Məmməd İsmayıl – Anama ağı… (poema)
Haçansa “Bircə ana-vətəndi, yerdə qalanı qürbət” misralarını yazmışdım. Qocalıqdandır, qürbətdəndir, bilmirəm, anam tez-tez yadıma düşür və düşdüyü anda da başlayıram balaca uşaq kimi hönkür-hönkür ağlamağa...