Nəzm | kultur.az

Təbriz Masallının şeirləri

22 04 2019 / 23:21 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

Kultur.az saytı olaraq gənc və həvəskar yazarlara dəstək olaraq bu gün də gənc bir istedadın, Təbriz Masallının şeirlərini dərc edirik. Mən ah eləsəm qarə buludlar ilə göylər , Həsrət yağışından mən...

56947078_2286971834909180_4531303802812235776_n

Basdırın o Cıdır düzünə məni

İllərdi həsrətin çəkdiyim kimi,

Torpaq elə çəkir özünə məni.

Bu dərdi, qəlbimdə büdküyüm kimi,

Basdırın o cıdır düzünə məni.

Ağrıdım anamın ağrılarında,

Başı kəsik imiş doğruların da.

Sürtün ot bürümüş cığırlarında,

Nənəmin, babamın izinə məni.

Kim qaldı, əlimi tuta yurdumda,

Hay salsam, hayıma çata yurdumda.

Bir ocaq qalayın ata yurdumda,

Kül olum, basdırın közünə məni.

Dağların qarını yayın üstümə,

Bir dəstə çiçəyin qoyun üstümə.

Döndərin bulağın suyun üstümə,

Söykəyin buz kimi üzünə məni.

Basdırın o cıdır düzünə məni.

SUSMUR İÇİMDƏKİ “SƏN”

Ürəyində cəza kəs,

Kipriyindən as məni.

Susmur içimdəki “Sən”,

Öldürür bu səs məni.

Az bu eşqi kəkələ,

Qəlbində bür –bükələ.

Arzu –arzu tikələ,

Ümid – ümid kəs məni.

Sərvətimdi viranım,

Bu bəxtəmi yaranım.

Vəfadan dəm vuranım,

Kim atıbdı bəs məni?

Xəta ömür, şər ömür,

Qartalıbdı tər ömür.

Day demə ki, bir ömür,

Sevəcəydin bəs məni.

İMANSIZ OLDUM, BAĞIŞLA!

İmansa, dinsə bu sevgi,

Imansız oldum, bağışla!

Qırdım, tökdüm ümidləri,

Amansız oldum, bağışla!

Günahkarsan günahıma,

Yan ürəyim, yan ahıma!

Bu günümdən, sabahıma,

Gümansız oldum, bağışla!

Oldu xoş günün ömründə,

Çoxaldın kimin ömründə?

Bəlkə də sənin ömründə,

Zamansız oldum, bağışla!

DÜNYA

Niyə silkələnirsən,

Haran ağrıyır, dünya?

Bölmüşük ölkələrə,

Yaran ağrıyır, dünya?

Kim səndən çıxdı, qaçdı,

Ölümünə əl açdı.

Harda bir körpə acdı

Oran ağrıyır, dünya.

Qazdılar dərin – dərin,

Qan doludu səngərin.

Qalmadı bütöv yerin,

Paran ağrıyır, dünya.

SÖZÜNDƏ ÖLÜM GEDİM.

Hisslərində yaşayım,

Özündə ölüm gedim.

Göz yaşında boğulum,

Gözündə ölüm gedim.

Varam olanlarınla,

Yadda qalanlarınla,

Çıxım yalanlarınla,

Düzündə ölüm gedim.

Düş bu eşqin izinə,

Dur bu bəxtin üzünə.

Al başımı dizinə,

Dizində ölüm gedim.

Gedim əlindən çıxım,

Yansan külündən çıxım.

Son kəs dilindən çıxım,

Sözündə ölüm gedim.

ÖLƏN ADAM

Qüsulun yox, kəfənin yox.

Ürəyimdə ölən adam.

Ovul qarış göz yaşıma,

Gözlərimdən ələn, adam.

Qan damır vaxtın əlindən,

Yaralı çıxdın əlindən.

Əl açıb bəxtin əlindən,

Az səadət dilən adam.

Kim inandı doğrusuna?

Döndü ümid oğrusuna.

İçin – için ağrısına,

Dözmək üçün gələn adam.

Ürəyimdə ölən adam.

SƏSİN QULAQDAN DÜŞÜB

Acılarım cücərib,

Budaqlanıb, ucalıb.

Ümidlərim qocalıb,

Əldən –ayaqdan düşüb.

Yapışma dişlərimdən,

İz itib izlərimdən.

Xəyalın gözlərimdən,

Səsin qulaqdan düşüb.

Bir udum nəfəs günüm,

Sənsiz günüm nəhs günüm.

