Tanıya bilmirik haqq deyiləni
Nə bir manşırı var, nə ənəyi var
Ədalət mələyi polisdən betər
Tərəzi yerinə dəyənəyi var
–
Hamı bu quyuda şən təki oldu
Sonu “tülkü, tülkü, tünbəki“ oldu
Azadlıq bir büküm tənbəki oldu
Onun da o qədər nəxənəyi var
–
Dərd oldu sinədə beçə ki qardaş,
Çoxdan qarışmışıq heçə ki qardaş
Var o haqq- ədalət, necə ki qardaş
Mirzə Babayevin kəpənəyi var
–
Bəxtiyar, çoxumuz sağ deyil bizim
Demə dövran deyil, çağ deyil bizim
Küldü, başımızda qoğ deyil bizim
Alma o şampunu, nə köməyi var?
—
TUTMA ƏTƏYİNDƏN ƏL TUTMAYANIN
.
Tutma ətəyindən əl tutmayanın
Bir gün qapısından kürüdər səni
Lap da ürəyini buz kimi saxla
Buz kimi ayaqdan əridər səni
–
Bir gün əl açmaq da eyləməz əlac
Ya başın küllənər, ya küllənər sac
Usanma zəhmətdən, bir gün ehtiyac
Düşmən qapısına yeridər səni
–
Ömür bir gövhərdi, çirkə bularsan
Itirib özünü çətin bularsan
Hər gədə- güdəyə quyruq bularsan,
Bir tulapayına kiridər səni
–
Yüz söz de, nadana eyləməz əsər
Nə başı götürər, nə ağlı kəsər
Yaralı Bəxtiyar, eylə müxtəsər
Sözü çürüdərsən, çürüdər səni.
–
DEMƏDİMMİ…
.
Demədimmi çərhəyadan uzaq gəz
Çox çəkərsən o səhvinin altını
Lap dözümdə dəmir adam olasan
Bir-bir sökər şrupunu, boltunu
–
Görmürsənmi həya gedib ar azdı
Baş götürüb gedib itdi, ər azdı
Qohum qardaş arasında Arazdı
Kür aparmaz ürəyinin xıltını
–
Qurtarmazsan bir yol keçsən cənginə
Yüz dili var, vuran yoxdu ənginə
Zamin qoyub zalımların bangına
Işə salıb qohum, qardaş, eltini
–
Gedib dolan ha oba, kənd, ha şennik
Yoxdu belə fırıldaqçı, maşennik
Səndən qaçar ha xoş saat, ha şənnik
Tanrı kəssin beləsinin sortunu
–
De Bəxtiyar, lənət sənin zəndinə
Inanmısan, göz yaşına, andına
Hər kim düşsə beləsinin fəndinə
Əldən verər açarını, pultunu
–
GƏRAYLI
.
Mən ki qaldım dar ayaqda
Dost getdi, yığnaq əridi
Böyür –başdan səs çıxmadı
Sol boşaldı, sağ, əridi
–
Kotan saldım daşa çıxdı
Bircə dərdim beşə çıxdı
Ömrüm- günüm boşa çıxdı
Zaman dondu, çağ əridi
–
Alt-üst edib bulmayanda
Dibdə bir şey qalmayanda
Evimdə yağ olmayanda
Ürəyimdə yağ əridi
–
Günüm əzab edən dərdə
Bağrıb kabab edən dərə
Bəxtiyar tab edən dərdə
Qaya uçdu, dağ əridi
–
DƏLİ KÖNÜL HEÇ ÖZÜNÜ ÖLDÜRMƏ
.
