AKİF ABBASOV – SİZDƏ QURU ÇÖRƏK OLMAZ?

AKİF 100 (hekayə)

            Məriş kişi xoruzpipiyi çay dolu fincanı qabağına çəkdi.  Tünd çayı xoşlardı. Çoxdanın söhbətidir. Təzə evlənmişdilər. Bir dəfə Pərinin gətirdiyi çayı geri qaytararaq: “Xanım, bu çay polis  görüb nədir?! Rəngi qaçıb”.

Çayın rəngi bir qədər açıq idi. Bu, Mərişin xoşuna gəlməmişdi. Pəri tez fincanı götürüb çayı dəyişdi. Pəri arvad o vaxtdan öz işini bilirdi: kişi tünd çayı içir.

Fincana limon salınanda çayın rəngi onsuz da avazıyır.

Məriş kişi könül xoşluğu ilə çayını içməkdə idi ki, həyət qapısı döyüldü.

-Ay uşaq, bir görün kimdir gələn!

Xudayar özünü çatdırdı.  Gedib xəbər gətirdi:

-Dədə, saçlı-saqqalı bir kişidir. Yanında da bir uzunqulaq…

Məriş kişi fincanı nəlbəkiyə qoyub ayağa qalxdı:

-Soruşmadın nə istəyir?

Xudayar cavabında dedi:

-Yox, soruşmadım.

Məriş kişi fikrə getdi. Az sonra əlini alnına vurdu. Deyəsən  saçlı-saqqalı  kişinin kim olduğunu təxmin etmişdi: “Şəhərə uzunqulaqla gəlib. Deməli, kənd adamıdır”.  Məriş kişi üzünü Xudayara tutaraq:

-Uzunqulağın üstündə xurcun filan vardı? – deyə soruşdu.

Xudayar dedi:

-Vardı.

Məriş kişi həyət qapısına sarı getdi: “Kənddən bacısı, ya da qardaşları ayın-oyun göndərib yəqin. Sağ olsunlar. Mən də kişini bu istidə qapı dalında gözlədirəm”.

Qapı dalında dayanan qan-tər içində idi. Cib dəsmalı ilə boyun-boğazının tərini silirdi:

-Ay kişi, buyur, keç içəri.

Saçlı-saqqalı  kişi:

-Sağ ol, ay kişi. Belə də xoşdur, – deyə minnətdarlıq elədi.

Məriş kişi onun qolundan tutub içəri gətirdi. Uzunqulaq da həyətə girdi. Çəmənlikdəki ota girişdi. Məriş kişi mane olmadı:

-Otur, ay kişi. Pəri, ay Pəri!

Pərinin səsi gəldi:

-Nədir, Məriş?

Məriş dedi:

-Qonaqçın çay gətir.

Pəri cavabında dedi:

-Bu dəqiqə.

Məriş çağırılmamış qonaqla söhbət etsə də, fikri uzunqulağın belinə atılmış xurcunlarda idi. Görəsən kənddən onlara nə göndəriblər? Yəqin motal pendiri, nehrə yağı, quzu budu, süd, qatıqdır. Vay-var, bu istidə nehrə yağı əriyib suya dönüb ki…”

Saçlı-saqqalı  kişi  özünü narahat hiss edirdi. Sanki iynə üstündə oturmuşdu. Məriş kişi:

-Nə var, nə yox? Necəsiniz? – deyə soruşdu.

Saçlı-saqqalı  kişi  köynəyinin üst düyməsini bağladı:

-Yaxşılıqdır, sağ ol.

Məriş kişi elə hey suallar verirdi:

-Kənddə nə var, nə yox?

-Hansı kənddə?

Məriş kişi təəccüb qaldı:

-Bizim kənddə də…

Kişi çiyinlərini çəkdi:

-Sizin kənd hansıdır bilmirəm axı.

Məriş kişi onun cavabına fikir verməyib xəbər aldı:

-Bizimkilər necədir?

Saçlı-saqqallı kişi suala sualla cavab verdi:

-Sizinkilər kimdir?

Məriş kişi dik ayağa qalxdı:

-Madam ki, bizim kəndi, bizimkiləri  tanımırsan, onda mənim həyətimdə nə itin azıb? Sən kimsən, ay kişi?

Özünü pis vəziyyətdə his edən saçlı-saqqallı kişi astaca:

-Mən gəlmirdim ki, özün məcbur gətirdin, – dedi.

Məriş kişi səsini qaldırdı:

-Lənət kor şeytana…Sənə nə lazımdır?

Kişi dilləndi:

-Sizdə quru çörək olmaz? Qoyun-quzu üçün quru çörək yığıram.

Məriş kişi cin atına mindi. Əl-qolunu ölçməyə başladı. Əli Pəri arvadın gətirdiyi çay stəkanına dəyib onu aşırdı. Stəkan çilik-çilik oldu.

-A kişi, dur! Bizdə quru çörək yoxdur. Gedə bilərsən! Uzunqulağını da yaddan çıxarma!

Saçlı-saqqalı  kişi kor-peşman ayağa qalxıb özünü çölə atdı.  Uzunqulaq da sahibinin dalınca çıxdı.

                                                   Şirvan şəhəri, 10 avqust 2023-cü il

Yazıya 26 dəfə baxılıb

Şərhlər

Şərh

Pin It

Comments are closed.