: Nəzm

“ΑΝΑΓΚΗ” (Alın yazısı) “Divarın üzərindəki bu sözü cızmış adam neçə əsrlər bundan əvvəl yer üzündə yaşayanlar arasından çıxıb getmiş və cızdığı bu söz məbədin divarından yox olmuşdu. Az sonra bu məbədin özü də yür üzündən yox olub gedəcək” (V.Hüqo/ Paris Notr-Dam Kiləsi) Tanrının evi də yanarmış demək, Onu biz yandırdıq?! Tanrı, de bilək. Yoxsa ki Hüqonun ruhundan qisas aldı illər sonra naxələf firəng O gecə aləmi bürüdü zülmət, Susdu hayqırışlı haqq və həqiqət Yağışlı səma da kəsdi suyunu, Şərin qarşısında çökdü ədalət Notre Dam alovu, cəhənnəm olub, Müqəddəs Məryəmin evinə düşdü, Olmaya Frollodan ehtiras uçub, Kvazimodonun qəlbinə düşdü. Daha Mari zəngi çalır yanıqlı, Qozbel zəngçalan da deyil oyanıq, duyulur sədası, Paris göyündən, Hava da tüstüdü səma bulanıq. Ürəyimdən tellər qırılıb düşdü, Yadıma gör nələr, gör nələr düşdü. Qaraçı rəqqasə Esmiraldanın, Susqun heykəl təki dondu baxışı, Çağırdı səmaya, “hardasan Hüqo?!”, Qurtarsın kilsəni, yoxdur naxışı. Sena da tamaşa etdi o gecə, Zülmət qaranlıqda susdu da baxdı, “Dəyişər məcrasın”, düşündü hamı, Dəyişməz yolunda axdı, hey axdı. Yadıma dəhşətli günlərim düşdü, Od tutub kül olan güllərim düşdü. Tanrının evi də yanarmış demək, Biz onu Şuşada yıxılan gördük, Ağdamda uçulan, Laçında sınan, Şamaxı məscidin yaxılan görüdük. Bir üfüq boyandı qırmızı rəngə, İlahi çağırış susdu o gecə, Alovun rəngiylə gələnlər təngə, Düşmən yuva salıb pusdu o gecə. Arzular ölməzdir, xəyallar gerçək, Bəşər intizarda, bitməsin istər, Qara kol, xar çiçək, zəhərli dibçək, Gülüstan içində itməsin istər. Mari zəngi ilə çəkilən azan, Qovuşar səmada, qol boyun olar, Bircə din yaşayar, “Qardaşlıq dini”, Firqələr, bölüklər bir oyun olar. Əli Rzazadə

Əli Rzazadə – “Alın yazısı”

24 04 2019 / 00:30 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT
(Alın yazısı) “Divarın üzərindəki bu sözü cızmış adam neçə əsrlər bundan əvvəl yer üzündə yaşayanlar arasından çıxıb getmiş və cızdığı bu söz məbədin divarından yox olmuşdu. Az sonra bu məbədin özü də yür üzündən yox olu...
Kultur.az saytı olaraq gənc və həvəskar yazarlara dəstək olaraq bu gün də gənc bir istedadın, Təbriz Masallının şeirlərini dərc edirik. Mən ah eləsəm qarə buludlar ilə göylər , Həsrət yağışından məni sən üçün sipər eylər. Sən söyləmisən sevgiyə bənzərdi çiçəylər , Əfsus ki,xəzan nəğmələri ömrə tələsdi , Həsrətli xəyallar ilə vəsfin mənə bəsdi . Öz dərdimi açsam buna acizdi varağlar, Bir dərdimi duysa bütün aləm mənə ağlar. Hər şeridə min mənada səndəndi sorağlar , Amma ki,geri dönməyəcəysən bu əbəsdi , Həsrətli xəyallar ilə vəsfin mənə bəsdi . Öz dərdimi açdım gecə döndü,səhər oldu, Dünyaya gələndən mənə həmdəm kədər oldu. Məcnun eşidib dərdlərimi dərbədər oldu, Ol dəmdə təlatümlü küləy şövq ilə əsdi , Həsrətli xəyallar ilə vəsfin mənə bəsdi . Təbriz adını vəsf eləyib, şerə vuruldu , Yoxsan ki,baharim bu ömr gülləri soldu. Ruhum sənə təslimdi və canim sənin oldu, Sənsiz yaşanan saniyədə ölmə həvəsdi , Həsrətli xəyallar ilə vəsfin mənə bəsdi. ********************************* Necə Fərhada olum eşqdə həmtay-nə bilim. Bilmişəm həddimi bundan belə mən day nə bilim. Yalnız alçaldım ucalmaq yerinə, hər dövrü , Leyli Məcnunu edər aləmə rüsvay nə bilim. Payız əyyamına düşkün biriyəm əvvəldən. Nə təravətdə olur fəsli-bahar,yay-nə bilim. Gül cəmalıyla verib şəmsə gözəllik hətta, Bəlkə yarımdan alır nurunu həm ay-nə bilim Ya mən hicranımı zay eyləmişəm sevdadə, Çatmadım vəslə ya ömrümdü olan zay-nə bilim. Daim əlbət ürəyin sahibi mənnən birdir Bir müqəddəsdi bu birdən savayı say-nə bilim Oxuyanlar deyəcək Təbrizin ilhamı gəlib Yenə misrayə salıb vay nə bilim,ay-nə bilim.