Yaxşı günüm, pis günüm,

İndi qınaqdan düşüb.

Gəl de bəxtin ayılıb,

Ömrün ömür sayılıb.

Gülüşlərim soyulub,

Qopub dodaqdan düşüb.

BİR SƏS ELƏ.

Bir səs elə, geri dönüm.

Izin yox izin içində.

Hər gün üzünü gəzirəm,

Yüzlərlə üzün içində.

Sənə yüyürdüyüm yollar,

Baxıb kiridiyim yollar.

Yandı yeridiyim yollar,

Yeridim közün içində.

Nə zaman yarıdı qəlbim?

Həsrətdən qarıdı qəlbim.

Adını zarıdı qəlbim,

Bu qədər sözün içində.

Ilahi, sevmədinmi heç,

Məni də xoşbəxt bəndən seç.

Günahsa bu günahdan keç.

Bağışla özün içində.

SAXLA, DÜŞÜM.

Sürüyürsən hara kimi,

Göynüyürəm yara kimi.

Bəsdir gəldim bura kimi,

Saxla Tanrım, saxla düşüm.

Qurdun alaçıq ömrümü,

Dərdlərə açıq ömrümü,

Bu yarı uçuq ömrümü,

Uçur bür –bük, bağla düşüm.

Orda ruhum, burda cismim,

Qalra intizarda cismim.

Qalmasın məzarda cismim,

Yer kürəsi laxla, düşüm.

YALAN DE ÜRƏYINƏ.

Diləyim nəyə çıxdı,

Sevincim göyə çıxdı.

Kim gəldi yiyə çıxdı

Tək qalan ürəyinə?

Hər çiçək də güldümü?

Hər yanan da küldümü?

Yenə bahar gəldimi

O viran ürəyinə?

Dinsə dilə tutmuşam,

Qəlbimi ovutmuşam.

De, mən də unutmuşam,

Yalan de, ürəyinə.

Şəhla Vahidin şeirləri

16 04 2019 / 01:20 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

Basdırın o Cıdır düzünə məni İllərdi həsrətin çəkdiyim kimi, Torpaq elə çəkir özünə məni. Bu dərdi, qəlbimdə büdküyüm kimi, Basdırın o cıdır düzünə məni. &nb...

Sizə elçi gəldi, bizə ayrılıq

Qapınız döyüldü bir axşamçağı,
sizə elçi gəldi, bizə ayrılıq.
Yenə niyyətini dəyişməmişdi,
köhnə libasında təzə ayrılıq.

Daha toy havası başında sənin,
yol gəldik şübhədən yalana qədər.
Ümidim hələ də can verməmişdi,
aşıqlar "vağzalı” çalana qədər.

Məni nə havada buraxıb getdin...
xar oldum obada, millət içində.
Mənim ciyərlərim alışınb- yandı,
sənin elçilərin şərbət içəndə.

Gəldi qapınıza gəlin maşını,
səni çöl çəkirdi, eşik çəkirdi.
Getdiyin yolların ayrıclarında,
mənim baxışlarım keşik çəkirdi.

Sənin getdiyin yol, uzaq yoldu ha...
günüm bahar görməz, işim qışladı.
Sən gəlin köçməyə hazırlaşanda,
mənim ümidimin köçü başladı.

... Daha xatirən də mənə uzaqdı,
gəlir qulağıma bir soraq kimi.
Gördüm bu "döyüşdə” məğlub
olmuşam,
əlimi qaldırdım "ağ bayraq” kimi.

Qapınız döyüldü bir axşamçağı,
sizə elçi gəldi, bizə ayrılıq.
Yenə niyyətini dəyişməmişdi,
köhnə libasında təzə ayrılıq.

Bakının iyul gündəliyi
3 iyul...
Hava xəbərçisi
41 dərəcə isti elan edir Bakıda.
Bürküdən şəhərin nəfəsi təntiyib.
Qara qızıl axan damarlarında
tromblaşma yaranıb.
Ürəyi tıncıxır hərdən.
Rəngəbərəng maşınlar
həşərat kimi
daraşıb şəhərin canına.
Təkərlər sıxıb asfaltın
qanını çıxarır.
Maşınların üfürdüyü tüstüdə
şəhər boğulur.
Əli dəyənəkli yol polisləri
həşərat maşınları
şəhərin dadlı
nahiyəsindən qoruya bilmir.
Maşınlar şəhərin mərkəz
nöqtəsinə daşınır.
Yaxasına düymələnmiş
bəzəkli binaları
qoparıb dənizə
qaçmaq istəyir şəhər:
nəfəs dərməyə.
Ancaq sıx-sıx küçələrdən
keçə bilmir.
Hündür-hündür
binalarla şəhər mıxlanıb
torpağa.
İnsafsız adamlar
evlərindən çıxanda
qapılarını kilidləyirlər şəhərin
üstünə.
Özündən çıxammır şəhər.
Bir yandan da metro tunelləri
havasını ciyərlərinə çəkir Bakının.
Və zavodlar boru ağzından
od püskürür şəhərin üzünə
Xəzərin bir addımlığında
istidən yanır Bakı.
İnsanların əməlindən qupquru
canını götürüb dənizə qaça
bilmir.