Dəli könül, heç özünü öldürmə
Bu dünyada yiyəsisən heçincə
Bir tikə çörəknən yavanlıq eylə
Özgə hesabına yeyib- içincə
–
Gen dünya başına etməsin darlıq
Zatı qırıqlarla etmə bazarlıq
Əlindən gəlməsin mərdiməzarlıq
Bu dünyadan çiyinlərdə köçüncə
–
Nə arxa- dayaq gəz, nə tanış- biliş
Çırmayıb qolunu zəhmətə alış
Öz əlin, öz başın, cabala, çalış
Hər gədə – güdəyə ağız açınca
–
Bir gün olar domba çıxar hamar da
Tutularsan, qanın donar damarda
Nanəcibə, nakişiyə, namərdə
Boyun əymə ruh bədəndən uçunca
–
Yaralı Bəxtiyar, gəlsin harayın
Eybi olmaz, daşdan çıxsın çörəyin
Dağa dönsün, böyük olsun ürəyin
Kiçik olsun günahınca, suçunca
————-
SƏN DƏ SABUNLANIB…
.
–
Bu qara günlərə düşməzdin, könlüm
Qaranı ağ kimi görməyi bilsən
Itin ulayardı ömrün uzunu
Sən də bir qab yala hürməyi bilsən
Bağçalıq alardın, güllük alardın
Hesabı bu başdan illik alardın
Əqidə verərdin, qulluq alardın
Almağı bacarsan, verməyi bilsən
Birinə yamanıb birinə yapış
Az onann savaşıb, az bunnan qapış
İndi şeytana da tikirdin papış
Beş- on başa corab hörməyi bilsən
Yaralı Bəxtiyar, ağırdı daşın
Göz aLtda ölümün, yaş üstə yaşın
Sabunlu kəndirdə qalmazdı başın
Sən də sabunlanıb girməyi bilsən
–
TÖKÜLÜR
.
Ay ata ocağm, ay ana yurdum
Sənsiz ürəyimin başı tökülür
Səndən uşaq ikən çıxanın indi
Saqqalı ağarır, dişi tökülür
–
Sinəmdə daş varmış ürək yerinə
Zəhərmiş yediyim çörək yerinə
Mən gedə bilmirəm Mərək yerinə
Dolanır Bağdadın quşu tökülür
–
Baxan yüz dərdimin gördümü üçün?
Əyildik ellərin yardımı üçün
Çınqıl bulağının qurtumu üçün
On yerdən gözümün yaşı tökülür
–
Əlim Qazançıdan aralı qaldı
Soldu gül irəngim saralı qaldı
Bəxtiyar o vaxtdan yaralı qaldı
Içi parçalanır, dışı tökülür
–
BİR AZ
Sözünə- gapına yiyəlik eylə
Çək ağzının qaytanını dart bir az
Uzat ayağını yorğana binəm
Üstüaçıq ayıbını ört bir az
–
Dosta kəc baxanın gözü portdaya
Çox hoppanıb- düşən bənzər çərtdəyə
Üsyan eylər , canın yığsan xirtdəyə
Baxmaginən kirmiş olur mərd bir az
–
Ağır olar yüngüllüyün bədəli
Dərs olsun fələyin müsibət əli
Qonuya- qonşuya dəyər şətəli
Bir kimsədə xarabdısa sort bir az
–
Yaralı Bəxtiyar deyər yerində
Zibil üzdə, inci- mərcan dərində
Gəzmə müxənnətin həndəvərində
Artıq olar kədər bir az, dərd bir az
–
AŞAĞI
.
Getmə havalanıb çox yuxarıdan
Özünü bir azca daşı aşağı
Gec olacaq başın daşa dəyəndə
Tökginən ətəkdən daşı aşağı
–
Yaxını görməyən çatmaz uzağa
Dərəni keçməyən yetişməz dağa
Biri səbəb durub çəkər qabağa
Dartar ayağından beşi aşağı
–
Mərdin on gününün beş ağı olsun
Yaz yaşılı olsun, qış ağı olsun
Eyb etməz, qoy əlin aşağı olsun
Çalış, olmayasan başı aşağı
–
Bağbanlar əlləşər barınnan ötrü
Almasınnan ötrü, narınnan ötrü
Bir boğazdan ötrü, qarınnan ötrü
Salmaz hörmətini kişi aşağı
–
Yaralı Bəxtiyar bilmədi sağ- sol
Dizi sıyrıq- sıyrıq, kürəyi zol- zol
Bekar zamanadı, gözüaçıq ol
Bici başa çəkir, şaşı aşağı
–
GƏTİRİR
.
