı...
Fikir vermə göz yaşıma,
uşaqlıqdı...

Gördüm ki, gözlərimin qadın şəklisən,
Asıldım divartək yaxanda sənin.
Gəlib gözlərimin içində gizlən,
Çərçivə baxışım sıxanda səni.
Qorxma, divar deyiləm...

Bu şəhərdə pəncərələr üst-üstə hörülür, ofisiant qız,
Bu şəhərdə insanlar tənhalıqlarına pilləkənlərlə çıxır.
Qara buludlar kimi dolur işıqsız pəncərələr,
Göy üzündən mərtəbə-mərtəbə adamlar düşür.
Sənsizlikdi...

Mənimki biraz ağrı ovudan sərxoşluqdu,
Bağışla, ofisiant qız, bağışla,
Gördüm gözlərində boşluqdu,
Atdım özümü..

Gedirəm darıxmağa...

Mən də belə adamam, qına məni əzizim,
Bir bəhanə gəzirəm öz evimi yıxmağa,
Eləki axşam düşür, çəkilirəm özümə,
Sənsizliyi götürüb gedirəm darıxmağa.

Ovuc-ovuc tökülür, çiliklənir ümidlər,
Səkilərin üstündən daşlananda şüşəsi.
Göz işləmir küçənin sükutunu yarmağa,
Pəncərə gözlüklərin yaşlananda şüşəsi.

Sevinci nə olacaq quruyanda dodağı,
Kəpənək qanadından külək uman çiçəyin.?
Bir də baxıb görürsən ömrün axırındasan,
Bir də baxıb görürsən yiyəsizdi ürəyin.

Çəkilərsən çarmıxa bundan belə gizlicə
Böyüyər göy üzünə Tanrı çəkən yolların.
Qopub düşər sükutlu baxışların altına,
Qopub düşər çarmıxdan xaç şəkilli qolların.

Çarmıxına daş atar gələn-gedən xəlvətcə,
Kiridərsən içində bu bədheybət qorxunu.
Uzanar göy üzünə yerə düşən qolların,
Diksinərsən, pozarsan çarmıxdaki yuxunu.

Mən də belə adamam, qına məni əzizim,
Bir bəhanə gəzirəm öz evimi yıxmağa,
Eləki axşam düşür, çəkilirəm özümə,
Sənsizliyi götürüb gedirəm darıxmağa.

Fevraldan soyuqdu münasibətin...

Saatlar heç vaxt gəlməyəcəksəndə dayanıb,
Ömrümün sənsizliklə bol vaxtıdır.
Gedirəm üzümü ayrılığa tutub.
İndi ayaqlarımın yol vaxtıdır

Şeir oxu,
Qulağına bir pıçıltı səs apar,
Sükutdan boğular otaq istəsən.
Heç olmasa qollarımı kəs apar,
Dizlərin bir büküm qucaq istəsə.

Yox, daha gözləmə bu tərs adamı,
Bəlkə qayıtmağa ömrüm yetmədi,
Bəlkə özümdən də, səndən də bezdim.
Bəlkə bu sevgiyə səbrim yetmədi.

Məndən ürəyini payızla getsin,
Görsən soyuq düşür, hava dəyişir,
Qaranquş ömrüdür şairin ömrü,
Ürəkdən-ürəyə yuva dəyişir.

Səni sevməmişdən qabaq da hələ,
Pəncərən bir ovuc daş görməmişdi.
Milyon il, milyon il uzaqda hələ,
Bu şəhər heç belə qış görməmişdi.

Fevraldan soyuqdu münasibətin...

Ovcumdakı kəpənək...

Sən ovcumda gizlətdiyim qanadları dumanlı ağ kəpənək kimisən, əllərimi sıxsam ölər, əllərimi açsam uçub uçub gedərsən...

Nəfəsini dərməyə bir yasəmən çiçəyi,
Şirəsindən içməyə bir gül dodağı tapmasan, qayıt.
Qayıt ki, ürəyimdən vurduğun güllələrin gilizində gül tarlaları yetişdirim sənə...

Qadın, elə yeriyirsən ki, addımınla danışır asfaltın ot həsrəti.
Pıçıltı yerişindən torpaq xəbər də tutmur.
Utandırır yatağını saçlarının minnəti.
Bal kimi yayılır gülüşün yuxa dodaqlarına...

Bəzən sevmədiyim işdən ayrılıram, Dinləyə bilmədiyim musiqini dəyişirəm,
Yorulduğum yoldan dönürəm.
Bəzən də səni sevmək fikrindən daşınıram,
Ancaq səndən daşına bilmirəm...