Kənddə və şəhərdə darıxmağın əks bərabərliyi

Gülüzlüm, şəhərdə sənsiz
darıxmağa nə var ki,
burda zülmdü-
gül-çiçəkli dağ cığırında
adam ölür darıxmaqdan.
Burda otlar-çiçəklər,
arılar-kəpənəklər,
bənövşələr-böcəklər,
hər şey qoşulub adama
DARIXIR, darıxanda...
...Şəhər küçələrində nə var ki,
sənsiz darıxmağa...
olsa-olsa bir qəpiklik
hörməti olmayan
küçə itləri tək adam darıxar
şəhərdə
Bir də tinlərdə
veyillənən boş şirə qutuları tək...
və bir də dörd fəsli eyni donda
qarşılayan küknar ağacı kimi...
burda darıxmaq canlıdı:
çiçəklər,arılar, kəpənəklər
və bir də böcəklər kimi...
DARIXDIM...

Qoca şair

Qoca şair kürsüyə qalxdı,
şeir oxumaq üçün.
Sinə gərib kürsüyə
şeirin adını elan elədi: "VAXT”
İlk misranı söylədi: "Vaxt, artıq o vaxt deyil..”
Unutdu!
Udqundu!
Cibindən əlyazmasını çıxardı.
Eynəyini axtardı.
Əllərini sol cibinin, sağ cibinin
üstünə çırpdı:
özünü döyürmüş kimi.
Tapmadı.
"30-80" adlı vaxt arasında qalmışdı eynəyi.
Hər şeyə etiraz eləmək istədi,
qolları açılmadı.
Damarları "30-80" yaş arasında daralmışdı.
İlk dəfə 50 il əvvəl bu kürsüyə qalxmışdı,
30 yaşında: kağızsız, eynəksiz.
Yenə də "VAXT” adında şeir oxumaq üçün.
İlk misrası beləydi: "Vaxt, çox gözəl vaxtdı”.
Kürsüyə elə qalxdı, belə endi qoca şair.
...astadan tfu,
deyib vaxtın üzünə tüpürdü.
Mikrafon sirr saxlamadı,
səs salona yayıldı:
T F U U U...

Suriyadan son xəbərlər

l

Bu il də Suriyada
ağ göyərçinlər intihar elədi...
...Güllə səsindən qorxan
anaların bətni döl vermədi.
Adına "bəşər" deyilən
və nələr deyilən
adam süd dişini
nişan aldırdı ağzında körpələrin.
"A", "B"... hərfləri güllələndi
uşaqların barmaqları arasında.
Mağaza vitrinlərindən
toz basmış uşaq
başmaqları yığışdırıldı.
...Dünən müasir
silahlar gətirildi Suriyaya.
Ağ göyərçinlərin
intiharı davam edir...

Namiq Dəlidağlı – “Ümidim hələ də can verməmişdi, aşıqlar ...

16 04 2019 / 00:53 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

Sizə elçi gəldi, bizə ayrılıq Qapınız döyüldü bir axşamçağı, sizə elçi gəldi, bizə ayrılıq. Yenə niyyətini dəyişməmişdi, köhnə libasında təzə ayrılıq. Daha toy havası başında sənin, yol gəldik şübhədən yalana qədər. Ümid...

WhatsApp Image 2019-04-14 at 18.55.04

AZƏRBAYCAN

Odlar yurdu, hər gün, hər an,

Ürəyimdən alovlan, yan.

Dəlidağtək məğrur dayan,

Səndən ayrı yaşarmı can

Azərbaycan!

Şuşa, Laçın gələcəyin,

Cəbrayıltək dərdin, qəmin.

Gül-çiçəkli Kəlbəcərin,

Gözlərindən tökərmi qan

Azərbaycan!

Ağdam, Qubadlı, Zəngilan,

Yandı yurdum, yandı yuvam...