Təbriz Masallının şeirləri

22 04 2019 / 23:21 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT
Kultur.az saytı olaraq gənc və həvəskar yazarlara dəstək olaraq bu gün də gənc bir istedadın,  Təbriz Masallının şeirlərini dərc edirik.       Mən ah eləsəm qarə buludlar ilə göylər , Həsrət yağışından mən...
56947078_2286971834909180_4531303802812235776_n Basdırın o Cıdır düzünə məni İllərdi həsrətin çəkdiyim kimi, Torpaq elə çəkir özünə məni. Bu dərdi, qəlbimdə büdküyüm kimi, Basdırın o cıdır düzünə məni. Ağrıdım anamın ağrılarında, Başı kəsik imiş doğruların da. Sürtün ot bürümüş cığırlarında, Nənəmin, babamın izinə məni. Kim qaldı, əlimi tuta yurdumda, Hay salsam, hayıma çata yurdumda. Bir ocaq qalayın ata yurdumda, Kül olum, basdırın közünə məni. Dağların qarını yayın üstümə, Bir dəstə çiçəyin qoyun üstümə. Döndərin bulağın suyun üstümə, Söykəyin buz kimi üzünə məni. Basdırın o cıdır düzünə məni. SUSMUR İÇİMDƏKİ “SƏN” Ürəyində cəza kəs, Kipriyindən as məni. Susmur içimdəki “Sən”, Öldürür bu səs məni. Az bu eşqi kəkələ, Qəlbində bür –bükələ. Arzu –arzu tikələ, Ümid – ümid kəs məni. Sərvətimdi viranım, Bu bəxtəmi yaranım. Vəfadan dəm vuranım, Kim atıbdı bəs məni? Xəta ömür, şər ömür, Qartalıbdı tər ömür. Day demə ki, bir ömür, Sevəcəydin bəs məni. İMANSIZ OLDUM, BAĞIŞLA! İmansa, dinsə bu sevgi, Imansız oldum, bağışla! Qırdım, tökdüm ümidləri, Amansız oldum, bağışla! Günahkarsan günahıma, Yan ürəyim, yan ahıma! Bu günümdən, sabahıma, Gümansız oldum, bağışla! Oldu xoş günün ömründə, Çoxaldın kimin ömründə? Bəlkə də sənin ömründə, Zamansız oldum, bağışla! DÜNYA Niyə silkələnirsən, Haran ağrıyır, dünya? Bölmüşük ölkələrə, Yaran ağrıyır, dünya? Kim səndən çıxdı, qaçdı, Ölümünə əl açdı. Harda bir körpə acdı Oran ağrıyır, dünya. Qazdılar dərin – dərin, Qan doludu səngərin. Qalmadı bütöv yerin, Paran ağrıyır, dünya. SÖZÜNDƏ ÖLÜM GEDİM. Hisslərində yaşayım, Özündə ölüm gedim. Göz yaşında boğulum, Gözündə ölüm gedim. Varam olanlarınla, Yadda qalanlarınla, Çıxım yalanlarınla, Düzündə ölüm gedim. Düş bu eşqin izinə, Dur bu bəxtin üzünə. Al başımı dizinə, Dizində ölüm gedim. Gedim əlindən çıxım, Yansan külündən çıxım. Son kəs dilindən çıxım, Sözündə ölüm gedim. ÖLƏN ADAM Qüsulun yox, kəfənin