Atılıb düşürəm
Qayıdıram torpağa.
Küləklər əlim,
Şimşəklər dilim.
Buludlar telim,
Gedirəm torpağa.
Bir az ağlamağımla,
Bir az oynamağımla,
Gedirəm.
Deyirlər torpaqlar azalıb
Qayıdıram torpağa.
Bir parça suyuydum,
Bir qalaq daşıydım,
Bir çəngə buluduydum,
Adam kimi qalxdım ayağa.
Buludlar,
Daşlar,
Sular azalıb
Qayıdıram yerimə…
***
Bayıl türməsi
Bu asfaltın altında
Bayıl türməsi olub bir vaxt.
Bizdə ürəyə bax, gör hardan keçirik?
Ayağımı yerə bərk vururam
Burda, bax burda,
Müşfiqin dodağının qanı var.
Burda, bax burda,
Müşfiqin bir şeiri var, divara yazılan,
Hecası cızılan.
Gərək o divar parçasını götürüb saxlayaydıq.
Burda, bax burda,
Torpağın altında
Sızıltılı bir ah var.
Burda, bax burda,
Bir günah var…
Yanımdakı qoca bir qadın deyir mənə
Türməni çoxdan köçürüblər.
Deyirəm: qanı da?
***
Vermədilər
Ağladı, güldü…
Gəldi, gördü…
Və sevdi,
Bilmədilər, görmədilər.
Dağa verdi öz adını,
Salıb getdi qanadını.
İgidin kəhar atını,
Minmədilər, sürmədilər.
Bulaqlarda qaldı sözü,
Cığırlarda bitdi izi.
Qoşulub qaçan qızı,
Onun kimi sevmədilər.
Dünyanı sevən kişi,
Dünyanın dərdindən ölən kişi,
Dünyanı sənə vermədilər.
***
Bayraq şəkli
Körpə süd şüşəsindən elə yapışıb,
Elə bil, bir daha süd içməyəcək.
Mən bayraq çəksəydim
o uşağın şəklini vurardım
Bütün ölkələrin bayaraqlarına.
Kim istəməzdi bunu?
O uşağın balaca ayaqlarını elə çəkərdim ki,
Yer üzündə bütün qumbaralar
Bir anda intihar edərdilər.
Generallar döşlərindəki ördenləri
Bir an içində qoparıb atardılar.
Tankın yadına düşər
Bir vaxtlar uşaq oyuncağı olmaq arzusu.
Güllələrin yadına düşər
Uşaq barmaqlarına bənzəməyi.
Və Suriyada uşaqların süd şüşəsinə dəyib
Qollarını üzməyi.
Mən bu bayraq şəklini
Tez çəkə bilsəydim…
***
Oxu, şairim
Şair, səhər- səhər bir durna köçünə əl eyləsən,
Vaqifin ruhuna vaqif olarsan.
Dizlərini yerə qoyub bir çiçək ləçəyinə əyilsən,
Bir roman oxumuş kimi ayağa durarsan.
Yoxsa sənin oxuduğun xarici romanlar
Kimi şair eylədi deynən?
Səhər- səhər dur bax, gör çay necə tələsir,
Onu kim , çağırır,
Bir məna ver, öyrən,
Bir çay romanı oxumuşam deynən, dostlara.
Get bazara bax, adamların üzlərinə, gözlərinə
Gör nə qədər yorğundular.
Elə bil min dəfə oxunmuş romandılar.
Köhnə, cildləri cırılmış bir kitabdılar.
Dünya ilə çəkilmiş haqq – hesabdılar.
Oxu şairim, bu adamlar xaricdən gəlməyiblər,
Sənin qonşularındı.
Oxu, o saat biləcəksən
Birinci hansı intihar edəcək?
***
Unudun məni
Unudun məni getsin,
20 yanvar kimi…
Elə bilin olmamışdım,
Heç ağlamamışdım,
Heç sevməmişdim…
Məni unudun getsin
Şəhid kimi
Elə bilin ölməmişdim,
Elə bilin evlənmişdim,
Yüz yaşamışdım,
Qocalmışdım,
Saqqalım daraq kimi
Havanı daraqlayırdı…
Məni unudun getsin…13- cü ay kimi
Qanadsız quş təki,
Qanadlı sular kimi,
Ağacların qabaq əlləri vardı,
Necə ki ağac unutdu onu
Siz də elə unudun məni.
Baxışlarımın havada açdığı şırımla
Çıxıb gedirəm
əlvida!
***
Yazıya 562 dəfə baxılıb