Qarabağda at oynadır-

Vəhşi dığa, kor Balayan

Azərbaycan!

Tamaşa əyləyir cahan,

Düşmənlərin nankor, nadan.

Qan gölündə üzür dünyan,

Xocalıda al qana-qan

Azərbaycan!

Gözümdə kölgədi qəmim

Görünmür dumanın, çənim,

Üç rəngli bayrağım mənim,

Qiyamətə qalarmı qan?

Azərbaycan!

TÜRKİYƏM!

Başa vurub zəfərini Afrindən,

Ordu tutup şanlı əsgərlərindən,

Bayrağımla, bayrağınla yenidən,

Qarabağa yürüsənə Türkiyəm!

Bu gün, yarın… danışığı masaldı,

Sözdən sözə vədə vermək kolaydı,

Azərbaycan Qarabağla azaddı...

Mehmətinə səslənsənə Türkiyəm!

Şuşa boyda ürəyimdə yaram var,

Qarabağda əsirlikdə qalan var,

Xocalıda qətliam var, qıyam var,

Turan deyib kükrəsənə Türkiyəm!

Xarı bülbül Ağdamımda ötmədi,

Zəngilanı xan çinarlar öymədi,

Anam öldü, Kəlbəcəri görmədi,

Kəlbəcəri səsləsənə Türkiyəm!

Yaranışdan mərhəmətli, igitsən,

Məzlumları, yetimləri kirit sən,

Düşməninin qanlar tutan gözünə,

Külümüzü üfürsənə Türkiyəm!

Yurd yuvası talan olan Hicranam,

Ömrü, günü yalan olan Hicranam,

Türk qızıyam, balan olan Hicranam,

Hasrətimdən üşüsənə Türkiyəm

Mərhəmətin Timsalisin Türkiyəm!

Qucaq açdın Yahudiyə, Ərəbə,

Sahib çıxdın kimsəsizə, kimsəyə.

İman ettin, səcdə qıldın Kabəyə;

Mərhəmətin timsalisin Türkiyə!

Fərq qoymadın nə Erməni, nə Rusa,

Qapı açdın İngilis, Belarusa

Sevə sevə Türkistandan Turana,

Məhabbətin misalisinn Türkiyə!

Yaranmadın dəlidolu nahaqdan,

Göz oxşayıb könül açdın uzaqdan.

Yolun keçdi şanlı Çanakqalaladan

Tarixlərin masalısın Türkiyə!

Günəş kimi işıq saldın cahana,

Qan kusturdun insafsıza, nadana..

Heç qıymadın bəla gəlsin balana..

Anaların anasısın Türkiyə!

Arfin üsdə qollarını salmağın,

Qollarını qollarına sarmağın.

Ay ulduzluı, alov dilli bayrağın,

Dalğalanan simasısın Türkiyə!

Əskərlərin hələ Suriyalarda,

Haqqın qardaşısan qoca dünyada.

Mərhəmətdə, ədalətdə, imanda,

Yer üzünün insanısın Türkiyə!

Mərhəmətin timsalisin Türkiyə!

Mən Türkəm!

Nadanların gözlərinə çəpərsən,

Düşmənlərin hiyləsinə sipərsən,

Dünya boyda yaradılan Türk sənsən,

Soyu-kökü yer yüzündə bir nərəm…

Mən Türkəm!

Nə amalım, nə əqidəm dəyişməz,

Kolum sınar biləklərim əyilməz,

Aldadılıb ağlım-başım yeyilməz,

Ovuç-ovuç əllərdə ələnmərəm…

Mən Türkəm!

Bu dünyanın barış adlı balası,

Göydə günəş yərdə abu-havası,

Haqsızların, zalimlərin bəlası,

Sevə-sevə bir ömürə gələnəm…

Mən Türkəm!

Şüarımız bir azadlıq bir barış,

Kimsədən çalmadıq torpak bir qarış,

Özbəkistan, Kazaxıstan qarışıq,

Türkmənistan, Qırğızıstan deyənəm…

Mən Türkəm!

Turanın torpağı, daşı Hicranam,

Millətimi, devlətimi səvənəm,

Bu dünyada bu başımı təkcənə,

Torpağıma, Bayrağıma əyənəm…

Mən Türkəm!

O soyuq dəkabr gəcələrindən...

Kim bilir bəlkə də, sənin qolların,

Boynuma dolanan Vətən olacaq.

Alıb sinəsinə bir ömür boyu,

Boyuma biçilən kəfən olacaq!

