akif abbasov

AKİF ABBASOV – ALLAHIN BƏLASINA GƏLDİ

(hekayə) Yenə də Şura hökumətinin vaxtları idi. Ermənilər orada-burada, əsas yerlərdə işdə-gücdə, vəzifədə   idilər. Azərbaycanlıların başında turp əkirdilər. Onlara gözün üstə qaşın var deyə bilməzdin. O dəqiqə “millətç...
AKIF ISTANBUL 5

AKİF ABBASOV – ÜRƏYİMLƏ BACARA BİLMİRƏM

                                                                (hekayə) Gülüstan arvad başılovlu, təşviş və təlaş içində özünü Məmməd babaya çatdırdı: -Baba, ölmüşəm, yerdən götür. Baba təəccüblə ona baxdı: -Nə olub, ay...
AKİF ŞƏKİL İYUN 2014

AKİF ABBASOV  - YUXARILARA ŞİKAYƏT ƏRİZƏSİ

                                (hekayə) İnsanın necəliyi kökdən gəlir. Tapdıq kişinin kökü də təmiz idi. Ata-babası xeyirxahlığı özlərinə peşə eləmişdilər. Övladlar da görüb-götürür, onlara oxşamağa çalışırdılar. N...
akif abbasov

AKİF ABBASOV – SÜRGÜNDƏ SƏSLƏNƏN MUSİQİ

                                         (hekayə) Stalin rejiminin tüğyan etdiyi illər idi.  10-15 qoyunu, 5-10 inəyi, camışı, iki mərtəbə evi olanın adını “kulak”, yəni qolçomaq qoyub, necə deyərlər “qulaqlayıb” göndəri...
AKİF ŞƏKİL İYUN 2014

AKİF ABBASOV – ZİRSATAN

(hekayə) Fatma arvad oğlanlarını evləndirmiş, qızlarını köçürmüşdü. Kişinin başını da çoxdan yemişdi. Oğullu, qızlı, imkanlı olsa da, bu qoca yaşında özünü tənha hiss edir, gəzib-dolanır, amma özünə yer tapmırdı. Ev işlə...
akif abbasov

Akif Abbasov – BU ÇƏR DƏYMİŞ HİNDUŞKALAR

                              (hekayə)              Şura hökumətinin can verən illəri idi. Ərzaq çatışmazlığı vardı. Şəhərlərdə, rayon mərkəzlərində insanlar yağ, ət, toyuq, yumurta və daha nələr tapmaq üçün özlərini ora...
PHOTO-2021-02-09-12-00-40 (1)

İlahə Qəhrəman – Böyük adam…

                 İlahə Qəhrəman (Qəhrəmanova İlahə Həsən qızı) 1978-ci ildə Bakı şəhərində doğulub. Azərbaycan Texniki Universitetinin İnformasiya Texnologiyaları fakultəsini həm bakalavr, həm də magistr pillələri üzrə b...
zaur b

Yataqxana ƏHVALATI – Zaur Bayramoğlu

Tə­lə­bə ya­taq­xa­na­sı­nın ikin­ci mər­tə­bə­si. Bi­rin­ci kurs­da oxu­yan dörd tə­lə­bə­nin ya­şa­dı­ğı otaq­da ge­cə­dən xey­li keç­sə də, işıq sönmə­miş­di… Ma­hir əlin­də­ki ki­ta­bı çar­pa­yı­nın üstünə qo­y...
zaur b

Zaur Bayramoğlu – QAN QOXUSU

 I   Qə­fil­dən su­yun al­tı­na doğ­ru çə­ki­lən ip onu sək­sən­di­rib özünə gə­tir­di. Oy­na­yıb əlin­dən çı­xan ti­lo­vu ha­va­da­ca qa­mar­la­yıb ani hə­rə­kət­lə ucu­nu yu­xa­rı qal­dı­ra­raq ya­na so­vur­du. Ye...
zaur b

Zaur Bayramoğlu – ADINI SƏN QOY

O par­ka gə­lib sı­ra-sı­ra düzülmüş daş otu­ra­caq­lar­dan bi­rin­də əy­lə­şib aya­ğı­nı aya­ğı­nın üstünə aşır­dı, otu­ra­ca­ğın ar­xa­lı­ğı­na söykə­nib ba­şı­nı yu­xa­rı qal­dır­dı. Çi­sə­lə­yən yağ­mur də­nə­cik­­lə...