Sən o yana, mən bu yana,
Qırıldı sevginin ipi.
Çox göynətmədi, onsuz da
Köz salmır ki saman çöpü.
İstəmədim olsun belə,
Özümü atdım quyuya.
Su tökdüm ki, sulu olsun
Sən üzüb, çıxdın quruya.
İlıq yovşanlar kimisən,
Dəvələr otladı səni.
Düz bilib getdiyin yerlər,
Yüz yerə qatladı səni.
Həyat bişirə bilmədi,
Çiy verdi səni yarına.
Azacıq sevə bilsəydin,
Alıb əlindən yapardım
Təndirin iç divarına.
Yığ cəsarətini, topla
Boynuna boyunbağı tax.
Sabah ova çıxmalıyam,
Özünə mənim kimi bax.
Ağlama, düşmənlər gülər
Yada xoş gələr, ağlama
Dünya üşüyər, titrəyər
Yenə qış gələr, ağlama
Sil gözünü bəsdir qurtar
Gül ki, gülsün bu ruzigar
Allahın acığı tutar
Göydən daş gələr ağlama
Sonu yoxdur bu savaşın
Burax yolun dərdli başın
Çatılıb o hilal qaşın
Gözdən yaş gələr ağlama
Taleydən mən də çox küsdüm
Qızıl teştə al qan qusdum
Heeeey səninləyəm eee dostum
Birə beş gələr, ağlama
Ağlama qurbanın olum
Ağlama bəsdir, ağlama
Dünya əbəsdir, ağlama…
Bu xəmir çox su apardı,
O su bu xəmiri sevir,
Bu dağı Tanrı yaradıb
Biri sevmir, biri sevir.
Kim bilir daha doğrusun
Kimdi məhəbbət oğrusu
Kimdə var ölüm qorxusu
Doğulduğu yeri sevir.
Laiq olmadığı qədər
Sevsən, bədəli var – kədər
Sən tək deyimişsən kəhər,
Sevgi də yəhəri sevir.
Göz-gözü görməyən yerdə
Nə sən lazımsan, nə pərdə
Mən səni sevmərəm birdə
Ürəyim qəbiri sevir.
Yazıya 715 dəfə baxılıb