Dərdimi, qəmimi unutduracaq,

Gözümün yaşını qurutduracaq,

Kim bilir bəlkə də, qürbət ellərdə,

O, mənə Vətəni yaşatdıracaq...

Kim bilir nələr var alın yazımda,

Doğulduğum gündən perikdi ruhum!

Burda səksəkəli deəyilik, Ana,

Aldığım nəfəsi qorxaraq udum...!

Yollar çox uzaqdı, yollar bitməyir,

Yolumu nə boran, nə qar kəsməyir,

Tökülür gözümdən qara damlalar-

Üstümdən qara yel, səmum əsməyir..

Burda təbiətin üzü günəşli....

Burda adamların qanı istidir...

Elə bil doğmaca Kəlbəcərdəyəm-

Elə bil Sakarya evin içidir...

Hicranın ürəyim Bakıya sarı...

Çırpınır gecələr ulduzla, ayla...

O soyuq deəkabr gecələrindən-

Yuvamdan didərgin düşmüşəm, Ana!

ANA

Ürəyimdə arzularım,

Çiçək-çiçək açmır, Ana...

Hayat dolu umutlarım,

Işıq-ışıq saçmır, Ana!

Gözlərim hey gəzir səni,

Bilirəm gələn deyilsən...

Indən belə yarpak kimi,

Üstümdə əsən deyilsən...

Daha yoxsan! Yansın dilim,

Adını da pıçıldamır...

Parçalanan ürəyim,

Daha canımda yaşamır.

Heç kimə qaynamır qanım,

Bu nə ayrılıq, nə sitəm?

İntizardan yanır canım,

Açmırsan qapını gələm...?

Ayaz vurub, şaxta vurub,

Damarımda solub qanım.

Sümüklərim üşüyür,

Havada donur ahım!

Indi-indi bilirəm ki,

Köçgün, yurtsuz, yuvasızam!

Sınıb yanıma düşüb,

Zəril, qolsuz qanadsızam!

Sıxdı acı hayat məni,

Yalan dünya, yaman oldu...

Uyuduğun qərib məzar

Ana, mənim anam oldu...

BAX

Can çəkirəm can içində,

Ay vüsalım yan içimdə.

Vətən, torpaq qan içində,

Ürəyimdə dağlara bax..!

Yaram kimi qaşıdığım,

Yalan kimi yaşadığım,

Balam kimi daşıdığım,

Kürəyimdə ağlara bax...

El-obası talan olan,

Yeri-yurdu yağmalanan,

Göy üzündə alovlanan,

Kurşunlanan bağlara bax

Saflıq ac qurdun quzusu,

Eşq ölümün yuxusu,

Bu dünya bir siir quyusu,

Ölənlərə, sağlara bax...

Hicran qalıb sorağında,

Güc tükənib qollarında...

Yürüdüyü yollarında-

Duman, sisə, qarlara bax..

NƏZMİYYƏ HİCRAN – “Kim bilir bəlkə də, sənin qolların, ...

15 04 2019 / 00:11 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

AZƏRBAYCAN Odlar yurdu, hər gün, hər an, Ürəyimdən alovlan, yan. Dəlidağtək məğrur dayan, Səndən ayrı yaşarmı can Azərbaycan! Ş...

Bu ayrılıq yük olurmu sənə də,
Əzablarım sol çiynini əyirmi?
Görən məni bitirən bu suallar,
Sənin bircə cavabına dəyirmi?!

Nə demədim, sənə, "unut", "ayrılaq",
Nə demədim, "dəli kimi sev məni".
Görən yenə tövbə edib gecələr,
Gündüzləri pozursanmi tövbəni?!

Fikirlərin qarışırmı ara bir,
Xəyalların yenə duyuq düşürmü?!
Mənim burda itirdiyim yuxular,
Sənin orda yastığını deşirmi?!

Qaçmaq üçün gecələri kabusdan,
Verirsənmi yuxularda nəzir sən?!
Baxışların soyunurmu əksimi
Yoxsa yenə hamıda mən gəzirsən?!

