Dağınıqdı fikirlərim – eynən saçlarım kimi…

Dağınıqdı fikirlərim,
dağ dalında duman kimi,
günahları gizlədir…
Dolanır ac ümidlərim,
yetim qalan uşaq kimi,
üz- gözünü kirlədir..

Dağınıqdı fikirlərim,
Naümid qərarım kimi,
kimi silsin ürəyindən?
heç özüdə bilməyir..
məndən küsübdür əllərim,
istəyirki səndən sonra,
özgəsinə qucaq açsın…
ürək düşür üzü quyu,
heçkəsə baş əyməyir..

Dağınıqdı fikirlərim
eynən saçlarım kimi..
gözləyirki baxışların,
daraq kimi tumar çəksin…
Necə susayıb ürəyim,
bəlkə sevgin-bir qurtum su
solğun düşmüş günlərimə
İkinci bir nəfəs gətsin..

Səni yenidən görəndən,
dağınıqdı fikirlərim
yaz havası-mənim halım..
gah dünyanı günəş
basır öz bağrına,
gah da qəfil şimşək düşür otağıma..
Eləki bulud ötüşür,
baxıram mən göy üzünə
Gözlərin düşür yadıma..

Dağınıqdı fikirlərim..
hansı gündü?hansı aydı?
nabələdəm zamanıma..
Görsən unuduram səni,
adını söylə astadan,
Sən pıçılda qulağıma..

Bir az çıxım mən küçəyə,
aydınladım hafizəmi..
Dan ulduzu necə parlaq
örtür bu qara gecəni..
kaşki, biraz külək əssın
ürəyimdən sınıq sökük
qırıntını toparlasın…
Kaş dağınıq fikirlərim
çıxıb gedib uzaqlara,
sənə aid günlərimi-
Xatirəmi dağıtmasın..

Gözlərim günəşdən parlaq,
ərkəsöyün
biraz şıltaq…
Saçlarımı heç yığmazdım,
qıvrılardı xumar- xumar
buruq tellər çiyinlərdə..
Qırçın- qırçın ətəkləri,
bənövşəyi geyimləri
çox sevərdim..
Dolaşardım addım-addım,
gəncliyimin sətirlərin…
Çoxların bihuş edərdi
o bahalı ətirlərim..
İnanmazdim təsadüfə,
hər günümü,
son gün kimi yaşayardım…
Qavramazdım məsuliyyətin anlamını,
xəyallarim yüksəklərdə,
baxışlarım üfüqlərdə,
buludlardan boylanardım..

Mən on səkkizlərimdə
Tamamilə başqa idim…

Gülərdim mən,
qəhqəhəylə..
Kimsə sevgidən bəhs etsə,
deyərdimki sevgi-yoxdur..
Dəlisiz siz?!
inanmayin..
…taki sənə rast gəldiyim
günə qədər

Gülərdim mən
kimsə gözlərdən yaş töksə
deyərdimki bir oğlanın
göz yaşına aldanmayın
…taki sənə rast gəldiyim
günə qədər…

Mən on səkkizlərimdə
tamamilə başqa idim..

Sevgini bir ümid bilib
mən qoynuna sığınmışdım..
Çoxdandı sən demə təkdim
sevilməkçün darıxmışdım..
Bir qadını xoşbəxt etmək
gör necə də asant imiş…
Leylini də Leyli edən
sadəcə
MƏhəbbət imiş…

İllər keçib,
Böyümüşəm..
Həsrət ilə..
daha çiyinlərim görmür
o qapqara saçlarımı..
Mən xəlvətcə gizlədirəm
şal altında ağlarımı..
Məhəbbətsə qalıb hələ,
həmin qıvrım tellərimdə..
qırçın-qırçın ətəyimin
güllərində..
Libasımın kəmərində
sarılıbdı mənə bərk bərk..
Məhəbbətsə qalıb hәlә,
həmin gəncin həsrətində…
İndi geri cağırsamda
Gecdir artıq…
Gecdir artıq…
Ürәyim çırpınır yenә,
Mənim “on səkkizlərimdə”..