Yazıçı Çingiz Ələkbərzadə haqqında xatirələr – Feyruz Muradov yazır…

elekberzadeYazıçı  Çingiz Ələkbərzadəni heç vaxt  həyatda  görməmişəm. Yalnız köhnə qəzet  səhifəsindəki cavanlıq şəklindən onu görüb tanımışam .O , bir zamanlar  bizim Şirvan şəhərində yaşayıb. O, vaxtlar şəhərimiz indiki kimi Şirvan deyil Əli Bayramlı adlanırdı.  Çingiz   şəhərin    “İŞIQ”  adlı  qəzetində  jurnalist işləyib. Yəqin ki çoxları bunda xəbərsizdirlər. O,  redaksiyanın  “şəhər həyatı və məktublar şöbəsi”-nin müdiri olub. Bu 1960–ci illərin sonlarına  təsadüf edib.

Bu sətirlərin müəllifi də uzun illər həmin redaksiyada işləyib. Amma Çingizin  şəhəri tərk edib getməsindən uzun illər sonra. Məhz bu  zamanlar redaksiyanın  ayrı-ayrı  əməkdaşlarının Çingiz Ələkbərzadə haqda xatirələrini  eşitdim.

Çingiz təyinatla bizim Şirvan şəhərinə işləməyə gəlmişdi. O, illərdə qəzetin redaktoru  Möhsüm Xəlilov idi. Sonralar Möhsüm müəllim onu  bunu belə xatırlayırdı:

–“ Eşitmişdim ki, xalq yazıçısı Əbühəsənin oğlu Ç.Ələkbərzadə redaksiyamıza təyinat alıb.Onunla bir yerdə  işləməli  olacağıq. Amma bu məni sevinməkdən daha çox narahat olmağa vadar edirdi. Bilmirdim ki, adlı-sanlı bir yazıçının oğlu ilə münasibətimizi  necə quracağıq. Ona necə söz deyəcəyik.Bir yandan da tanışlar mənə xəbərdarlıq etmişdilər ki, –“Çingiz şıltaq təbiətli, ipə-sapa  yatmayan bir gəncdir.”

Çingiz  “Çılpaqlı” qəsəbəsində kirayə ev tutub orada yaşadı. Redaksiyaya işə qəbul  olunduqdan sonra qəzetin sənaye şöbəsinin müdiri  Sabir Gözəlov  ona “Çılpaqlı” qəsəbəsində ev tapmaqda kömək etmişdi. Sabir müəllim özü də həmin qəsəbədə yaşayırdı  və  redaksiyaya yaxın olduğuna görə məhz burada ev kirayələməsini  ona məsləhət bilmişdi.Çingiz  də ona qulaq asmışdı.

O, maraqlı yazılarla ,felyeton və oçerkləri ilə  tezliklə şəhərdə tanındı.Redaksiya işçiləri arasında Çingiz istedadlı olmağı ilə fərqlənirdi. Həm də özünəməxsus çıltaqlıqları da var idi.Tez-tez işə gecikirdi.Gələn kimi tez özünü redaktorun kabinetinə salar,dil-ağız etməklə onu yumşaltmağa çalışırdı.Redaktor da gülümsəyərək ona bu şıltaqlıqları bağışlayırdı. Beləliklə Çingiz  hər yerdə olduğu kimi redaksiyanın da ərköyün əməkdaşı  statusunu qazanmışdı.

Şəkildə: soldan rejissor M.Manafov,ortada  yazıçı Ç.ƏLəkbərzadə və  jurnalist S.Gozəlov.1970-ci il. Şirvan şəhəri.”İŞIQ” qəzeti redaksiyasının önü.

 

Redaksiyada sıxlıq idi.İşçiərin sayı çox idi. Otaqlar azlıq edirdi.Hər jurnalistə ayrıca otaq ayırmaq imkanı yox idi.  Odur ki , Çingizi  şəhərin qucaman jurnalist Taptıq Xudayi ilə  bir otaqda yerləşdirmişdilər. Taptıq Xudayi uzun illər qəzetin  redaktoru  olmuşdu. Çingiz gələn vaxtlarda redaktor müavini işləyirdi. O,çox  ciddi , qaraqabaq bir adam idi. Çox danışmağı sevməzdi.Zarafatla da arası yox idi.Cavanlara qarşı da bir qədər dözümsüz idi. Onda fərqli olaraq Çingiz deyib-gülən , zarafatlaşmağı  sevdiyi  ilə səciyyələnirdi .Günlərin birində Çingiz nə deyirsə  Taptıq müəllim bərk əsəbləşir. Ayağa qalxaraq Çingizin üstünə qıçqırır və  onu otağıdan çıxarır.Onların səs-küyünə redaksiya əməkdaşları otaqlartından çıxaraq dəhlizə yığışırlar.Tapdıq müəllim tələb edir ki, Çingizi başqa otağa keçirsinlər və onun bir otaqda  saxlamasınlar .Redaktor da işə qarışır.Taptıq müıəllimi bir təhər sakitləşdirirlər.Çingizi isə müvəqqəti olaraq  ayrı otağa keçirirlir.İş günü başa çatır.Redaksiya əməkdaşları hər biri evə gedərkən narahat  olurlar ki, görəsən sabah bu hadisə necə qurtaracaq?Amma səhəri gün işə gələndə onlar gözlərinə inanmırlar.Taptıq müəllimlə Çingiz ikisi bir yerdə söhbət edə-edə redaksiyaya gəlirdilər.Sən demə Taptıq müəllim evə gedəndən sonra hirsi soyuyb.Çingizə dediyi sözlərdən peşmançılıq çəkib.Gecə ilə ona zəng vurub.Görüşüb barışıblar.Taptıq müəllim deyirdi ki, əgər o gün onunla barışmasaydım gecə səhərədək gözümə yuxu getməyəcəkdi.Taptıq müəllim bir qədər səbirsiz olsa da , ürəyiyumşaq adam idi. Uzun müddət  kin saxlaya bilmirdi.Onların barışmaqlarını bütün redaksiya kollektivi şadyanalıqla qırşılayırlar.