Bir uşaq əl edir xatirələrdən,
Elə uzaqlardan boylanır hərdən.
Məni o uşağa qaytar,İlahi.
O uşaq əlində bir ovuc dua,
Tək sənə boylanir, sənə əl açır,
Töküb ətəyindən ümidlərini
Yağmura,rüzgara qoşulub,qaçır
Yarpaqdan hördüyü o evciyini,
Küləklər dağıdıb, yellər sovurub.
Hardasa itirib gəlinciyini,
Uşaq yaddaşını qayğılar yorub.
Məni o uşağa qaytar, İlahi
Qaytar tapa bilim gəlinciyini.
Hardasa yıxılıb qanayib dizi
Yarasını sarıb,basım bağrıma,
düzəldim qırılan yelləncəyini.
Büzüb dodağını, dinib, danışmır
Körpə ürəyini qəhər boğacaq.
Yığıb gözlərinə susduqlarını-
Hönkürsə,
gözündən sellər yağacaq.
Məni o uşağa qaytar,İlahi,
O uşaq gözüylə baxım dünyaya
Qaçmayım həyata qəm yemək üçün.
Məni o uşağa qaytar, İlahi.
Bir də tələsməyim böyümək üçün.

Bilirsən, necə olur,
ürəyi səksəkəli
gözləri açıq yatmaq?
Ürəyinin səsindən,
ya da öz nəfəsindən
diksinib gecə yarı,
canbəsər ümidlərlə
qaçmaq qapıya sarı...
bilirsən necə olur,
Biləyinin yerinə
ümidlərini kəsmək?
bütün xəyallarını
bir gecədə doğramaq...
Yada salıb torpağın
səndən aldıqlarını,
bilirsən ,necə olur,
ölüm üçün darıxmaq?
qəlbində ki, üsyanı
duyan olmasın deyə,
saxta qəh-qəhələrlə
nə bilim, daha nələrlə,
özünə rol oynamaq.
sənə aid olanı
bir suç kimi gizləmək,
özündən itgin düşüb,
özündən firar etmək
bilirsən, necə olur?
bilirsən, necə olur,
Qəlbini yola salmaq
özgəsinin köçündə.
Sonra...
sonra bircə günün içində
xəyalını boşamaq.
bilirsən, necə olur,
səni sənsiz yaşamaq?
bilirsən, necə olur...?
Bilmirsən... heç bilmədə...

Bir gün dinəcək inan,
qəlbində ki, ağrılar.
Səni incitməyəcək,
Bu naxələf doğrular.

Biləndə ki, ən doğma,
ən yaxın, kəsin yoxdur.
Yəni intihar etsən,
ipini kəsən yoxdur.

Biləndə ki, bu dünya,
Hələ çox dəyişəcək.
Atmadığin tilova,
"Qızıl balıq" düşəcək.

Biləndə ki, səninki,
Yalquzaq tənhalığı.
dəryaya atacaqsan
O gün qızıl balığı.

Səni incitməyəcək,
işgəncələr zülümlər.
Adiləşəcək inan,
Ayrılıqlar, ölümlər..

Gözlərin dolsa belə
hönkürüb, susacaqsan.
Bütün peşmanlıqları
gözündən qusacaqsan.

Tutacaq əllərindən
keçmişin əsa kimi
Çəkiləcək çarmıxa,
Ürəyin "İsa"kimi.

Dəyişə bilmədinsə,
Sən bu "ağ-qara" fonu
Bağlanacaq perdeler,
Buda filimin sonu...

KEÇƏM KÜÇƏNİZDƏN...

Keçəm küçənizdən bir qış gecəsi,
ya adi dost kimi, ya tanış kimi.
O gecə yuvandan perik düşəsən,
yuvası dağılan qaranquş kimi.

Bir "ah" çəkəsən ki, göylər alışa,
fəryadın dünyanın ucuna düşə.
Keçəm küçənizdən bir payız günü,
ürəyin sürüşüb, ovcuna düşə.

Məni gözləməyi adət edəsən,
özünə sevimli bir "peşə" kimi.
Keçəm küçənizdən bir yaz səhəri,
boynunu bükəsən bənövşə kimi.

Bütün günahların yuyula o gün,
günahın olmaya, suçun olmaya.
Soruşam necəsən? - alışa qəlbin,
"sənsizəm..!" deməyə gücün olmaya.

Ceyhunə Mehman – “Keçəm küçənizdən bir payız günü, ürəyin...

14 04 2019 / 00:49 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

Bu ayrılıq yük olurmu sənə də, Əzablarım sol çiynini əyirmi? Görən məni bitirən bu suallar, Sənin bircə cavabına dəyirmi?! Nə demədim, sənə, &#...

KÜÇƏ MIZDƏN

Sənin həsrətinlə a kövrək maral,
Yanan küçəmizdən keçirəm indi .
Mənimlə danişan xatirələrdən,
Dinən küçəmizdən keçirəm indi.

