AKİF ABBASOV – “BOZBAŞLA PEÇENYE”

(hekayə) Sovet hakimiyyəti illəri idi. Faizlə Fəxrəddin dəmiryol stansiyasının yanındakı yeməkxanaya gəldilər. Axşamüstü idi. Burada yaxşı qazan yeməkləri verirdilər. Ucuzluq idi. Yarpaq dolması sarımsaqlı qatıqla, kələm...

Əyyub Məmmədov – “Şəhriyar”

  Bir dahi uyuyur qonşu torpaqda Adı Şəhriyardı, özü dəryadır Sözü, kəlməsi dürri-yektadır Amalı türk olan bir bəxtiyardır Bir görmək istədi öz millətini Çəkdi daxilində acı zilləti Qəlbi bu eşqlə hey çırpınırdı Göz...

Imamverdi Ibrahimov – şeirlər…

Yenə də qumlu dəniz sahili, dilsiz baxışın, Varlığınçün bu xəyallarda bir az aldanıram, Sənə hər damlası dəydikcə vəfasız yağışın Yenə də hiddət içində boğulub qısqanıram. Yenə sakitcə qoyaydım başımı dizlərinə, Saçlarım...

Elçin Aslangil – …tək şeir…

Özünü öldürmür ayrılıqlarım Bütün ağacların dua səsidir Sarı yarpaqların payız axşamı. Ölmüşəm bilmirsən necə gedirlər, Dərdin mənə pis olma ha, yaxşımı? Bəs nə deyir sizinkilər orada? Adamları külək alıb aparır? O Bakı ...

AKİF ABBASOV – “CAMIŞ”

(hekayə) Söyüdlü kəndində Allahverdi ilə Xudaverdi deyilən iki mehriban qonşu vardı. Hərəsinin də 4-5 qızı, oğlu. Bu iki nəfər qonşu olmaqdan savayı yaxşı dost, yoldaş, sirdaş, Allah adamı idilər. Bunlara baxıb arvad-uşa...

Allahşükür Ağa – Şeirlər…

Yaxşıdı Həsrətimi yaxşı saxla, Vüsalın məndə yaxşıdı. Həqiqətin o kişidə, Xəyalın məndə yaxşıdı. Ağlayanda aşkar ağla, Dolginən yaşa, ağıla, Cavabını gizli saxla, Sualın məndə yaxşıdı. Gözəlliyin harda batdı? Huşun özün ...

Qafqaz Əvəzoğlu – Şeirlər…

Qafqaz ƏVƏZOĞLU (Dəmirov Qafqaz Əvəz oğlu) 1954-cü il aprel ayının 1-də Qubadlı rayonunda anadan olub. Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvüdür. Süleyman Rəhimov adına Qubadlı rayon ədəbi ictimai birliy...

Saday Şəkərli – Vurğun Əyyuba…

Əziz Vurgun Əyyuba… Atam işıqları söndürərdi gecələr, sırayla, bir-bir, yalnız qəbir olur işıqsız, qəbir, ən əvvəl tövlədən başlayardı düymələri basmağa, sonra keçərdi həyətə, salavat çevirib salam verərdi toyuq hi...

Akif ABBASOV – “TÖHMƏT”

 (hekayə)          Kolxozçular kənd klubuna yığışmışdılar. Axır ki, kolxoz sədri Əjdəroğlu gəlib çıxdı. Qanı qara idi. Zəhmini göstərmək üçün üzünü turşutmuşdu, yoxsa doğrudan di ciddi məsələ vardı –  bilmədilər.  ...