Çingiz həm də teatr həvəskarı idi.   Şəhər mədəniyyət evinin dram dərnəyinin rejissoru Miryusif Manafovla dost idilər.Ç.ƏLəkbərzadə   yeni qoyulan tamaşalar, teatrın aktyorları haqda məqalələr yazaraq teatrın fəaliyyətini işıqlandırırdı.Bir dəfə M.Manafov onun da tamaşada aktyor kimi çıxış etməsini təklif edir.Çingiz onun təklifi ilə razılaşır və növbəti tamaşaların birində baş rollardan birini ifa edir.Çingiz rolun öhdəsindən məharətlə gəlir.Onun aktyorluq bacarığı olması da ortaya çıxır.Bundan sonra Miryüsif Manofovla dostluqları daha da möhkəmlənir.

Ç.Ələkbərzadə  kirayədə qaldığı  “Çılpaqlı” qəsəbəsinin tarixi, adamları ilə də maraqlanır.”Çılpaqlı” adlı roman yazıb çap etdirib.

Onun  kirayə qaldığı mənzilə tez-tez yurnalis  dostu Sabir Gğzəlov, şəhərin dram dərnəyinin rejissoru Miryusif Manafov, mühəndis Səbirağa Nəsənov gəlir,tez-tez  Çingizə baş çəkirdilər.Uzun illər  şəhər redaksiyası ilə əməkdaşlıq emiş ,yerli  şair Yaqub Salman ilə ara-sıra görüşüb söhbət edirdik.Bir dəfə Çingiz haqda soruşdum.Y.Salman onun haqda dedi:–İstedadlı idi Çingiz. Məşhur yazıçının oğlu idi. Bu bir qədər onu ərköyünləşdirmişdi.Bəzən həddini aşırdı.Gecə saat 2-yə,3-ə kimi oturub   dostları yeyib-içərdilər.Axırda başlarını da şampan şərabı ilə yuyurdular.İfrata varırdılar.Hərdən qonşular da onların səs-küyündən şikayətlənirdilər. Eləcə içkiyə də meyllənməyə başlamışdı Çingizr.  O da , dostları da.

Ç.ƏLəkbərzadə “İŞIQ” qəzetində fəaliyyətini başa vurdu.O, mərkəzi qəzetlərdən  birinə bölgə müxbiri  təyin olundu . O, rayonlara ezamiyyətə  gedir və yazılar hazırlayırdı. Mənz belə ezamiyyəıtlərinin biruində Çingiz həbs edilir. Onun Şamaxı rayonunda restoranların birində ,içib sərxoş olaraq, işçilərə qarşı kobudluq etmsi  və rüşvət tələb etməsi  xəbəri yayıldı. Deyilirdi ki, bu hal dəfələrlə təkrar olunduğundan restoran işçiləri cana doyaraq, onun bu əməlindən dövlət təhlükəsizlik komitəsinə  şikayət etmiblər. O növbəti dəfə həmin restorana gələrək öz əməlini təkrar etdiyi zaman yaxalanır.Onun barəsində cinayət işi açılaraq  barəsində həbs qəti imkan tədbiri seçilmişdi.Çingiz rüşvətalma maddəsi ilə həbs edildi.Respublikanın neçə-neçə tanınmış ziyalıları onun həbsdən azad olunmasına görə  dövlət qürumlarına müraciət etdilər.Lakin bötön bu müraciətlər  cavabsız qaldı. Çingiz həbs olundu. O bir neçə il həbsxanada yatdı. Azad olunduqdan sonra “Zİindan” adlı  romanını işıq üzü  gördü. Bu roman oxucular arasında ona populyarlıq qazandırdı.Lakin keşirdiyi nizamsız həyat tərzi onun səhhətində problemlər yaranmasına səbəb olmuşdu.Bir müddət sonra o dünyasını dəyişdi.Sonralar onun qızı Sevda Əlkbərzadə atasının günahsız yerə həbs olunması haqda iddialarla televiziyada çıxışlar etdi.Bilmirəm ona bəraət qazandıra bildilər ya yox. Amma onu bilirəm ki, valdeyn övladının nəzərində həmişə ən təmiz və ən yaxşı adam kimi görünür.

 

 

 

 

 

 

Yazıya 67 dəfə baxılıb

Şərhlər

Şərh

Pin It

Comments are closed.