Dərd çalır, ğəm çalır sazının simi,
Əl vursan ağlıyar kövrəkdir himi,
Sənin eşqin kimi, ürəyın kimi,
Donan küçəmizdən keçirəm indi.

Qaldı bu küçədə nəyim var nəyim,
Sınan telli sazım, ağlıyan neyim,
Bir gün əllərində şair üurəyım,
Sınan küçəmizdən keçirəm indi.

Dözdüm hər zülümə dedim qədərdi,
Kimlər bu küçədən gəlib gedrdi,
Mənim keçirdiyim əzabı, dərdi,
Qanan küçəmizdən keçirəm indi.

“Əndəlib” dərd gəzir döşümün üstə,
Daşım dayanmadı daşımın üstə,
Dönüb ağ buluda başımın üstə,
Qonan küçəmizdən keçirəm indi.

MƏN SƏNI UNUDA BILMƏDIM GÜLÜM

Sən məni unutdun xeyrin olsun,
mən səni unuda bilmədim gülüm!
Yazıram sevənlər oxusun bilsin,
mən səni unuda bilmədim gülüm!

Hələ yadımdadı ilk baharıdı,
Əl çatmaz zirvələr tala qarıdı,
Səni ilk gördüyüm birgün varıdı
O günü unuda bilmdim gülüm!
mən səni unuda bilmədim gülüm!

Duymadım baharı, itirdim yayı,
Keçdi ömrüm günüm keçdi havayı!
Unutdum hər şeyi səndən savayı,
Tək səni unuda bilmədim gülüm!

Ey mənim ömrümün amanın kəsən!
Mənim günlərimə şəriksən nəsən?
Gecədə gündüzdə ürəyimdəsən,
mən səni unuda bilmədim gülüm!

Içim için için qaynayır mənım,
Həsrətin içimdə oynayır mənim,
Bir misirə dilimdə göynəyir mənim-
« Mən səni unuda bilmədim gülüm»

Sevgilim ömrü, günü unutdum,
Səhəri, axşamı, danı unutdum,
Belə fikr eləmə səni unudum,
Mən səni unuda bilmədim gülüm!

ANAMIN ƏLLƏRİ
Üzümə toxandı bir gül yarpağı
Ay ana əllərin yadıma düşdü
Yarpaqlar bəzədi bağçanı, bağı
Ay ana əllərin yadıma düşdü

Saldığın ağacın gülü danişdi
Çaldığın laylanın dili danişdi
O alma naqqışlı xali danişdi
Ay ana əllərin yadıma düşdü

Anasız bu dünya ahdı, azardı
Nə yaxşı dünyada analar vardı
Qızım qollarını buynuma sardı
Ay ana əllərin yadıma düşdü

Enişlər, yoxuşlar üzümə durdu
Ağrılar, acılar ömrümü yurdu
Sənsiz keçən ömür ağır ömürdü
Ay ana əllərin yadıma düşdü

Alışan ocağam , qovrulan sacam
Yüx olan varlığam dağılan gücəm
Əlin ver əlimə sənə möhtacam
Ay ana əllərin yadıma düşdü

KƏSMƏ ŞIKƏSTƏ

Yox əzzim çağırıb yox əzzim deyib
Mənimlə ağladı kəsmə şikəstə
Bəlkədə mənimlə köhnə tanışdı
Məni qucaqladı kəsmə şikəstə

Əzzim deyə- deyə ketdi əzizlər
Qurtardı tükəndi bitdi əzizlər
Onun nəvasiylə yatdı əzizlər
Yenə də çağladı kəsmə şikəstə

Yordu ilim ayım günüm könlümü
Dərdlərə, ğəmlərə ğənim könlümü
“Əndəlib” yenədə mənim könlümü
Özünə bağladı kəsmə şikəstə

Səxavət İzzəti Əndəlib – “Sənin eşqin kimi, ürəyın kimi, ...

13 04 2019 / 23:40 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

KÜÇƏ MIZDƏN Sənin həsrətinlə a kövrək maral, Yanan küçəmizdən keçirəm indi . Mənimlə danişan xatirələrdən, Dinən küçəmizdən keçirəm indi. Dərd çalır, ğəm çalır sazının simi, Əl vursan ağlıyar ...

50614982_2431293097099963_4419162640505372672_n

SÖZ UTANMASIN

Allah verən ömrü elə yaşa ki,

Səni təqib edən iz utanmasın.

Ətrafa baxdıqca hər şeyi görmə,

Dünyadan köçəndə göz utanmasın.

Çalış ki, həmişə suyu üfür iç.

