Mehraç Dunyamaliyev, Türk dünyasının iki kanadından birine vurulan pranga yüzünden, özgürlük rüyaları düşleyen Karabağ’dan, Kelbecer’den…
28 yaşında ve anadan doğma görme engelli. Bölge müziğine ve aşıkların o büyülü sözlerine ilgi duyan yetenekli bir genç…
6 yaşında, babasının çaldığı, Azerbaycan destanlarını ve halk türkülerini ustalıkla söyleyen aşıkların vazgeçilmez enstrümanı olan ve dut ağacından yapılan sazla tanışır. Babası, oğlundaki istidadı görür ve ona öğretir.
Mehraç bir ay gibi kısa bir sürede öğretmen ve kurs görmeden sazı öğrenir. Bununla da yetinmez. Aşık Veysel’den, Kıvırcık Ali’den haberdar olur. Dolayısıyla Türk sazı yani bağlama ile de tanışır. 2012 yılından itibaren tezene denilen kiraz ağacı kabuğundan yapılmış mızrapla sazın tellerine vurur ama durmaz.
Onun sesini tarif etmek, içindeki ateşten haberdar olmak neredeyse imkânsızdır. Parmaklarında biriken acı, ruhumuzu okşamada oldukça mahirdir.
Saz, onun için gözüne ışık taşıyan güneş, sırlarını paylaştığı dost ve arkadaş…
Şimdi Mehraç’ın o yanık sesine yaslanarak Türk dünyasının her köşesinde bilinen Azerbaycanlı Millî şair Ahmet Cevat’ın kaleme aldığı o meşhur “Çırpınırdı Karadeniz” türküsüne kulak verelim…
Mehrac Dünyamalıyev-Türk dünyasının iki qanadından birinə vurulan buxovlar üzündən azad olunması tez-tez yuxularımıza girən Qarabağdan- Kəlbəcərdəndi…
28 yaşı var, anadan gəlmə görmə əngəllidir. Xalq musiqisinin və aşıqların əsrarəngiz sehrinə düşmüş istedadlı bir gəncdir.
Altı yaşında, atasının tut ağacından düzəldilmiş qara sazında tanış olur Azərbaycan dastanları və xalq musiqiləri ilə. Atası oğlundakı istedadı duyub, bu sənəti ona da öyrədir.
Mehrac qısa müddətdə-cəmi bir aya heç bir ustad dərs görmədən sazda ifa etməyi öyrənir. Aşıq Veysəlin, Kıvırcıq Alinin ifalarının timsalında, dolayısıyla Türk sazı ilə tanış olmuş olur. 2012-ci ildən başlayaraq gilas ağacının qabığından düzəldilmiş və adına “təzənə” deyilən sazın tellərinə toxunmağa başlayır mizrabıyla ilə.
Onun səsini sözlə ifadə etmək, içindəki ağrıdan xəbərdar olmaq, hardasa mümükünsüzdür. Barmaqlarından qaynaqalanan ağrı, ruhumuzu oxşamaqda mahirdir.
Saz-onun gözlərinə işıq daşıyan günəş, sirlərini bölüşdüyü dostu və yoldaşıdı.
İndi də gəlin, Mehracın yanıqlı səsinə qərq olmuş, Türk dünyasının hər tərəfində dillər əzbərinə çevrilmiş və Azərbaycanın İstiqlal şairi Əhməd Cavadın sözləriylə pərvəriş tapmış “Çırpınırdı Qara dəniz” türküsünü dinləyək:
Hikmət Eren
EkoAVRASİYAnın baş redaktoru
Yazıya 337 dəfə baxılıb