Mən pis adam deyiləm qadın,
Məni itirmə!

Vasif Zöhraboğlu “Bir pəncərəlik ay işığı “

19 12 2018 / 23:13 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

Bir pəncərəlik ay işığı Mənim indi barmaqlarımın onu da təngnəfəsdir, Səhralar keçmiş dəvə kimi yorğun, ayağının altındakı qumlar qədər susuzd...

Ağrının nişan üzüyü

(İntihar etmiş və edəcək bütün şairlərə)

Adam var ovucundan,
adam var cibindən atır özünü…
Ağrının nişan üzüyüdür intihar kəndiri.
Tanrı çadrasından bir cüt göz ağardır deyə
hər yağışa düşən ölümlə kəbin kəsdirə bilmir.

…İplə ağac arasında ölüm böyüdürük indi.
Deyirlər,
dar ağacı küçəsində kirayə heç nə yoxdur.
Bu dünyada
tək kirayə varlıq– Yaradanın son mənzili!

…Aparın ölkənin bayrağın asın
şairlər özünü asdığı yerdən.
Axı,
hər intihar xəbərinin başlığında
bir Vətən asılır dar ağacından,
bir Vətən!
16 ocaq 2018
Bakı

Ayağını itirmiş şəkillər

...Hərdən
ayaqlarını itirmiş şəkillərinə baxıram,
günahlarım can verir baxışlarında,
uzaqların islandığı payız yağışlarında.
Gözlərimi o qədər döyüb ki, ayrılıq,
göz yaşlarım yanaqlarımda büdrəyir...

Yadındamı,
son görüşümüzdə
əllərinə söykəmişdim üzümü.
Öləndən sonra gördüm
əllərin ayrılığın məzar daşıymış...

Əkin, 2018

Tanrının taykeş ayaqqabıları

(4 iyul 2017-cı ildə Azərbaycanın Füzuli rayonunda erməni hərbçilərinin öldürdüyü 2 yaşlı Zəhra Quliyevanın xatirəsinə)

“...Bütün zabit rütbələri
sabahın alın yazılarına
duzlu qəhvə hazırlayan
gümüşü çay qaşıqlarıdır.”

Yaradanın yer üzünə səpələdiyi
taykeş ayaqqabılarmış
müharibə uşaqları,
gicgahlarından öpüb
canını alır güllələr.
Bir ovuc torpaq can verir
bir körpənin ürəyində.
Bir cənazə önündə hamı ata olur,
bir top arxasında ata ölür
bir anın içində.

Gördünüzmü,
gicgahına qəlpələr aypara çəkib Zəhranın.
Bayrağımızdakı ayı da çıxarıb verin ona,
bu dünyada bir gördüyünü,
sağ qalan tərəfində qoşa görsün.

...Tanrı, bütün gilizləri Zəhraya oyuncaq elə,
dostları gələnə kimi başı qarışsın.
Hələ bu gedişlə
çox “qızılı ay”lar çəkiləcək
qığıltı dillilərin alnına.

P.S: …hara ölürsünüz yavrular,
gələn müharibədə ana olacaqsınız!
Qorxulu röya görüncə
analarınızı söyməyə tələsməyin gecələr.
Sabahkı savaşda siz qoyub “qaçacaqsınız” övladınızı...

5 bürkü 2017
Bakı
Ciblərim bələk olub ayaq izlərinə...

Səndən əvvəl
daşlar gəlin köçmüşdü bu evə,
səndən sonra
mamır uzaqlıqlar böyütdü
bu daxmanın pəncərələri...
Kaş bu evin güzgüsünü də aparaydın;
süslü-süslü toxuyaydın
ayrılığın xalçasına ilmə kimi...

...Üşüməsin deyə
ayaq izlərini bir cüt coraba büküb cibimə atmışam,
ciblərim bələk olub ayaq izlərinə...
Qayıt,
özün yürgələ,
yürgələ, beşiyində boğ,
böyüməsin üç yaşlı çarpayı tənhalığı.

