Dənizə daş atmayın..,
Eşqimə,
ruhuma dəyir o daşlar,
Dənizlə birgə
duyğularımı da döyür o daşlar.
Dənizə daş atmayın..,
Yoxsa qəhərindən boğulacaqdır.
Hələ o daşların
bir ucu gedib
günəşə də dəysə –
çətin ki, bir də
dənizin üstə doğulacaqdır.
Dənizə daş atmayın..,
İllah da ki, atırsınız –
barı…
ürəyimə atın
dənizə atılan daşları.
Daş atıb dənizin ahına batmayın,
günahına batmayın,
Mələklər də ağlayacaq
Axsa dənizin göz yaşları.
12.10.2008
***
Bu ağacı haçan
kəsİblər..?
Bu ağacı haçan kəsiblər görən..?
Yerində bir quru kötük qalıbdı.
O kötüklə birgə “xatirə” adlı,
Əvəzi tapılmaz itik qalıbdı.
Bu ağacı haçan kəsiblər görən..?
Qol-budaqlarından əsər qalmayıb,
Elə bil heç burda ağac olmayıb…
Yanından necə də sakit keçirlər,
Hələ altındakı sərin bulaqdan
Əyilib doyunca su da içirlər.
Başını qaldırıb düşünən yox ki,
Bir az öncə burda ağac olubdu.
Bir vaxt həmin ağac iki ürəyin,
Görüş həsrətinə əlac olubdu…
Görən bu ağacı kim belə kəsib?
Kəsməyə nə yaman belə tələsib,
Əli necə gəlib balta vurmağa?
Necə olub xatirələr canına
Vəlvələ salaraq əl saxlatmayıb?
O mürgülü həsrət qalxıb yerindən
Bu ağacın harayına çatmayıb..!
Bu ağacı haçan kəsiblər görən..?
Bəlkə də hansısa külək yıxıbdı!
Sonra da sürüyüb aparıbdılar…
Bəlkə də… lap elə fələk yıxıbdı..?
Yıxıbdı, amansız xatirələrin
Ümidinə qalan bir məhəbbəti
Biryolluq kökündən qoparmaq üçün,
Yerli-dibli çəkib aparmaq üçün!
05.06.2005
***
BİR DƏ HARDASA
Hara buxarlanıb uçdu o sevgi..?
Əbəsmiş nə qədər tutsam da dilə.
Onsuz da bilirdim puçdu o sevgi,
Demirəm sönübdü, qəlbimdə hələ
Közü qalıbdı.
Mən onu köksümdə ürək bilirdim,
Buna inanmışdım öz xəyalımda.
Eşqimi solmayan çiçək bilirdim,
İndiysə soluxmuş gül timsalında
İzi qalıbdı.
Axı özüm yola salıb ötürdüm,
Ayrılığın qəsdi varmış, sən demə.
Onu niyə belə qəfil itirdim..?
Bəlkə deyiləsi tək bircə kəlmə
Sözü qalıbdı.
Tez-tez qulağıma gələrdi səsi,
Onu xatırlayıb batardım yasa.
Bir zamanlar necə sevdiyim kəsin
İndi quru adı, bir də hardasa
Özü qalıbdı.
02.08.2003
***
DAHA O KÜÇƏDƏN
KEÇMƏYƏCƏYƏM
Bir küçə varıydı..,
indi də durur,
Durur haylı-küylü adamlarıyla.
Heç nə dəyişməyib, yenə həmənki
Alçaqlı-hündürlü öz damlarıyla…
Daha o küçədən keçməyəcəyəm!
Ümidlərlə dolu həmən yolların,
İndi hər yanından qəm-qüssə yağır.
Ömrü gödək olan puç xəyalların,
Xatirəsi dəhşət, həsrəti ağır…
Daha o küçədən keçməyəcəyəm!
Sənli günlərimdən illər ötübdü,
Hicranın yarası hələ dərindi.
Ayaq izlərimiz çoxdan itibdi,
Küçənin adı da dəyişib indi…
Daha o küçədən keçməyəcəyəm!
Mənim o yerlərdə doğulan eşqim,
Tənhalıq əlindən odlandı getdi.
Həsrətin içində boğulan eşqim,
Öldü, unuduldu, yadlandı getdi…
Daha o küçədən keçməyəcəyəm!
16.07.2004
***
BUNDAN SONRA
Uçurmuşam əlimdən,
O səadət qayıtmaz,
Çıxıb həsrət selindən,
O məhəbbət qayıtmaz,
Buza dönmüş o həvəs,
O hərarət qayıtmaz.
Gedibsənsə, sevgilim,
Daha Sən də qayıtma,
Qayıdaraq təzədən
Xatirəmi oyatma.
Mən bu eşqi həsrətin
Dumanında tapmışdım,
Ürəyimin ahında,
Amanında tapmışdım,
Həyatımın ən ağır
Zamanında tapmışdım.
Di gəl ki, həyatımın
Xoş anında itirdim,
Uzaqlarda demirəm,
Öz yanımda itirdim.
Ölüb-getmiş məhəbbət
Dərdə əlac etməyir,
Çağıranda eşidib
Harayıma yetməyir,
Bir dəfəlik çəkilib
Xəyalımdan getməyir.
Nə bilim, bəlkə elə
Xəyalımda azıbdı,
O insafsız demirmi
Xəyallarım yazıqdı?!
Saçlarımı darayır
İntizarın darağı,
Gücdən düşən qəlbimin
Öz eşqiydi yarağı,
Harda itib-batıbdı
O sevginin sorağı?
Mənim kövrək eşqimi
Çatdırmadın başa Sən,
Bundan sonra beləcə
Məndən uzaq yaşa Sən!
28.06.2004
Yazıya 948 dəfə baxılıb