Bir şəkil tapanda Əskiparadan
Üzümə tutalğac yeri gətirir
Özümü götürüb anrı aparır
Köhnə zamanları bəri gətirir
Nə yerim yeriymiş nə göyüm göymüş
Nə çəpərim çəpər, nə öyüm öymüş
Gör Sarı Bulağın həsrəti nəymiş
Bu qara rəngimə sarı gətirir
Xeyirimdi şər vaxtının şəkili
Bağçasının bar vaxtının şəkili
Qazançının qar vaxtının şəkili
Canıma xəcalət təri gətirir
Bilmədim neyləyib yapdığımı heç
Gedəndə düz yoldan sapdığımı heç
Gözlərim seçəmmir tapdığımı heç
Monitor gözümə toru gətirir
–
ÇƏKİLİB
.
Hər kim üz qaraldıb, süysün qızardır
Yəqindir namusu, arı çəkilib
Axsaqlar həmişə irəli düşüb
Ha vaxt ki örüşdən sürü çəkilib
==
Adamlar ət adam, bir də daş adam
Qanmaz min adamdı, qanan beş adam
Çənədən saz adam, içiboş adam
Nağaradı, üstə dəri çəkilib
==
O dal dəsmallayan- deyim düzünü
Dəsmallıq edəcək elin gözünü
Baqaja qoyacaq gündə yüzünü
Hələ maskalanıb geri çəkilib
==
Nadan küyə düşüb, başa düşməyib
Göylər aha düşüb, quşa düşməyib
Bir adam ki bərkə- boşa düşməyib
Anrı dartınanda bəri çəkilib
==
Söz deməz boşuna şair Bəxtiyar
Dəyər bir qoşuna şair Bəxtiyar
Baxtafar başına, şair Bəxtiyar,
Bir- iki yaranın yeri çəkilib.
.
DİVANİ
.
Bir adam ki doğru yoldan səmtini tez döndərər
Onu nə məsləhət əylər, onu nə söz döndərər
Bir oğrunun məharəti yüz doğrunu yanıldar
Tərs geyib ayaqqabını gedəndə iz döndərər
–
Gəzirik az- az tapırıq əldə çıraq biz düzü
Iki düzü bir yerə yığ, qəbul etməz düz düzü
Əyri yola çəkəsidi bircəəyri yüz düzü I
şin möcüzəsi odu, əyrini düz döndərər
–
Adamın yaxşısı odu, haq yeməyə, haqq ala
Bəxtiyar deyər dediyin, əlli yerə şaqqala
Bığının altdan keçənlər salam verməz saqqala
Tale ki verdiyin alar, dövran ki üz döndərər
–
AVTOPORTRET
Bir kərpic dəftərdə şeir yazmaq
Özü də bağ- bağçada işdən sonar
Yüz kərpickəsənin əziyyətidi bu
Və yaxud Bir süd dəftərində nəsə yazmaq
Anamdan əmdiyim südün
burundan gəlməvəziyyətidi bu
Mənim kimi yazar tapmaq asanmı səncə
–
Məni çox yerlərdən araladılar
Adımı hər yerdə qaraladılar
Cəhənnəmə qaralasınlar
Mən də torpağın üzünü qaralayıram
Noolsun ki
Nisyə dəftərindən adımı qaralada bilmirəm
Mənim kimi yazar tapmaq asanmı səncə?
–
Zəhmətdimi, it zulumudumu
Əllərim qabar- qabar
Ölmüş hüceyrələr dirildir məni
Mən də ölmüş cəmiyyəti diriltmək istəyirəm
Mənim kimi yazar tapmaq asanmı səncə.