...Qayıt,
əlindən tut ayaqları keyimiş məhəccərlərin,
qayıt,
qadınsız yaşaya bilmir bu evin döşəməsi.
...və sən gedəli
tavanlar iməkləyir döşəmənin üstündə,
divarlar daş-daş göz yaşları tökür günəş doğan tərəfə...
10 qaraqış 2016
Bakı

Gözlərində intihar sürməsi

Tanrıları öləndə fahişələr doğulmağa başlayar...
Çünki bütün fahişələr ana südünü
arzularını qucaqladığı külqablarından içir...
... və ata qucağı axtarır sevişdiyi kişilərdə,
gözlərində intihar sürməsi.
Analarsa,
ibadət içində hamilə qaldıqca övlad günahlarına
ehtirasdan yırğalanan bir çarpayıda dəfn olunar,
ayağı sürüşkənlərin kəndirlənmiş dünyası.

...Hər gün
bətnində bir qumbara basdırılan fahişənin
gecələrgözlərində bir cüt ölüm yetim qalar.
Ölümə dayəlik də hər qadının işi deyil;
axı çadralı bir sonsuzluq ağlayır
geridə qalan ayaq izlərində.

Göyçay, 2017

Axşamın çadralı soyuğunda

(Emil Rasimoğlunun danışdıqlarına....)

İyirmi qəpiklik dəsmalı
sata bilməyən qızcığazın
dualarında iməkləyir tanrı.
...Bir qarın çörək ağrısı
dar ayaqqabı kimi döyür
onu küçələrə salanbir ananın ismət topuğunu.

...Qızcığazın göz yaşlarını
gödəkcə kimi geyinib gedir,
cibində qara qəpiyi olmayan bir şair.
Qızcığazsa
kilim kimi sərir göz yaşlarını
dizinin dibindən keçənbu adamın ayaqları altına.

Axşamın çadralı soyuğunda
dəsmal-dəsmal ilan mələyir,
işıq gələn tərəfin köpəkləri ulayır
səki üstündəki yağışlara...
Beləcə,
o dilənçi qızcığazın
ovuclarına bir Vətən bükülür,
bir Vətən!
11 bürkü 2017
Bakı

Müharibə uşaqlarının sükutu

(Bəzən ataları belə oxuya bilmir
müharibə uşaqlarının alnındakı
kimsəsiz yazıları...)

Əzrailin eniş meydançasıdır bütün insan sinələri...
Tanrı da
üstünə qurğuşun əridirürəksiz yaratdıqlarının.
Ekvatordan aşağıda döyülür son mənzillərin qapısı...

Hər səhər
keşişlər təşəkkür alırmüsəlman başdaşlarından.
...Sonra
həmin məktublara narıncı gülümsəyir
bütün arzularınxaç atası.

...Ömür nərgiz qoxusudurbir meh drijorluğunda.
Hər qoxunu canına çəkdikcə
özünə vurulur ölülərin ruhları...
Ölülərsə
ittiham olunur işıq oğurluğunda.

...Başdaşları təqvimində
təkcə nərgiz qoxusu bayramı var.
Hər il
qurğuşun əridir ölülər də öz ad günlərinə.
6 qızmar 2017
Gəncə

Bütün saatlar tanrıya işləyir ...

Bütün saatlar tanrıya işləyir,
əqrəblər vurur ömrümüzün boynunu
birdən altmışa saya-saya…

...Bir də
yaşamağa həvəssiz olduğumuz həftələrimiz var –
daşı ölmüş saatların belə
geri qaytarmayacağı həftələrimiz!
Onlara da
çevrə qollardakı əqrəblər verirəlillik dərəcəsi.

...Gah qarğılar yerinə oturmur,
gah da ki, kəndir...
Beləcə yığılır ömrün tərəcəsi.

8 çiçək 2017
Bakı

Tural Turan “Ciblərim bələk olub ayaq izlərinə”

19 12 2018 / 22:56 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

Ağrının nişan üzüyü (İntihar etmiş və edəcək bütün şairlərə) Adam var ovucundan, adam var cibindən atır özünü… Ağrının nişan üzüyüdür intihar kəndiri. Tanrı ...

Vasif SÜLEYMAN – “Misraya dönürsən mənə çatınca”...

19 12 2018 / 13:43 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

ÇATINCA Bir ömrə dəyərdi tək səni sevmək, Sevərdim imana, dinə çatınca. Uzaqdan baxanda mələksən-mələk, Misraya dönürsən mənə çatınca. O dünya var...

Qürbətin payızı fərqlidi, gülüm,
Havası tutqundu, yağışı nəmli.
Qərib eldə yurda baxan gözümün,
Kirpiyi islaqdı, baxışı nəmli.
Bu payız bənzəmir əvvəlkilərə,
Onda arzularım təzə, tər idi.
Elimiz obamız toylu- büsatlı,
Payızlı günlərim bəxtəvər idi.
Sanki fəsillərin yeri dəyişib,
Qar da qıthaqıtnan, matahnan yağır.
Qarışır məzlumun ah-naləsinə,
Göydən başımıza günahnan yagır.

