Bir-birinə bənzəyir
Əkiz qardaşlar kimi.
Tanınıblar ən əziz
Dostlar-sirdaşlar kimi.
Ləhcələri şipşirin,
Harda var belə sərvət?
Müdriklər yaxşı demiş –
“Bir millət, iki dövlət”!
Sən bir möcüzəyə bax,
Biri ürək, biri can-
Türkiyə-Azərbaycan!
Ay-ulduz nişanlıdır
Möhtəşəm bayraqları.
Şimşək kimi çaxıblar
Tapdananda haqları.
Ləkəsiz bir aynadır
Dənizləri, gölləri.
“Can” deyib, “can” eşidir
Obaları, elləri.
Dağları şah vüqarlı,
Həm sultandır, həm də xan –
Türkiyə-Azərbaycan!
Yenilməz dar ayaqda
Ərənləri, ərləri.
Şəhid ucalığından
Güc alıb zəfərləri.
Cavad xan, Məmməd Əmin,
Atatürk, Heydər adlı
Qibləgahları canlı.
Ulu tarixlərinin
Hər sətri, sözü şanlı.
Böyük türk dünyasının
Cismində dövr edən qan –
Türkiyə-Azərbaycan!
Düşmənə göz dağıdır
Şəhərləri, kəndləri.
Bir qala timsallıdır
Bərələri-bəndləri.
Əzəl gündən hər biri
Dosta-dostdur, yada-yad.
Keçmişləri şərəfli,
Çağdaş günləri abad.
Dar ayaqda yan-yana
Dayanıbdılar hər an –
Türkiyə-Azərbaycan.
fevral,2017
SALAM, VİRAN QALMIŞ EVİM-EŞİYİM
(Bir vaxtlar Böyük Mərcanlıda ən azından görünüşü ilə çoxlarını məftun edən evimin xarabalıqları önündə düşüncələrim)
Salam, mənim viran qalmış evim-eşiyim,
Köksündəki “əl izləri” söylə yadınmı?
Yağmalanan künc-bucağın yuvam-beşiyim,
Ta yanına qayıtmışam, tanımadınmı?
Kim sökübdür tavanını, çarhovuzunu,
Susuzluqdan çat-çat olub dilin-dodağın.
Gizli-gizli sızlamısan illər uzunu,
Güllələrə tuş gəlibdir pöhrən, budağın.
Heç çatdımı qulağına səsim-harayım,
Səksəkəli gözlərindən yuxun qaçdımı?
Söylə hanı xartut, innab, ağ şanı… payım,
Məndən sonra çiçəklərin bir də açdımı?
Görən hanı aynabəndin, qapın, pəncərən,
Nə divarın yerindədir, nə də çardağın.
Heç oldumu əncirini, narını dərən,
Kol-kos basmış bağım-bağçam sənin gözdağın…
Yağıyamı qismət oldu dəmir darvazan,
Bu qapıdan adlamışdı neçə dost-tanış.
Oyaqdırsa qoy, eşitsin bəxtini yazan,
Ta susmağın yeri deyil, bir az din, danış.
De, budursa o zamankı yazı otağım,
Yandırılmış kitabların külü hanı bəs?
Nə qələmim yerindədir, nə də varağım,
Əlyazmamı soraqlayıb, gəzməyim əbəs!
Hər daşında qəlpə izi, barıt qoxusu,
Yağış kimi yağa biləm keşkə bir anlıq.
Qərib eldə hədər getdi ömrün çoxusu,
Bir də geri qayıdarmı görən, cavanlıq?..
Yolun-izin ürəyimin şah damarıydı,
Hardan gəldi bu ayrılıq, bu ölüm-itim?
Bir zamanlar burda keçən ömrüm yarıydı,
Ta bilmirəm yaşamağa varmı möhlətim…
Keçən-keçdi, olan oldu… nə deyim daha,
Nəfəsimlə isindinsə, təzədən sevin.