yox. Ürəyimdə ölən adam. Ovul qarış göz yaşıma, Gözlərimdən ələn, adam. Qan damır vaxtın əlindən, Yaralı çıxdın əlindən. Əl açıb bəxtin əlindən, Az səadət dilən adam. Kim inandı doğrusuna? Döndü ümid oğrusuna. İçin – için ağrısına, Dözmək üçün gələn adam. Ürəyimdə ölən adam. SƏSİN QULAQDAN DÜŞÜB Acılarım cücərib, Budaqlanıb, ucalıb. Ümidlərim qocalıb, Əldən –ayaqdan düşüb. Yapışma dişlərimdən, İz itib izlərimdən. Xəyalın gözlərimdən, Səsin qulaqdan düşüb. Bir udum nəfəs günüm, Sənsiz günüm nəhs günüm. Yaxşı günüm, pis günüm, İndi qınaqdan düşüb. Gəl de bəxtin ayılıb, Ömrün ömür sayılıb. Gülüşlərim soyulub, Qopub dodaqdan düşüb. BİR SƏS ELƏ. Bir səs elə, geri dönüm. Izin yox izin içində. Hər gün üzünü gəzirəm, Yüzlərlə üzün içində. Sənə yüyürdüyüm yollar, Baxıb kiridiyim yollar. Yandı yeridiyim yollar, Yeridim közün içində. Nə zaman yarıdı qəlbim? Həsrətdən qarıdı qəlbim. Adını zarıdı qəlbim, Bu qədər sözün içində. Ilahi, sevmədinmi heç, Məni də xoşbəxt bəndən seç. Günahsa bu günahdan keç. Bağışla özün içində. SAXLA, DÜŞÜM. Sürüyürsən hara kimi, Göynüyürəm yara kimi. Bəsdir gəldim bura kimi, Saxla Tanrım, saxla düşüm. Qurdun alaçıq ömrümü, Dərdlərə açıq ömrümü, Bu yarı uçuq ömrümü, Uçur bür –bük, bağla düşüm. Orda ruhum, burda cismim, Qalra intizarda cismim. Qalmasın məzarda cismim, Yer kürəsi laxla, düşüm. YALAN DE ÜRƏYINƏ. Diləyim nəyə çıxdı, Sevincim göyə çıxdı. Kim gəldi yiyə çıxdı Tək qalan ürəyinə? Hər çiçək də güldümü? Hər yanan da küldümü? Yenə bahar gəldimi O viran ürəyinə? Dinsə dilə tutmuşam, Qəlbimi ovutmuşam. De, mən də unutmuşam, Yalan de, ürəyinə.

Şəhla Vahidin şeirləri

16 04 2019 / 01:20 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT
                Basdırın o Cıdır düzünə məni   İllərdi həsrətin çəkdiyim kimi, Torpaq elə çəkir özünə məni. Bu dərdi, qəlbimdə büdküyüm kimi, Basdırın o cıdır düzünə məni. &nb...
FB_IMG_1554565908129

Kənan Rza – “Ən gözəl qadınlar” (şeirlər)

06 04 2019 / 21:02 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT
Ən gözəl qadınlar gündüzlər gülüb, Gecələr gözləri yaşla dolurmuş. Ən gözəl qadınlar sevgidən məhrum, Ən gözəl qadınlar tənha olurmuş. Taleyi əzəldən qara gətirir, Ömrünün cavanlıq çağın itirir. Həyatın ən gözəl bahar ça...