–
Haqqımı məmurlar yeyir
Istedadsız yazarlar yeyir
Cücələrimi siçovullar
Kartofumu danadişi
Ev doludu dərmanla
Siçan dərmanı, danadişi dərmanı və ürək dərmanı
Mənim kimi yazar tapmaq asanmı səncə.
–
Kiməsə sarmaşıq kimi sarılmadım
Kiməsə calamadım özümü
Belə şeylər həmişə mənə ar gətirdi
Əvəzində Becərdiyim lobyalar payalara sarmaşıb qalxdılar
Caladığım ağaclar yaxşıca bar gətirdi
Mənim kimi yazar tapmaq asanmı səncə.
–
Ürək şeir yazdırdı, ürəkdən yarımadım
Beyin hekayə yazdırdı beyindən yarımadım
Qapı -bacaya yaxşı peyin vermişəm
Deyəsən elə peyindən yarıdım
Məhsulum bol olacaq payından yarıdım
Axı mən bu ömrün nəyindən yarıdım
Mənim kimi yazar tapmaq asanmı səncə
–
Iki qanadım vardı, qirdılar
Cəhənnəmə qırsınlar
Indi əlimdə dördqanad yaba var
Dilimi, dişimi bağladılar
Cəhənnəmə bağlasınlar
Indi əlimdə 10 dişli dimrıq var
Haqqımı tapdadılar kərənti kimi
Cəhənnəmə tapdasınlar
Indi sözüm daha itidi
Mənim kimi yazar tapmaq asanmı səncə.
–
Indi qulaq asdığım mahnılar
Ürək döyüntülərim dəstiri tapdaq səsi
Yehrə vuran kərənti səsi
At kişnərtisi, üzəngi səsi
Yorğa at yerişi,
Dördayaq at yerişinin birənti səsi
Və mən müasir yazaram
Mənim kimi yazar tapmaq asanmı səncə.
.
AY QA
.
Elə zamanadı, qohum da, yad da
Kasıbı yadına az salır, ay qa.
Nadanlar hikmətdən elə danışır
Kövük dodağında iz salır, ay qa.
–
Tarix eşələyir vələduznalar
Etdi nadan nələr, dələduz nələr
Əyri heç, gör edir hələ düz nələr
Bağrımın başına köz salır, ay qa
–
Evin divarını nəm vurur ən çox
İnsanı içindən qəm vurur ən çox
Qeyrətsiz qeyrətdən dəm vurur ən çox
Oğru doğruluqdan söz salır, ay qa.
–
Yaralı Bəxtiyar boşuna demir
Kəsərdən küt olmaz döyülən dəmir
Mənasız bir həyat, mənasız ömür
Adamı hörmətdən tez salır, ay qa.
–
QAZIMI KƏSMİŞİLƏR
Aparın o qazı Vazgenə verin
Şair nəyinizdi qaz verəsiniz?
Bir eşşək alaram, odun yığaram
Lənət o xeyrə ki siz verəsiniz
–
Yüz çəkib zəhmətin, bəslə, böyüt də
Zatı yoxdu, bar yetişməz söyüddə
Xəzər də sizindi, qaz da, nöyüt də
Bəlkə yaram üstə duz verəsiniz
–
Allah şaha versin ömrümdən kəsib
Görsün nələr çəkir füqara, kasıb
Olsun belə günlər sizə də nəsib
Sözümü süysünə az verəsiniz
–
Qalar qiyamətə sinəmdə bu dağ
Məğribə, Məşriqə çatar səs- soraq
Yenə Bəxtiyarın sözü qalacaq
O fəxri adları yüz verəsiniz
–
İŞIQ İLLƏRİ VAR İŞIQLI GÜNƏ
.
Elə qaniçənlər gördü gözümüz
Gənəyə, mığıya, zəliyə nə var?
Eli əldə tutan dəlilərdən qorx
Əlində daş tutan dəliyə nə var?
–
Yatan min- min oldu, oyaq altıdı
Bir gədə qalxırsa dayaq altıdı
Millət illərdi ki ayaqaltıdı
Gəvəyə, kilimə, xalıya nə var?
