Ruhəngiz Süleymanova — Uşaq şeirləri

Anama verəcəyəm

Bir almam var qırmızı
Altı bir az qızılı.
Yaman sulu almadır,
Həm şirin, həm dadlıdır.
Bir azını yeyəcəm,
İki dişdəm edəcəm.
Yarısın da saxlayıb,
Anama verəcəyəm.

Qarışqa

Qarışqa qarış-qarış,
gəzir ətrafı yay-qış.
Yığıb çöpü, samanı,
gözləyir öz zamanın.
Hərə “odun” gətirir,
“divar” hörürlər bir-bir.
Rahatca tikilir “ev”,
hamı olanda əlbir.

Günəş yudu şəhəri

Günəş çıxdı üfüqdən

Nur töküldü gözündən
Sonra açdı sınəsin.
Dağıtdı hörüklərin
Birin düzə sarıdı,
Birin hündür evlərə.

Süleymanlı Məryəm Valeh qızı. Balaca istedadın 9 yaşı vardır. Ruhəngiz xanımın şeirlərinə çəkilmiş uşaq rəsmlərinin müəllifi odur. Uğurlar, Balaca rəssam!

Görən evə gedəndə
O dənizə enəndə,
Belə uzun saçları
Toplaya biləcəkmi?
Mavi, şıltaq dənizdə
Dağınıq saçlarını
Təkrar-təkrar köpüklə
yenədə yuyacaqmı?

Adım Günəbaxandır

Günəbaxandır Adım.
Qəşəngdir mənim dadım.
Hamı elə soruşur:
“başın fırlanmır sənin?
Səhərdan axşamadək
boylanırsan Günəşə.
Gözlərin də qamaşmır,
Görəsən nədən, niyə?”
“Sarı bir çiçəyəm mən.
Bostanda inciyəm mən.
Kölgəylə heç yox aram.
Çiçəyim durur daram.
Günəşin şəfəqindən
özümə biçirəm Don.
əvvəlcə daraqlayıb,
tumları sahmanlayıb,
bir az naxış vururam.
Səliqə vurğunuyam.
Toplayıb ləçəyimə
Tacımı bəzəyirəm.
Yəqin bilmirsiz axı
Mən nazlı bir çiçəyəm.”

Məstan

Məstan çıxıb taxçaya
Başın salıb boxçaya.
Açıb, töküb sapları
Özü dönüb yumağa.
Axtarıb Mərcan onu
Tapa bilmir həyətdə.
Birdən qaçan “yumağı”
Görüb qorxdu yamanca.
Atıb oyuncaqları
Dırmandı o ağaca…

Balaca dostum

Quzumun tükü qıvrım
Buynuzları “ildırım”
Bir kəllə atdı mənə
Gözdən çıxdı qığılcım

“Ay quzu, belə olmaz.
Arada dostluq qalmaz.
Gəl səninlə barışaq
Mehribanca dolaşaq”.

İşıldaquş

Səhər balaca böcək

Toxuyur sanki əlcək.

Elə bir az səs edir

Bütün qulağım gedir.

Axşam bu kiçik “milçək”

Çıxardır əlcəyini.

Təzə donun geyinib

Olur yanar bir çiçək.

Qara pişik

Qapqaradır bu pişik

Gecədən qaçıb, gəlib

gecənin bir parçasın

üstünə sərib, gəlib

iki ulduz oğrayıb

o, qara gecələrdən,

taxıb onu gözünə

parladır onu hərdən..

bəzən yaşıl, ya sarı,

ya göy, ya qonur yanır..

bəd ayaq olduğunu

həmişə bizdən danır…

Xallıca

Bir quzum var balaca
Qulaqları xallıca.
Hara gedib, gəlirəm
Düşür mənim dalımca.
Quzumun gözü gözəl
Tükləri qıvrım-qıvrım.
Az qalıram götürüb
Onu qoynuma qoyum.
Nə şirindir bu quzu
Yaman çox sevir duzu.
Bir gün məni görməsə
Səsi götürür düzü…

Dəcəl çəpişim.

Ay çəpişim çəpişim,
Heçmi yox işin, gücün
Tullanırsan çəpərdən
Buynuz atırsan hərdən
Bəsdir! Bir az dayan, dur,
Gəl yanımda sən otur.
Sənə mən sığal çəkim
Gözəl, dəcəl çəpişim.