Eşqin – “Son ümid” (şeirlər)

20200303_203121(Yeni imza….)

Payız məni darıxdırır, İlahi!

Qəribliyim sanki yenə qalıbdır.

Sevinc addım-addım ötür yanımdan,

Arzularım çiskin-çənə qalıbdır.

 

Nə zalımmış bu ömrümü düzəldən,

Bir ömür ki, düz çıxmayıb yüz əldən…

Mənim bəxtim belə gəlib əzəldən,

Sabahlarım min dünənə qalıbdır.

 

Axı necə çıxım, gedim xoş yerə?

Bəsdi ruhum, bəsdir, məndən düş yerə.

Ümidləri xərcləmişəm boş yerə

O ümiddən bircə dənə qalıbdır.

 

Uzaqlaşdın məndən yenə yüz qarış,

Bu taleyim, vallah, mənə qışdı-qış…

Gah borandı, gah tufandı, gah yağış,

Son ümidim sönə-sönə qalıbdır.

 

                         Sən

Bilmirdin nə vaxtsa ağlayacaqsan ,

Mənim gözlərimdə yaş qoyanda sən.

Sevgi qalasını mən tək tikərdim

Yadın yuvasına daş qoyanda sən.

 

 

Əllərin əclafın kobud əlində ,

Bir zaman solacaq təravətin də ,

Hər dəfə ağrılar tutur sinəmdə,

Özgə sinəsinə baş qoyanda sən.

 

O səni tərk edib gözlərin yaşda

Necə bağışlayım , deyir bağışla,

Bilmirdin əllərin qalacaq boşda ?

Eşqinin ürəyin boş qoyanda sən.

 

           Günahsızlar 

Bir şeyi anlamam itə , pişiyə
Biz heyvan ismini vermişik niyə?
Bir halda dünyada kamildi insan
Niyə biz onlara vurmuşuq ziyan ?
Filin sümüyünü kəsəydik gərək ,
Nə var özümüzə düzəldək bəzək .
Meşədə can verən yaralı ceyran ,
Öldürüb dünyada bəyəm bir insan ?
Heyvanlar haqlıdır , əlbtədə -əlbət
Sən demə yoximiş bizdə mərhəmət .
Niyə biz bülbülü sıxaq qəfəsdə ?
Əgər ölürüksə » Azadlıq » üstə.
Əyilməz vəfasız gülün eşqinə ,
Tikanlar üstədir azadlıq yenə.
Əgər inkişaf etsək qəlbdəki hisdə,
Vicdan böyütmüşük qəlbimiz üstə.
Gözlərim önündə bədbəxt bir qoca ,
Hərəkət eylədi » yaşından uca »
Əyilib o yerdən götürüb daşı ,
Vurmaq istəyirdi günahsız quşu
Kənardan izləyib biraz bu hayı,
Dözmədim , axırda söylədim dayı,
O daşı atmağa vermə sən qərar ,
Quşunda dünyada yaşam haqqı var.
Olmazsa Yerdə heyvanlar əgər,
İnsanlar çəkərlər təklikdən kədər.
Ey Eşqin , bu haqda yazdın kiçik söz,
Gəlin dünyamızı qoruyağın biz.!

 

 

         *****                                                

Hardasa , naməlum bir ada yaxınlığında
Qəzaya uğramış gəmi kimi
Çoxdan tərk edilmişəm.
Boz rəngli havalarda
Küləklər ,
Yağışlar ,
Məni çox döyüb .
Yarpaqlarım çoxdan torpaq olub ,
Mamırlamış budaqlarım
Qırıq – qırıq ,
Xırda –xırda ,
Enir yerə .
Artıq qurumağın vaxtıdır.
Onsuz sən də məni təmiz unutmusan
Köhnə şəkillər  kimi
Gec -  gec
Yadına düşürəm.
Tək buludun nə yağışı olar ki ?
Topa halda bu dünyaya yağmasa…

 

   Yaratdığım Qadıın

Sən kədərli danışma ,

Sevinc səndən inciyər .

Çünki , bizim sevinci ..

Çoxdan tutub qəm , kəfər.

 

 

 

 

Səni qucaqlayanda

Ulduzlar kimi məndən…

Anlayırdım uzaqsan ,

Hər səmaya baxanda.

 

Deyirsən daha bəsdi ,

Olaq özmüzdən uzaq

Biz ki , bir olmamışdıq ,

Axı necə ayrılaq ?

 

Amma yenə görüşdük

Ağrı gəlmit içimə

Işlənmiş şeyləri

Xoşlamıram incimə

 

Səni çox sevərdim

Tanrınını hətta ciddi

Olmayanları sevmək

Məndə köhnə adətdi.

 

Rusiyaya gedən yol 1999 cu il

 

Sağ ol deyib , vətəndən

Atamın arxasınca ….

Uzaq bir yola düşdüm ,

Bir qaranlıq qatarda .

 

Pul olmadı kupeyə

Onçün aldıq plaskart

Nənəm , babamdan ötrü

Darıxırdım hər saat.

 

 

Gah işıq yanıb – sönür

Arada bala kəsəyən

Çörək oğurlayanda

Qorxurdum düzü bəzən.

 

Sevmirdim bu səfəri

Ağlayıb istəyirdim ,

“ Tetrisdəki “ maşınlar

Qaytarsın məni geri .

 

Bəlkə var tanışlarım

Düşüncəsiylə baxıb ,

Yad insanlar tapırdı

Ancaq sərt baxışlarım

 

Betonkaya çatıırdıq

Biz artıq addım – addım

Hətta darıxmaq üçün ,

Səbirsiz darıxırdım.

 

Var idi orda bayraq

Üçrəngli formada

Amma onda yox idi

Nə ulduz , nə ay para .

 

 

 

 

Artıq həqiqət idi

Qarşımda yeni dünya

Bilirdim , Vətənə qalıb ,

Məndən çox-çox uzaqda.

 

Bəzən durnalarla

Elə salam deyib , ancaq ..

Bilirdim ki , bu quşlar

Bizlərdə olmur qonaq .

 

Gəldiyim reslər üstə

Mən uşaq ağılıyla

İstəyirdim hey qaçam

Üzü elə – obaya.

Yazıya 1597 dəfə baxılıb

Şərhlər

Şərh

Pin It

Comments are closed.