Səsinin gözəlliyi mənim şerimə sığmaz,
Fikirlər ciliklənər, parçası aciz qalar.
Rəssam da çəkə bilməz gözəl səsin şəklini,
Boyalar kara gəlməz, fırçası aciz qalar.
Haqdan gözəl yaranıb səsi gözəl olanlar,
Duyğusu, düşüncəsi, hissi gözəl olanlar.
Tamahına tət deyər nəfsi gözəl olanlar,
Şeytanın payın almaz, boxçası aciz qalar.
Gözəllik ucuzlaşar, duyan gözəl olmasa,
Çox arzular boğurlar, zaman gözəl olmasa.
Min əziyyət çəksə də bağban gözəl olmasa,
Bağında güllər açmaz, bağçası aciz qalar.

Hər kəsin yeri var haqq dərgahında,
Mən də əməlimlə uluyam, qardaş.
Peşəm cəhalətdə işıq olmaqdır,
Bu gözəl sənətin quluyam, qardaş.
Yol var ki, ömürdə gündə kəsişir,
Yol var ki, bilinməz yöndə kəsişir,
Bildiyin dörd cəhət məndə kəsişir,
Haqqa gedənlərin yoluyam, qardaş.
Sevgidən yarandım, mayam sevgidi,
Kitabam vərqim, ayəm sevgidi,
İşim öyrətməkdi, qayəm sevgidi,
Ürəyi sevgiylə doluyam, qardaş.

Dünyanın kefi nadana,
Dərdi çəkənə yazılıb.
Yolun ən böyük savabı,
Körpü tikənə yazılıb.
Ayaqlama haqqı-sayı,
Qışı düşün, yatma yayı.
Səy oğulun töhmət payı,
Oğul əkənə yazılıb.
Ağıl dünyanın sərvəti,
Tikə üçün qaçma qəti.
Kor yarasanın qisməti,
Gecə çökənə yazılıb.

Bir nəfəsin hənirindən uzaqda,
İsinməz hissləri buz olan qadın.
Özünü öyrədər xəyal qurmağa,
Başı xoş söz ilə yozulan qadın.
Obası qonşuma, yurdu elimə,
Görkəmi gözümə, ətri gülümə,
Sevdası qəlbimə, adı dilimə,
Dərdi taleyimə yazılan qadın.
Baxmaz mənə baxışımı duyanım,
Nə faydası ha alışım, ha yanım.
Qüruruna yenik düşüb hayanım,
Qöncə arzuları yaz olan qadın.

Ömrü müəmmadı insan oğlunun,
Körpəsi sevimli, çalı şirindi.
Arzular tərsinə yetişir qardaş,
Dəymişi tamsızdı, kalı şirindi.
Şairin qazancı şirin xəyaldı,
Həsrətin qənimi şirin vüsaldı.
Qəmzəli yanaqda təbəssüm baldı,
Ağ buxağın qara xalı şirindi.
Duzun öz dadı var, şirin yüz olsa,
İlan yola gələr şirin söz olsa.
Yöndəmsiz olardı boynu düz olsa,
Bənövşənin küsgün halı şirindi.

Elçin Şirinov – “Payızlı günlərim bəxtəvər idi”...

19 12 2018 / 13:29 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

Qürbətin payızı fərqlidi, gülüm, Havası tutqundu, yağışı nəmli. Qərib eldə yurda baxan gözümün, Kirpiyi islaqdı, baxışı nəmli. Bu payız bənzəmir əvvəl...

NECƏ SEVMƏYİM

Gözlərimin baxışını süsləyən,
Qucağında sevgimizi bəsləyən,
Varlığımı hər tərəfdən izləyən,
Özəl adam, səni necə sevməyim.

Sevdamızın keşiyini çəkənim,
Baxışımı baxışına əkənim,
Kasıb bəxtə eşq sarayı tikənim,
Gözəl adam, səni necə sevməyim.

Hər nazıma oğrun-oğrun gülənim,
Gülüşünün ətirinə bələnim.
Otağıma şeir ilə gələnim,
Qəzəl adam səni necə sevməyim.

HƏSRƏTİN QOXUSU

Ətirinin qoxusunu gətirən,
Həzin yelin tellərini hörürəm.
Ağacların soyunmuş budağindan,
Bir ürəkdə, iki bədən dərirəm.