–
Dana otaranlar ölkəni sağır
Əlimiz qabardı, belimiz yağır
Bəla başımıza illərnən yağır
Yarımca saatlıq doluya nə var?
–
Biz bizə tarixik, bizə keçmişik
Quldarlıq dövrünə təzə keçmişik
Biz ayıb olmasın, paza keçmişik
Qurtarıb canını, ölüyə nə var?
–
Görüm bu gərdişi tərsinə dönə
Işıq illəri var işıqlı günə
Tərslikmi edirsən, Bəxtiyar, yenə
Dildən yara çıxmaz, “bəli”yə nə var.
–
MƏN ALÇAQ KÖNÜLLÜ, UCA VÜQARLI
.
QOŞMA
Mən alçaq könüllü, uca vüqarlı
Baxmadım hər yolda qəza durubdu
Necə həyatımdan arxayın olum
Arxa sandıqlarım üzə durubdu
–
Heç gözlər görməsin gözüm görəni
Könlümün evinin düşdü kərəni
Ömür şikar kimi keçdi bərəni K
əm ağlım yerindən təzə durubdu
–
Yaralı Bəxtiyar yapışdı sözdən
Dil bilən it yaxşı bir dilbilməzdən
Arxadakı ömrüm düşübdü gözdən
Qabaqdakı ömrüm gözə durubdu
–
TƏCNIS
.
-Yamannan yamanın özləri bilər
Heç möhtac olmaya yaxşı yamana
İllərnən qarğanır, müdam söyülür
Ehtiyac var bə nə yaxşı yamana?
–
Gərək yaxşı dosta yaman gün dəyəm
Xoşbəxtlik kölgədə- yaman gündəyəm
Halın yaman olsa, yaman gündəyəm
Halın yaxşı olsa, yaxşıyam, ana
–
Kimlər əkdi, yaxşılığı düz əkdi
Kotan salıb əyri yeri düz əkdi
Bəxtiyar, yaxşı şey bəzək- düzəkdi
Gərək yamalıq da yaxşı yamana
–
QOYUNLARI TƏHQİR ETMƏYƏK
.
Gəlin qoyunları təhqir etməyək
Nadan çox geridi qoyunnan məncə
Bir kalın bükülməz dizi yaxşıdı
Min dəfəəyilən boyunnan məncə
–
Fürsət yoxsuluna yedirtmə balı
Açacaq başına min qeylü- qalı
Bir aqil adamın ahı mənalı
Axmağın hayından, küyünnən məncə
–
Neçə saray yapdır, olmazsan kübar
Siçan yuvasının yüz girişi var
Pulunu millətin gözünə soxar
Kim xəstə olarsa beyinnən məncə
–
Xəsis qəlbidaşa de bu söhbəti:
-Bəslər bir zibillik gör neçə iti.
Tale rast eyləsə bir müxənnəti
Yeyin qaçmalısan yeyinnən məncə
–
Yaralı Bəxtiyar aldı çox zədə
Azdımı nanəcəb, azdımı gədə
Xilas olmayacaq heç vaxt, heç vədə
Sinəm bu dağlardan, düyünnən məncə
–
T Ə C N İ S
Bir dolu ürəknən boş yer gəzirəm
Deyirəm boş olsun yanım da bəzən.
Al məni qoynuna, dilbər təbiət
Yanımda çiçəklən, yanımda bəzən
–
Böldü ömrümüzü təntənə tənə
Bizə bayram tənə, təntənə tənə
Can cana tənədi, tən tənə tənə
Istərəm alışım, yanım da bəzən
–
Xoşbəxtik zirvədə, el ətəklikdi
Qoz kimi yığılır, el ətəklikdi
Yaralı Bəxtiyar, elə təklikdi
Kölgəm də artıqdı yanımda bəzən
–
GƏTİRƏR
.
