Buz tutub gedirdim şeirbəşeir,
İçimdə bir ocaq qaladın, sağ ol!
Üzünə, gözünə, sözünə qurban,
Dərdini dərdimə caladın, sağ ol!
Oxudum həyatı təbəssümündən,
Sənə gətirirdi məni yağışlar…
Keçib iliyimnən sözə dönürdü,
O məsum, sevimli, ilıq baxışlar.
Sən neçə şeirin ilham pərisi,
Sən neçə kitabın müqəddiməsi –
Şirin xəyalların, xatirələrin,
Misralar içində çırpınan səsi…
Hər gün fikirləri tarım çəkirsən,
Hələ də anlamır adamlar məni.
Mən kimə nə deyim? –
Sənsiz çox sıxır
Bu odalar məni, bu damlar məni.
Soyuq baxışlarla baxıb keçərlər,
Bilməzlər, duymazlar bu eşqi, gəlin –
Günah işləyənlər daşqalaq eylər,
Söz-söz ucaltdığım sevgi heykəlin.
İllərin
Küçələr, döngələr xatirə dolu,
Mənə əl sallayır ötən illərim.
Günbəgün, aybaay, ilbəil gözdən-
Könüldən qeyb olub itən illərim.
Çətinə düşəndə haya hay verib,
İlə il calayıb, aya ay verib.
Qələmə-kağıza əkdim… boy verib,
Söz-söz, misra-misra bitən illərim.
Bir nisgil yaşadır bu şair burda,
Ağılda, ürəkdə, ruhda, şüurda…
Qərib söz kimidi, boylanır yurda,
Mənim yurd illərim, Vətən illərim.
Çətindir
Səs olmaq da çətindir,
Söz olmaq da çətindir.
Yad olmağa nə var ki,
“Öz” olmaq da çətindir.
Sözlə yoxdan var olmaq,
Yanıb-yanıb yar olmaq,
Eşq adına qar olmaq,
Buz olmaq da çətindir.
Şah arzuya qul olmaq,
Sevmək, sevmək, vurulmaq…
Çətindir e yol olmaq,
İz olmaq da çətindir.
Xəbər göndər, Üzü Dan,
Dünyanın o üzündən.
Yapışıb haqq sözündən,
Düz olmaq da çətindir.
Rəqəm içində rəqəm,
Nə hasiləm, nə də cəm.
Bir olmaq ayrı bir qəm,
Yüz olmaq da çətindir.
Bu ruhda sən, təndə sən,
Damarda sən, gendə sən…
Mən mən olum, sən də sən,
Biz olmaq da çətindir.
İnsandı bu – “Bu” olmaq,
Tənha qalan qu olmaq,
Bircə damla su olmaq,
Toz olmaq da çətindir.
Gəlirsən
Bu boyda, bu biçimdə
Donda mənə gəlirsən.
Yazıya 519 dəfə baxılıb