Həsrətinin qınağına düşmüşəm,
Təbəssümün fənərini öldürüm.
Qirip düşən bu ayrılıq anının,
Qızdırmasın xatirənlə söndürüm.

İndi duyğuların rəngi qarışıb,
Aldığım rənglərdən əsər yaranmır.
Saçımda sığalın qısılıb küncə,
Dolaşıb əl izin, artıq daranmır.

Gözümün bulağı sızır astaca,
Öpüşün süsləyən sima dağına.
Bəxtəvərlik rəngin gətir gələndə,
Səpələ ömrümün baxça bağına.

Həsrətin qoxusu hopub hər yerə,
Beynim yadırğıyıb ayaq səsini.
Gəlmirsən özün bil, bu gün də gəlmə,
Barı əsirgəmə can kəlməsini.

KİPRİYİNLƏ ƏLƏ MƏNİ

Gözlərinlə üyüt ana,
Kipriyinlə ələ məni.
İradəndən güc almasam,
Dünya qoşar vələ məni.

Köksünə sıx arzuların,
Donu açılsın qundağın.
Qapı sökən uğurların,
Bələyinə bələ məni.

Etdiyin duanı bitir,
Zəmzəmin suyunu gətir.
Uzaqlaşsin qara çətir,
Salır fitnə, felə məni.

Buludlardan al yağışı,
Qüsul elə hər qarğışı.
Sevgi rəngli et alğışı,
Yorub nakam şələ məni.

Gözlərinlə üyüt ana,
Kipriyinlə ələ məni.
İradəndən güc almasam,
Dünya qoşar vələ məni.

Özünü gətir

Oğrun-oğrun talan etdin ömrümü,
Yağılar yurdumu talayan kimi.
Sinəmdə bir tonqal çatmısan, zalım,
Tanrı yanar dağı qalayan kimi.

Gəncliyin ən gözəl dəmiydi, inan,
Götürüb göndərdin qaranlıqlara.
Gənclik illərimi özünlə birgə,
Həbs etdin buz kimi barmaqlıqlara.

Baxçamda boy atan üç tər fidanın,
Zəhmətkeş bağbantək çəkdim keşiyin.
Gecə bulud əvəz gözlərim yağdı,
Gündüz günəşiydim evin, eşiyin.

Varlığın, yoxluğun bəlli olmadı,
Olmuşdun əsiri özgə qucağın.
Cismin hərdən evə baş çəksə belə,
Fikirin olmuşdu daim uzağın.

Etdiyin səhvləri unutmaq olmur,
Xətrini ALLAHa xatir istədim.
Qohumlar yolundan pay umduğu vaxt,
Mən isə özünü gətir istədim.

KÜLÜM GÖY XƏZƏRİN SAHİLİNDƏDİR

Sevgimi nəxş elə həyat yoluna,
Rəssam kətan üstə nəxş edən kimi.
Özümü götür get halalın olsun,
Tanrı taleyinə bəxş edən kimi.

Qadanı, bəlanı birdə sevgini,
Ötür mənə tərəf, açacam qucaq.
Bu gələn acının qoxusu gözəl,
Məhəbbət qoxacaq hər künc, hər bucaq.

Bir-bir xatirəni vərəq-vərəq keç,
Nəvazişli günün laylasıyla yat.
Ötüb keçən günün məzarı üstə,
Sağ əllə üzünə çək bir salavat.

Təmizlən əzizim bütün çirkabdan,
Bataqlıq qurudan bir günəşin var.
Sevginin gücündən güc almışam ki,
Bizə güc gəlməsin xəzri, gilavar.

Eşqinin atəşi yandırır, yaxır,
Külüm göy Xəzərin sahilindədir.
Gəl götür bu ülvi, sadiq eşqimi,
Bilirsən yerini, "Bilgəhgildədir".

QƏLBİNİ QƏLBİMƏ MÖHÜRLƏMİŞƏM

Fincanda üşüdü indi süzdüyüm,
Təzə dəmlədiyim məxməri çayım.
Sanki pərişandır gozlərim kimi,
Pəncərədən baxan sürməli ayım.

Üzünə xoş baxdım həsrət yükünün,
Elə hey qapımı ünvan bilibdi
Əllərim itirib huşunu vallah,
Alnımdan tər əvəz bəxti silibdi.

Yolunu gözlədim heç yorulmadan,
Gözümü yolların boz rəngi sarıb.
Sənin baxışların qol saatında,
Mənimsə gözlərim yolunda qalıb.