İlqarsız adamın başını burax
Başına hər zaman bəla gətirər
Kefini quyunun dibinə salar
Dərdini qaldırıb zilə gətirər
–
Əməllər düzülə sapa, yaxşıdı
Hərə öz yerini tapa, yaxşıdı
Taxtabaş adamdan sıpa yaxşıdı
Yüklərsən meşədən zula gətirər
–
Belə ha olmayıb ilki adamın
Sonda dar məzardı mülkü adamın
Aldanma dilinə tülkü adamın
Ən çətin adamı yola gətirər
–
Quldur istəyər ki, çapa dolana
Qul istər hər nəsə tapa dolana
Tamahkar əlli yol Kəbə dolana
Yenə imanını pula gətirər
–
Hər üzü olanlar hər yola gedər
Xeyirsiz adamlar xeyrini güdər
Zatsız adam sənə yaxşılıq edər
Amma başa qaxar, dilə gətirər
–
Yaralı Bəxtiyar deyər dərindən
Həm sözün üzünün qaymaq yerindən
Işin keçsə müxənnətin birindən
Çəkər ayağından dala gətirər
–
GETDİ
Çoxları baş qatdı guruldayaraq
Di gəl bircə dəfə yağmadı getdi
Kimisi var yığdı, ellərə qaldı
Kimi də kef çəkdi, yığmadı getdi
—
Kimi yaddaşlarda şər- xata qaldı
Kiminin adından bir xata qaldı
Kiminin gözləri arxada qaldı
Kimi heç geriyə baxmadı getdi
—
Xoş o gedənlərə, izləri qaldı
Ocaqları qaldı, közləri qaldı
Adam var qızıltək sözləri qaldı
Adam var zibil də çıxmadı getdi
–
Biri bir mahala, bölgəyə sığdı
Biri məmləkətə, ölkəyə sığdı
Biri sığındığı kölgəyə sığdı
Biri bu dünyaya sığmadı getdi
–
Elə ki göz gördü- düzü əyərlər
Sulandı gözlərim, yandı ciyərlər
Bir gün də Bəxtiyar haqda deyərlər
Başı bu dünyadan çıxmadı getdi
–
HADI RƏCƏBLİ ÜÇÜN
.
Danış, dediyini bilməyən adam
Burda söz bilənlər dilsiz olmalı
Fərari yüz yerəəl atmalıdı
Qəhrəman ayaqsız, əlsiz olmalı
—
Davamız dünyaynan, aləmnəndisə
Millət şor- çörəknən kələmnəndisə
Dərdlər kreditnən, sələmnəndisə
Dərmanlar nə üçün pulsuz olmalı?
—
Toxlar kef etməli, ac varsa əgər
Nağayraq, iş yoxdu, güc varsa əgər
Bir başda ömürlük tac varsa əgər
Qalan başlar niyə külsüz olmalı?
———
Bir sinədən qopan min ahdı burda
Bəxtiyar çox şeydən agahdı buda
Vallah uşaq əkmək günahdı burda
Burda heyvan belə dölsüz olmalı
GÖTÜRMƏZ
Ağlın ona- buna getməsin, dərdiş
Hər qəlbin aynası tozu götürməz
Yırtıcı yoldaşdı yırtıcı ilə
Əyrilər yanına düzü götürməz
–
Şairin hörməti sözünə binəm
Ocağın istisi közünə binəm
Hərənin yükü var özünə binəm
Qarğa qartal kimi quzu götürməz
–
Tamahkar adamdan yaxşıdı zəli
Qolları uzundu, kəsikdi əli
Bir yetim bir azca gedər irəli
Xainin, xəbisin gözü götürməz
–
Yersiz bir davada, yersiz döyüşdə
Qurunun oduna yanar höyüş də
Təhqir də götürər, yaltaq söyüş də
Ər kişi lateyir sözü götürməz
–
Söz əkin yeridi, suçu həqiqət
Düz deyən dillərin suçu həqiqət
Deyir şirin dildəacı həqiqət
Çox yer Bəxtiyardan yazı götürməz
.
YAXŞIDIR
.
