CAVİDAN –Cırcırama öpüşü (povest)
– Get əllərini, ayaqlarını, üzünü yu, başının təpəsinə də su çək, sonra gəl mənə kömək elə. Nənəsinin dediklərini elədi və gəlib yanında durdu. – İndi de bismillahirrəhmanirrəhim… Dilini ağzında itirə-itirə b...
: Nəsr
ANAR — 18-ci il. Qanlı Mart
“525-ci qəzet” Xalq yazıçısı Anarın “Yaşamaq haqqı” traktatından parçaların dərcini davam etdirir. Bu sayda 1918-ci il 31 Mart soyqırımı haqda parça oxuculara təqdim edilir. 1917-ci ilin...
Musa Əfəndi “Onları yol apardı” (Hekayə)
Veysəl dəli deyildi. Sadəcə, o, yola çıxmaqdan qorxurdu.Qorxurdu ki, yol onu aparar. Bu qorxu birdən-birə yaranmamışdı, səbəbkarı da özü deyildi. Hər şey yavaş-yavaş cərəyan etmişdi və bütün olanlar onun uşaqlıq vaxtları...
Əli Şirin Şükürlü — Gəzən ağacın hekayəsi
İlk dəfə sənə danışıram. Bu barədə heç kimə söz açmamışam. Çünki heç kim bu cür söhbətlər edən adamın ağlı başında olmasına inanmaz. Sən yaradıcı adamsan deyə məni başa düşərsən. Həm də bu kimi hadisələrin hər bir ya...
Tomas VULF –Səhər erkənin sirki (hekayə)
XX yüzil dünya ədəbiyyatının ən nəhəng nümayəndələrindən olan Tomas Vulfun yaradıcılığı Azərbaycan oxucularına Afaq Məsudun tərcüməsində məşhur “Dünyanın hörümçək toru” romanı ilə tanışdır. Yazıçının kiçik həcmli əsərlər...
Akif ABBASOV – TİBB MƏNTƏQƏSİNDƏ
(“Acı xatirələr” romanından) Şahin yolunu kəndin tibb məntəqəsinin qabağından salmışdı. Məqsədi Nailəni görmək idi. Qız gözə dəymirdi. Şahin ötüb keçmək istəyirdi ki, ayaq saxladı. Nə zamandır ki, tibb mənt...
“Tülkü tələsi”
Bu günlərdə kənddə və rayonda ən çox danışılan mövzu cinsi orqanı kəsilərək öldürülən Samirdi. Bu adam nə üçün öldürülmüşdü?- bax bunu kimsə bilmirdi. Bunun üçün də müxtəlif fikirlər bir- birini əvəz edirdi. Kimi deyir...
Günel Natiq — Məhəbbət quşları (esse)
Bir dəfə bir rus xanım teleaparıcının müsahibəsini oxumuşdum: “Yalqızlıq bilirsiz nədir? Sizin telefonunuz var, amma zəngli saatınız zəng çalır”. Mən də tənhalığı mobil telefonla hiss etdim. Nə vaxt ki, mobil telefon mən...
“ÇƏPƏRLƏMƏLƏR DÖVRÜNÜN MƏĞLUBİYYƏTİ”
(hekayə) Həftədə bir “boş gün”, o da irah ola qoyun sirəsinə. Bax Nəsimi müəllim belə baxtın yiyəsi idi. Necə deyərlər, zaman o zaman idi ki, Acıdərənin xalq çobanı olmuş Nurməmmədin bir sözü qalmışdı dillərdə: -Bə mən ...
“YETİM LAYLALAR…”
(hekayə) Nilufərim üçün…. Qulağına səslər gəlirdi. Külək səsi, adam səsi, yarpaq xışıltısı, otun, torpağın, daşın, qayanın, göyün, yerin, quşların, heyvanların… səsi. Bu səslərin hamısı bir-bir...
Tural Sahab – “ Anamın kitabı” bizə nə demək istəyir...
Söhbət Mirzə Cəlilin əsərindən gedir. Bu əsər nə üçün yazıldı, bizə nə demək istəyirdi?! Bir yazarı tanımaq, onun düşüncələrini görmək üçün yalnız və yalnız əsərlərini oxumaq lazımdır. Həyatı yazarın düşüncələrini deyə...
Yusif HANSEN — Birini sevdim
(ESSE) Siz heç aşiq oldunuzmu? Mən olmadım. Amma, sevdim. Birini sevdim. Kiçik xəyalları var idi. Xəyallarını sevdim. Amma, ayrıldıq. Sevgiyə rəğmən ayrıldıq. Ayırdılar bizi. Qoruyub saxlaya bilmədik sevgimizi. Uzun ill...
Azad QARADƏRƏLİ — ÇİLLƏ NAĞILI
Hüseyn müəllimin xatirəsinə Nağıl… Onu danışmaq da olar, görmək də. Təəccüblənməyin, dediyim odu ki, dünyada elə işlər olur, onlara tamaşa etmək özü elə nağıl kimi bir şeydir. Götürün elə çillə çıxarmağı. Hər uşağın için...
ANAR – Gürcü familiyası
(hekayə) Bu nə qəribə teleqram idi: «Muradov Oqtaya 29 Bakıdayam Reys 203 Qarşıla» İmzasız! 203-cü reyslə uçan təyyarə Moskvadan gəlir. Amma axı kim ola? Moskvadan heç kəs gələsi deyil. Heç kimi gözləmirəm. Bu tel...
Bəxtiyar Hidayət – EHTİYATDA OLAN HƏYAT
Başının çibinini qovlamaqla baş girləyən adam deyildi Famil. Sən görəydin o mitinqdə neyləyirid, beş- on polisi qabağına qatıb teyim- teyim teyləyirdi. Azadlıq meydanında asfaltı yalam- yalam yalayırdı, urra, urra eləy...
Aytac –Ən gözəl yalan (hekayə)
-Kamal… Kamal… Əllərini çarpaz alnına qoyub yatmağı sevirdi. İndi də əllərini üzünə sürüşdürüb gözlərini açdı. Narazılıqla onu oyadan bacısına baxdı… -Həəə… -Qadasın alım, işə gecikirəm. Yatıb qalmışam. Nəzrini bağçaya a...
NURLAN YUSİFLİ – MƏNƏVİ ZİRVƏ
Bacardım! İndiyə qədər heç kimin qalxa bilmədiyi zirvəyə qalxdım. Buradan insanlar çox kiçik görünür. Onların danışıqları qulağıma çatmır , amma hamısının məni gördüyünə əminəm. Onlara görədə mən çox kiçik görünürəm..Bu ...
NÜŞABƏ ƏSƏD MƏMMƏDLİ – QÜRUB
(povest) Gözlərimin işığı – övladlarım Əşrəf və Ayselə həsr edirəm Səmra tələsirdi. Ona elə gəlirdi ki, onu bioloji anasının yanına, doğulduğu və üç yaşına kimi yaşadığı evə taksi lazımi sürətlə aparmır. Paytaxt olmaya...
