Rüstəm Behrudi – Qəribə adam

Bu qəribə adamdı Oxşarı yox heç kimə; əli, saçı,gözləri, dil açıb danışanda dilində çiçək açan dəli-dəli sözləri- nə qəribə adamdı. Nə qəribə adamdı deyirəm, yer fırlanır. Pıçıldayır astadan: yurd yerində binəmiz yox olu...

Qalib Şəfahət – Mühakimə (HEKAYƏ)

Qəflətən başına ağır zərbə endirilmiş  kimi yuxudan dik atıldı. Gözləri alacalanırdı. Sifətini turşutdu. Üz-gözü qantərin içində idi. Elə bil başını suya basıb çıxarmışdılar.  Öskürək sinəsində vulkan kimi püsgürürdü.  Y...