80 bəs eyləyər, 90 pis olmaz
Ömür dost kimidi, azı yaxşıdı
Bir iş gör, yüz olar ağız büzənlər
Beşcə adam qalsa razı, yaxşıdı
–
Doludu boşboğaz, gəlmişik cana
Qatıb xaşıl edir dağı arana
Danabaş adamdan bir qotur dana,
Pazıbaş adamdan pazı yaxşıdı
–
Qabaq çəkən nər olammaz hər dəvə
Dizim varkən əlim düşməz hər dəfə
Bir adam ki üz qaralda hər dəfə
Ondan ayaqqabı mazı yaxşıdı
–
Yazıq olduq, zalım adam lap artdı
Ömür bostanından tağı qopartdı
Kim etdiyi yaxşılığı qabartdı
Ondan o qabartma tozu yaxşıdı
–
Sürüsü gələndə sular bulana
Namərd baxan deyil ölən- qalana
Bir adam ki qapı- qapı sülənə
Ondan qapıdakı tazı yaxşıdı
–
Gülər qalxan adam enən adama
Çoxdu öyüd verən yanan adama
Anlayan adama, qanan adama
Şair Bəxtiyarın sözü yaxşıdı
–
EYBƏCƏR DÜNYADI
.
Eybəcər dünaydı eybəcər həyat
Döndərər atlazı cındıra, bilməz
Neçə ucaları alçaq eyləyər
Alçağı çıxardar hündürə, bilməz
–
Boşboğaz bir gapı yüz təkrar edər
Yaxşı iş xəbisin yerin dar edər
Nadan dediyində çox israr edər
Yüz alim yığıla, qandıra bilməz
–
Ya nökər olasan, fərqi yox, ya xan
Fələyin əlindən qurtarmaz yaxan
Çox vaxt bir mahalı yandırıb- yaxan
Çöllükdə bir ocaq yandıra bilməz
–
Yaralı Bəxtiyar, azdı düz adam
Inanma hamıya, düzdü az adam
Qəlbimi sındırar gündə yüz adam
Kimsə mənliyimi sındıra bilməz
DİLƏ DÜŞƏN DÖY
.
Çatsa da sayımız 7 milyarda
Adamın yaxşısı ələ düşən döy
Dünyanın təməli düz olsa əgər
Bir kopolu əyri yola düşən döy
–
Önün açıq ola, arxan dağ ola
Ruhun sağlam ola, canın sağ ola
Dörd tərəfi bağça ola, bağ ola
Eşşək arıları gülə düşən döy
–
Düznən əyrininki çətin uyuşa
Əyri öyrənibdi düznən əyişə
Zamanə dəyişə, dövr dəyişə
Ikiüzlü adam dala düşən döy
–
Beləcə olubdu əzəldən bəri
Düzünü deyənə deyiblər- kiri
Eşiyinin sirri, evinin sirri
Qonşu yaxşı olsa, dilə düşən döy
–
Yaralı Bəxtiyar gör nələr gördü
Tanıdı namərdi, tanıdı mərdi
Ən çətin dərd imiş dolanma dərdi
Yoxsa canavar da çölə düşən döy
–
TANIDINMI GÖZÜM NURU
.
Tanıdınmı gözüm nuru
Mənəm, yazıq gəlinəsi
Ağlar qalsın gülməyimi
Oldum gülünc, gülünəsi
–
Gözün eli talayası
Canım oda qalayası
Dilim meydan sulayası
Sinən meydan bilinəsi
–
Ömür necə qorunası
Qara gəldi qərinəsi
Odu, kəndin görünəsi
De kimlərə ləlinəsi
–
Kim sözünü çeynəyəsi
Deyim fələk neynəyəsi
Sümükləri qaynayası
Ilikləri ilinəsi
–
Ta Bəxtiyar söz bəyidi
Yalan ömrün düz bəyidi
Qara gözlər özbəyidi
Durub səcdə qılınası
Yazıya 1301 dəfə baxılıb