Gəl, birlikdə yönümüzü tutaq sabaha,
Düşmən bilsin öz sahibi varmış bu evin…
11.07.2021
DAŞA SÖYKƏNƏN GƏLİN
Bağrına basdığın daş
Yer-göy dilə gəlsə də,
Lap dərdindən ölsə də,
Dinib danışan deyil.
Ha yalvar, ha dilə tut
Sönmüş ocaq kimidir,
Bir də alışan deyil.
Onun daş yuxusunu
Poza bilən tapılmaz.
Əzəl gündən belədir,
Ölümün mənasını
Yoza bilən tapılmaz…
Ağlama, göz yaşıyla
Göyərən deyil bu daş.
Getsən dalınca düşüb,
Yüyürən deyil bu daş.
Bir məzar sükutunda
“Közərən” kədərdi o.
Nə danışıb-dinəndi,
Nə “gəldi-gedərdi” o.
Bu daş, nakam eşqinin
Möhlət-aman bilməyən
Ölümə qarğışıdır.
Bu daş ağlar qəlbinin
Qarlı-buzlu qışıdır…
Söykən səbrinə, qoyma
Nə qəlbinin atəşi,
Nə külü olsun bu daş.
Haqdan üzmə əlini,
Qoy, sənin ismətinin
Heykəli olsun bu daş!..
2006
KÖLƏ ADAMLAR
Boyu çərçivədən uzun deyil ha,
Bəs, niyə qapıdan əyilib keçir?
Adamdır, leşsökən quzğun deyil ha,
Nədənsə hər yandan söyülüb keçir.
Çox şeyi dərk edib anlamasa da,
Məddahlıq “elmindən” yaxşı halıdır.
Bilir ki, kimisə verməkçün bada,
Gizlicə pusquda dayanmalıdır…
Aşiqdir əzəldən böhtana-şərə,
Yalanı min cürə bəzəyə bilir.
Tərif “köhlənini” çapır hər yerə,
Mənliyi heç gəlmir lərzəyə,- bilir…
Qorxudan qarnına dolanda sancı,
Qarışıq fikirlər ağlın çaşdırır.
Qarğışa, lənətə dönən qazancı,
Hərdən süfrəsində göz qamaşdırır.
Hər vaxt “məharəti” çatıb dadına,
Gah qəddin düzəldir, gah boynuu bükür.
Heyrandır yalanın “şirin” dadına,
Şərin qarşısında hər vaxt diz çökür…
Elə bil üzündə şeytan tükü var,
Bacarır “ağasın” güldürməyi də.
Əzəldən nəfsi ac zatı-kökü var,
Ənamdır onunçün şor dürməyi də…
Anbaan çoxalır, günbəgün artır,
Yurdun çiynindəki şələ adamlar.
Haqqı sürükləyib zülmətə dartır,
Bu nökər xislətli kölə adamlar.
09.07.2020
SƏN NİYƏ QARŞIMA GEC ÇIXDIN, AXI
Anlaya bilmirəm bu necə işdi,
Köhnəmi, təzəmi gediş-gəlişdi?
De, adım indimi yadına düşdü –
Sən niyə gec çıxdın qarşıma, axı?
Bəlkə bir ağılsız hissə əsirsən,
Sevib-sevilməyə çox tələsirsən…
Haqqım yoxdur deyəm kəmsən, kəsirsən –
Sən niyə gec çıxdın qarşıma, axı?
Nə həvəs o həvəs, nə yaş o yaşdı,
Bu sevgi özü də cəngdi-savaşdı.
Qəlbinmi hökm etdi, ağlınmı çaşdı –
Sən niyə gec çıxdın qarşıma, axı?
Bəxt könül oxşayan naxış deyil ki,
Məhəbbət bir anlıq yağış deyil ki.
Bu keçilməz səddi, yoxuş deyil ki –
Sən niyə gec çıxdın qarşıma, axı?
