KARABAĞ GÜZELLEMESİ-1
.
Şanlı tarihimin kadim mekanı,
Cennettir her köşen yurdum Karabağ.
Türk’ün kan bedelli aziz vatanı,
Cennettir her köşen yurdum Karabağ.
Yüce dağ başında çadırın, yaylan,
Binlerce oban var, köyün kasaban,
Nice bağ bahçenle tarlan ve ovan,
Cennettir her köşen yurdum Karabağ.
Dağlarının yücesinde kartallar,
Ovalarda gezer nazlı sunalar,
Meşelerde koşar ürkek ceylanlar,
Cennettir her köşen yurdum Karabağ.
Pınarlar, çeşmeler, buz gibi sular,
Her evde saklıdır ölmez anılar,
Abidelerin ki; gururla yaşar,
Cennettir her köşen yurdum Karabağ.
Kabir taşlarında bir tarih yatar,
Namınla şöhretin alemi tutar,
Mislin dünyaları alır da satar,
Cennettir her köşen yurdum Karabağ.
Sende mekan tutmuş yüksek ruhların,
Canlara can katan şen mahnıların,
Her sazla okunmaz o mugamların,
Cennettir her köşen yurdum Karabağ.
Gözleri yaş dolu aşıkların var,
Över seni binler şairlerin var,
Methine güç yetmez yazarların var,
Cennettir her köşen yurdum Karabağ.
Türk Milleti sana sevdalanmıştı,
Aşıklar gönlünce oyalanmıştı,
Yurtsuzlar bağrında yuvalanmıştı,
Cennettir her köşen yurdum Karabağ.
ARIMSIN NAMUSUM TEMİZ VİCDANIM
TÜKENMEZ HASRETİM EY KARABAĞIM
.
KARABAĞ GÜZELLEMESİ-2
.
Seni canımızdan çok aziz bildik,
Ruhumuz seninle çağlar Karabağ.
Yolunda ölmeye yeminler ettik,
Bu sözler bizleri bağlar Karabağ.
Çocuklar oynardı temiz sokakta,
Oğlun, kızın işde, gözler uzakta,
Anasından emen balan kundakta,
Hasretle ciğerden ağlar Karabağ.
Herdem öğüt verdi han dedelerin,
Masal mani derdi can ninelerin,
Çörek pişirirdi kız gelinlerin,
Şimdi yüreğini dağlar Karabağ.
Bahçe bağda şenlik toylar ederdik,
Genç ihtiyar herkes kısmet gözlerdik,
Çoğalırdı neslin, bayram ederdik,
Mesuttu ölüler sağlar Karabağ.
Atalarım adını dağlara yazmış,
Dağlardaki güzel bağlara yazmış,
Nedense karayı bir bağa yazmış,
Yakındır hoş yıllar, çağlar Karabağ.
Boynunu bükmüştü kızıl gülümüz,
Gamla yasla geçer sensiz ömrümüz,
Cıdır’da olsun hep toy düğünümüz,
Bayram eder eller dağlar Karabağ.
Kadrinle kıymetin hep üstün bize,
Şerefin ismetin, bitmez hazine,
Namusun vakarın kandan da üstte,
Kurbandır sana hep soylar Karabağ.
Bizimdir bu vatan, bizimdir toprak,
Gökyüzünün süsü üç renkli bayrak,
Elbette Şuşa’da dalgalanacak,
Parlasın yıldızlar tuğlar Karabağ.
ARIMSIN NAMUSUM TEMİZ VİCDANIM
TÜKENMEZ HASRETİM EY KARABAĞ’IM
.
KARABAĞ GÜZELLEMESİ-3
.
Oğullar buyruğu alır atadan,
Günü, ayı, yılı saymaz Karabağ.
Seller gibi akar bir gün sınırdan,
Ordular zafere doymaz Karabağ.
Nice koç yiğidin aktı kanları,
Unutmayız asla şehit canları,
Ezeceğiz diri can yakanları,
Alırız öcünü kalmaz Karabağ.