Bu yolu bu qədər uzadan nədir?
Bəlkə bəhanədir, bəlkə də tuzaq.
Gözümü sıxıram donsun gedişin,
Gözümü açıram cismindən uzaq.

Darıxdım gözümün nuru sevgilim,
Gözəl gözlərinin baxışı üçün.
Darıxdım arxanca yeridikcə mən,
Yolumda izinin naxışı üçün.

Səndən söz açdıqca sözüm alışır.
Ey mənim bəxtimə düşməyən payım.
Qəlbini qəlbimə möhürləsəm də,
Sənlə nə bütünəm, nə də ki, yarım.

GÖZÜMÜN BULUDUN DAĞIDAN ADAM

Sevgin sülh elçisi göyərçin kimi,
Enib səmalardan qəlbimə qondu.
Sındı həyatımın buzlu tilsimi,
Çevrildi bir anda gülüstan oldu.

Gəldin həyatıma yağmurlu gündə,
Günəş də qısqandı bu gəlişini.
Saçımda əlinin izi qalmışdı,
ALLAH da sevmişdi bu əl işini.

Həyatın sirrini açdın gözümdə,
Hər tərəf dəyişib oldu gülüstan.
Məni elə sevdin, sevdim hər kəsi,
Dəyişdi qarşıma çıxan hər insan.

Dünyaya yenicə göz açdım Vallah,
Oldum iki canı sevən bir bəndə.
Yuz səksən dərəcə dəyişdin məni,
Ruhuma, cismimə çəkərək rəndə.

Eylə yad sevgini keçmişdə edam,
Olanı-olmazı o, vaxtda unut.
Gözümün buludun dağıdan adam,
Bax bu cür bir ömür əllərimdən tut.

Aynur Yasəmən – HƏSRƏTİN QOXUSU

19 12 2018 / 09:31 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

NECƏ SEVMƏYİM Gözlərimin baxışını süsləyən, Qucağında sevgimizi bəsləyən, Varlığımı hər tərəfdən izləyən, Özəl adam, səni necə sevməyim. Sevdamızın ke...

ÖMÜR GÖZ YAŞI KİMİ

Ömür göz yaşı kimi,
Toxunursan ağlayır.
Torpaq da Anan kimi,
Köksünü sığallayır.

Düşür şirin damcısı,
Ən xası,ən incisi.
Həyat vurur qamçısın,
İzlərini dağlayır.

Özüylə bircə-bircə,
Yığır dərdini küncə.
Qəfil sona gəlincə,
Ürəyini bağlayır..

SƏN ÇİÇƏK OL, MƏN ARI

Sən çiçək ol,mən arı,
Can atım sənə sarı.
Elə qol-qanad açım
Sığa köksünə barı.

Düyməsindən bal çəkim,
Bəyazından al çəkim.
Bütün ləçəklərinin,
Ortasından xal çəkim.

Üstündə bir meh ola,
Damla-damla şeh ola.
Bağlayasan köksünü,
Bu sevda bir beh ola.

Pərvazlanam süzüləm,
Düz tacına düzüləm.
Tutasan “əllərimdən”,
Qoymayasan üzüləm.

Tez yapışım “belindən”,
Ətir çəkim gülündən.
Elə ki,bihuş oldum,
Şərbət içim dilindən.
28.11.18.

Darıxıram bu boyda nəfəslərin içində,
Sanki bir dənizdəyəm,sular qoynuna dalır.
Ürək geri çevirir əcəlin əllərini,
Özümsə göylərdəyəm,səma yanına alır.

Başımın üstündəki buludları gözləsəm,
Günəş baxıb ağladar torpağımın qatını.
Süzülər yağan yağış kirpik-kirpik üstünə,
Damcısıyla isladar dodağımın çatını.

Bəlkə onda rəngləyəm ağ-qara ürəyimi
Bilirəm ki içimdə kinli guşələr yatır.
İmdadıma sükunət ,boş otaq,soyuq balış,
Bir də eyni biçimdə çirkli şüşələr çatır.

Məryəm Əliyeva Şeirləri

18 12 2018 / 21:28 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

ÖMÜR GÖZ YAŞI KİMİÖmür göz yaşı kimi,Toxunursan ağlayır.Torpaq da Anan kimi,Köksünü sığallayır.Düşür şirin damcısı,Ən xası,ən incisi.Həyat vurur qamçısın,İzlərini dağlayır.Özüylə...