Bir sönmüş ocaqdır hər ölüm-itim,
Qəlbini sızlatmaq deyil niyyətim.
Bəlkə heç qalmayıb ömür möhlətim –
Sən niyə gec çıxdın qarşıma axı?
31.07.2021
DƏLİ DEYİLƏM Kİ DƏYƏM XƏTRİNƏ
Həyatım, varlığım, canım-gözümsən,
Ən gözəl şeirimsən, şirin sözümsən.
Nisgilim, kədərim, gülər üzümsən,
Dəli deyiləm ki, dəyəm xətrinə!
Daha güvənc yerim, gümanım da sən,
Məndən ülvi sevgi umanım da sən.
Məsləkim, möhlətim-amanım da sən,
Dəli deyiləm ki, dəyəm xətrinə!
Hələ yol getsəm də sərt bir yoxuşla,
Qarşına çıxmadım qarla-yağışla,
Bağışla, bağışla, məni bağışla,
Dəli deyiləm ki, dəyəm xətrinə!
21.07.2021
ЕLЕGİYА
(Gənclık illərimdə vüsalına çata bilmədiyim bir xanımın vaxtsız ölümünə)
Аy sеvgisi nаkаm, lаl səsi diri,
Bir məzаr dоlusu nəfəsi diri.
Yаşаmаq istəyi-həvəsi diri,
Hеyrаndаr аğıllı-dəli, şəklinə.
Sızlаyаn nisgilə dönmüşəm sаnki,
Sənin yoxluğuna dözmək аsаn ki?!
Ehh… indi о qədər uzаqdаsаn ki,
Çаtmаz bir kimsənin əli, şəklinə.
Qаyıtmаz nə yаzın, nə qışın mənə,
Dağ çəkdi gilеyin-qаrğışın mənə.
Dеsə “хоşbəхtsənmi” bахışın mənə,
Yаlаndаn dеyimmi “bəli”, şəklinə?
Sənsiz dərdim-qəmim dаğdаn iridir,
Göz yаşım tоrpаğı-dаşı əridir.
Ürəyim qаrаlаn оcаq yеridir,
Dinsəm səpiləcək külü, şəklinə…
Gözümü zülmətə zillədikcə mən,
Həsrətim dil аçır sаçımdа dən-dən.
Qоy, nаkаm еşqimin tutub əlindən,
Üzümü söykəyim ölü şəklinə…
01.07.2021
İNANDIM
İnandım hər sözünə,
Yaman ləngitdin məni.
Nə sevən kimi sevdin,
Nə atıb getdin məni.
Qəlbindən keçənləri
Gözlərin niyə dandı?
Vüsal soraqlı yollar
Uzandıqca uzandı…
Nə yaman tez unutdun,
Bəlkə yalanmış andın?
Ülvi məhəbbətimi
De, oyuncaqmı sandın?
Çıxıb getdin… bir eşqin,
Üstünü zülmət aldı.
Bir eşqin külü sənə,
Tüstüsü mənə qaldı…
31.05.2020
DÜNYA BİR OVUC BOYDADIR
Gül nəmərdi, çiçək şabaş
Göz dağıdır quruya yaş.
Yamaca sancılan sal daş,
Qayanın “qılçı” boydadır.
Dağ döşündə çəmən xalı,
Meh sübhün qanadı-qolu.
Payızın dumanlı yolu,
Bir durna köçü boydadır.
Xeyir ilə şər qarışıq,
Dağların “alnı” qırışıq.
Zülmətdə közərən işıq,
İynənin ucu boydadır.
Bağlancaq ömrün kitabı,
Verməlisən son hesabı.
Sorğu-sual, gor əzabı,
Hər kəsin suçu boydadır.
Anlar minib çapır atın,
Öz hökmü var hər saatın.
Dünya sonsuz kainatın
Ovcunun içi boydadır.
18.09.2020
Yazıya 1576 dəfə baxılıb
