İmarət CƏLİLQIZI — Xocalıya

imarətcəlilqızı

           xocalı3-21-36-47hocaliiiiiiiiRekviyem

Xocalı…

İnsanların göy altında

   doğulmaqcün, yaşamaqçün

     qurduqları yurd-yuvası.

Xoşbəxt olub gülmək üçün,

  sevmək üçün, sevilməkçün,

    vaxt çatanda ölmək üçün

      qurduqları yurd-yuvası.

 

Sinəsinə doyunca baş

                 qoymadığı,

  qucağından yetərincə

                doymadığı

   dağı, daşı, çölü, düzü—

                                      halalı…

 

Bu fələyin bir məkandan 

           yüz məkana dağıtdığı,

                               inlətdiyi,

  doğma ocaq həsrətiylə  ağrıtdığı,

                               göynətdiyi  

             köksüdağlı  insanların

               ürəyinin ortasına topladığı

                ürəyinin ortasına sapladığı

                         dərdi, qəmi, məlalı…

 

 Bir kiçicik qızcığazın

    nağılların dünyasından

      kirpiklərilə  yığdığı,

        məsum gözüylə baxdığı

          alt dodağı yer süpürən,

          üst dodağı göy süpürən,

             nəfəsindən od püskürən

                yeddibaşlı əjdahalar,

                    dəyirmandaşlı divlərin

                       gercəkləşmiş xəyalı…

(…köksü  üstdə   kitabının

                           qan naxışlı vərəqləri,

   nağıl dolu kirpikləri

        hürküdülmüş  bir yavrunun

                aynasına dəhşət şəkli

                       həkk olunmuş bəbəkləri…) 

 

Arzuların, ümidlərin

 dünyasında fəsil-fəsil,

         fəqət bu gerçək aləmdə

            tək sətri də yazılmamış

                 bir məhəbbət  tarixçəsi.

səksənərək xəyallardan 

   qopub düşmüş  nəvazişlər.

 donmuş soyuq cəsədləri

       qar altında basdırılmış

          neçə nakam sevgilinin

               heç istisi soyumamış

                 yumuşaq ala yorğanı,

  gülləbatmaz ruhlarıyla

       qucaqlaşıb  göyə uçmuş 

                 əbədi əhdi-peymanı,

   dəlicə aşiq ruhların

          güllələrlə şırımlanan

                 şaxtalı  qış səmasında—

                    odlu-buzlu cəhənnəmdə vüsalı.

       

Yaşamağa dünyadakı canlıların

   hamısından daha artıq haqqı olan,

      halal haqqı yandırılan,

         halal haqqı dondurulan

             alçaldılmış insanların

                    çatlamış gorları içindən ucalan,

                       illərlə cavabsız qalmaqdan qocalan

                             “bizi niyə öldürdülər?” sualı.

 

         Hələ  ölmək istəməyən

           yüzlərlə nakam insanın

                     hələ gəlmək istəməyən,

                              güllə qabağında gələn əcəli.

 

Insanın öz həmcinsinə

      cəkdirdiyi işgəncənin

        Xirosima, Buhenvalddan,

Xatından daha dəhşətli,

                              yüz dəfə daha tutarlı misalı.

 

 

Xocalı…

        Qocadan qoca tarixin

               dünya binə olan  gündən

                     bəşəriyyət qarşısında

                         heç vaxt  əfv olunmayacaq

                                              bağışlanmaz babalı!..

 

Yazıya 891 dəfə baxılıb

Şərhlər

Şərh

Pin It

Comments are closed.