NİSƏBƏYİM — GÖY, DƏNİZ, GÖY QURŞAĞI (poema)
Yuxuma düşdü gecə Dünyanın göy qurşağı. Arzu tək keçilməyən, Ümid tək kiçilməyən, Ömür tək biçilməyən Yerin – göyün işığı. Ürəyim dalğalandı Sevinc parıltısından, Aydınlığın içində Naz ilə güzgülənən, Oymaq-oymaq güllənə...



