Yetimler dik tutsun hep başlarını,
Analar silmeli göz yaşlarını,
Dindirsin atalar kor efkarını,
Ateşler bizleri yakmaz Karabağ.
Düşmanların göğe bir direk vursa,
İsterse orada bin saray kursa,
Yıkarız başına adalet varsa,
Haklıdır bu millet susmaz Karabağ.
Kahraman milletiz yoktur korkumuz,
Devletim muktedir güçlü ordumuz,
Düşmana aman yok karşı dururuz,
Askerin nöbette yılmaz Karabağ.
Sevdamız vardı ta ezelden sana,
Senin için kafa tuttuk tufana,
Kavuşursun bir gün ana yurduna,
Bitmez bu sevgimiz solmaz Karabağ.
Karabağ’ım Göğçe mahal Revan’la,
Gün gelecek bütün Azerbaycan’la,
Olacaksın ana yurtla Turan’la,
Anavatan sensiz olmaz Karabağ.
Korkaktır düşmanın gör kahrolacak,
Sancaklar Şuşa’da dalgalanacak,
Karabağ Türk’ündür Türk’ün kalacak,
Yaşar ebed müddet korkmaz Karabağ.
ARIMSIN NAMUSUM TEMİZ VİCDANIM
TÜKENMEZ HASRETİM EY KARABAĞ’IM
.
KELBECER’İM
(Kelbecer Evlatlarına…)
.
Dirilir ölmüş cesedim,
Kıyamda durur bedenim,
Azadlığın görebilsem,
Sonra ölsem Kelbecer’im
Vatan güzel ufuklar hür,
Benim eşsiz Kelbecer’im.
Dünya kıymetin bilemez,
Biz biliriz Kelbecer’im.
Dağlarında soldu güller,
Nerde kaldı o şen günler?
Aşıkların neler söyler?
Hatırandan Kelbecer’im.
Yaylaların bol otlaklı,
Mor laleli Kelbecer’im.
Bulaklarından kan akar,
Su yerine Kelbecer’im.
Oğulların var ki yaşar,
Vakit gelir sular taşar,
Canlar vatanına koşar,
Yiğit yurdu Kelbecer’im.
Yurtlar nasıl unutulur?
Yaddan çıkmaz Kelbecer’im.
Koçyiğitler seni bulur,
Bir ses versen Kelbecer’im.
Olacak mı bir gün Tanrı’m,
Bayram edecek Hazar’ım,
Yoksa gülecek günlerin,
Çok uzak mı Kelbecer’im.
Metin der ki ümitliyim,
Karabağ’ım, Kelbecer’im.
Ağlar boynu büküklerin,
Hangi dağda Kelbecer’im.
.
SEVDİĞİM BAKÜ’DE
.
Sevdiğim Bakü’de, bir de hayalim,
Hazar’ın kokusu tüter burnumda.
Nasıl dayanırım, hasretli halim,
Ayrılık acısı yüktür boynumda.
Gönlümün borcu var, o nazlı güle,
Yol çizdim kuşlara, onun kalbinden.
Çok sözler uçurdum, “selam” da söyle,
Tükenen sabrımı anlat derinden.
Targovi’de kızlar, süslü akşamlar,
Sabir bağı yine öyle güzel mi ?
Işıklı şehirde saklı tılsımlar,
Yol tarifleyen kız, beni över mi?
Karabağ anlattım, Bakü Bulvar’da,
Dinleyenim azdı, yaslı gönüller.
Hocalı’m bitmeyen sevdam aklımda,
Nerde ağlar şimdi Kelbecer’liler.?
Şehriyar gençlere yad yabancıysa,
Heyderbaba’m beni ağlatır yine.
O tay, bu tay, öyle, acı, sancıysa,
Layık mıyım bilmem, yersiz övgüne?
Badamdar’dan esen ılık rüzgarım,
Mihnetli o yare “seviyor” derse.
Yok canımdan başka; hediyem, varım,
Canan kabul eder, yakar dilerse.
Yazıya 518 dəfə baxılıb
