Vəli Əfəndi — Nəyinə yaraşırdı sevmək?!

12193405_1006214529421258_3258799109023207559_n

***

Ruhlar var dostum,

 Ruhlar;

 Yerə,göyə sığmayan…

 Baxmaq istəməzlər Gözlərdən,

Üzmək istəməzlər Damarlarda;

Məhkum olduqları Bədənlərdən,

 Həsrətlə boylanarlar

Azadlığa.

Yorğun,bitkin halda…

 

 Uçmaq istərlər,

Elə hey,uçmaq;

 Yoxluğun başladığı,

Varlığın bitdiyi yerə,

Cənnətin tapıldığı,

Tanrının itdiyi yerə..

 

 Sevginin gəldiyi,

 Hər yerin eşq

 Olduğu yerə,

Ölümün öldüyü,

Zamanın Durduğu yerə…

 Ruhlar var,dostum,

 Ruhlar;

 İncimələri,

 Bir sözdən,səsdən asılı,

Toxunuldumu,

Qəfəslərini paramparça etmək istərlər,

Soyunub cəhənnəm libaslarını məzara

İtmək istərlər…

 

 Ruhlar var dostum,

Ruhlar,

Getmək istərlər,

Sadəcə,

Getmək istərlər…

 Ümid,  Canını kimə tapşırsın,

 Hamıda bir tikə ölümü dadır..

əlimdən məzarlıq qoxusu gəlir,

 O isə, israrla əlin uzadır..

 Qaç məndən uzağa,

 Qaç,

Yaşamaq istərsən,

Sənəki,yaraşmaz yarımçıq ömür;

Ayrılaq,

Boşanmaq istərsən..

 

Mən,

 Günəşin batışı,

Sona çatmaqdayam;

Mən,

Sənin aldanışın,

Ölümün Arzusuna çatmaqdayam.

Uzaq dur…

 

***

Qana susamış damarları

Qırmızının yoxluğuna inandırmaq..

İşığa möhtac qaranlığın

Günəşə uzanan əllərini bağlamaq..

Gözləri,

Dərinliyinə ən saf duyğuların,

 Rəng çalarlarıyla çəkilmiş rəsmi,

Görməməyə alışdırmaq..

Allaha açılan əlləri bağlayıb,

 Yumruq-yumruq döymək

Göy üzünü,

Yer üzünü..

Tanrıdan qaçıb tanrılaşmaq;

Və çığırmaq dəlicə,

Görmək istəyənlərin,

Üzünü,

Özündə göstər özünü..!

 

 ***

Elə əllərinin qabarına,

Dırnaqlarının arasına yığılan

Zəhmət kirinə yaraşırdı sevmək.

 Elə pas tutmuş

Dəmir qoxulu üst-başına,

Alnının tərinə yaraşırdı sevmək..

 

 Elə pulqabına

Nifrət edən kağızlara;

Cibində kilsə zəngi çalan

 Qəpiklərə yaraşırdı sevmək..

 Elə xəyallarının

Altında əzilən ruhuna,

Ümidlərinin vurduğu

Təpiklərə yaraşırdı sevmək..

Dünyanın ağasına,

 Bəyinə yaraşırdı sevmək..

Sən,ay kasıb,yetim adam,

Nəyinə yaraşırdı sevmək..!?

“Noyabr tanrısı”

 Soyuqdu,soyuq,soyuq…

İçim tir-tir əsir;

Üşüyürəm.

Yaşatmayacaqdın,Tanrı,

 Bu qışı yaşatmayacaqdın.!

Keçdi,

Səninlə barışmaqdan keçdi,

Uşaq ürəyimin Sevgisinə,

Atmayacaqdın Tanrı,

Daş atmayacaqdın..!

 Unut mən adlı bəndəni,

Əlini çək yaxamdan,

 Cəhənnəmsə yerim,

Olsun;

Göndər,

Göndər gəlsin arxamdan…

 Unut Tanrı,unut,

Elə bil heç yaratmadın,

Üsyansa bu,

Üsyansa,

Olsun..!

 Üsyan edirəm;

 Öldürdün,yaşatmadın..!

 Yağdır yağışını,

Yağdır qarını,

 Bumbuz küləyini əsdir içimə…

 Düşünmə qapanıb ayaqlarına

Mərhəmət umacam-

 “Bağışla,

Bağışla,

Qanımı bəsdir,içmə..!”

 Unut məni Tanrı,

 Unut,

Elə bil bədənimə,

Öz ruhundan üfürmədin,

Bir günah işləmədim;

Özünü də unut Tanrı,

Unut ki,

 Yaratdığının,

Varlığına tüpürmədin…

“Qiyamət”

Alnına dayadığın

 Silahın tətiyini

Çəkərsən,

 “Sur” çalınar;

 Hər kəsi öldürməyə,

 Dünyanı dağıtmağa,

 Bir intihar bəs edər…

 

 “Oktyabr…”

Oktyabr və Sən…

 Heç kimi gözləmirdim;

 Ürəyimin qapısın

Döyəcək barmaqları,

 Sıxıb ovuclarına,

 Gözləmirdim gələsən…

 

Oktyabr və mən..

 Çıxıb özüm özümdən,

 Gedirəm;

Uzaqlara…

 Dünyanı sevgi deyil,

 Uşaqlar qurtaracaq..

Gedirəm;

Səni də,sevgimi də,

 Lap elə dünyanı da,

Tapşırıram gunahsız,

Tərtəmiz uşaqlara…

Yazıya 645 dəfə baxılıb

Şərhlər

Şərh

Pin It

Comments are closed.