Həyat yollarını ləyaqətlə keç.

Ocaq qalayanda məkanı düz seç,

Hənirti verdikcə köz utanmasın.

Yaxşılıq əkəndə yerin dərin qaz,

Çiçəyin vurmasın vədəsiz ayaz.

Ay Seyyid, yazanda elə şeir yaz,

Şe(i)rin oxunduqca söz utanmasın.

QİYAMƏTİM VAR

Ey oğul, diqqətlə qulaq as mənə,

Sənə söyləməyə hekayətim var.

Kiminə atadan çoxlu var-dövlət,

Mənim də “Şeirlər” əmanətim var.

Dəyərli, dəyərsiz, -sözə deyərlər.

“Daşı da sındırır”,--gözə deyərlər.

Səhvi arxada yox, üzə deyərlər,

Xalq icində desəm, qəbahətim var.

Birinin dalınca min dəfə- “Rəhmət”,

Birinə söylənər,- “Goruna lənət”.

Kiminin milyonu hec kimə qismət,

Yavan bir loxmamla səxavətim var.

Əyri yonulsa da, qələm düz yazar.

Fərqi yox, ya gecə, ya gündüz yazar.

Hikmətli kəlamı dahi kəs yazar,

Daim dahilərdən dəlalətim var.

Seyyidəm, düz yolu əyri getmirəm.

Salam verdiyimdən salam güdmürəm .

Qəsdlə, bilə-bilə günah etmirəm,

Qorxuram, qabaqda qiyamətim var

HARAYLADIM, QAYITMADI O İLLƏR

Dönüb keçmişimə nəzər salıb mən,

Harayladım, qayıtmadı o illər.

Dedim ki, o vaxtdan gör indiyəcən,

Dəyişib bax neçə-neçə nəsillər,

Harayladım, qayıtmadı o illər.

Gözümün önündən ötdü birbəbir,

Hər şey varaq-varaq, həm sətir-sətir.

Bilmədim heç necə keçdi bu ömür.

Nə tez bu yaşıma gətirdi yellər,

Harayladım, qayıtmadı o illər.

Yapışdığım ətəyindən anamın,

Oturduğum qucağında babamın,

İnciyərək baxışından atamın,

«Qışqırardım,- kömək edin, ay ellər»!,

Harayladım, qayıtmadı o illər.

Orta məktəb dövrü sirli-soraqlı.

“Bayraqgötür”,”Qaçdı-tutdu” maraqlı.

Lövhə qarşısında şairsayaqlı,

Əzbərdən dediyim şeir-qəzəllər,

Harayladım, qayıtmadı o illər.

TÜSTÜMƏ MƏNİM

Tale üz döndərib, bəxt perik düşüb,

Qəm-kədər şığıyır üstümə mənim.

Oynadır qılıncın əlində fələk,

Dayanıb müntəzir qəsdimə mənim.

Yaman üşüyürəm, yaman donuram.

Özümü tək-tənha, aciz sanıram.

Bəzən də alışıb elə yanıram,

Ocaq həsrət çəkir istimə mənim.

Seyyidəm, korlaşıb artıq yaddaşım,

Hicran çəpərində çaş qalıb başım.

Qurumun oduna qalanmır yaşım,

Kainat bürünüb tüstümə mənim.

SÖZ DEYƏNİ VAR

Xöşbəxt o kəsdir ki, evə gələndə,

Həsrətlə yolunu gözləyəni var.

Hər səhər geyinib işə gedəndə,

Dalınca su atıb izləyəni var.

Sənin dərdlərini öz dərdi bilə,

Qəmində ağlaya, şadında gülə,

Evinin sirrini yaymayıb elə,

İçində saxlayıb gizləyəni var.

Arada yarada hörmət, ehtiram,

Uğur qazandıqca verə hey ilham,

Şirin ləhcəsiylə hər səhər-axşam,

Ürəkdən can deyən soz deyəni var.

Seyyid Süleyman – “Harayladım qayıtmadı o illər”...

12 04 2019 / 23:34 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

SÖZ UTANMASIN Allah verən ömrü elə yaşa ki, Səni təqib edən iz utanmasın. Ətrafa baxdıqca hər şeyi görmə, Dünyadan köçəndə göz utanmasın...

YOLUN YUXUSU GƏLİR

Bir cüt göyərçin qonur,
Ağaca səda düşür.
Qoşa budaq titrəyir,
Əllərin yada düşür.

Su axır - şırıldayır,
Sağsağan qırıldayır,
Pəncərə cırıldayır,
Ürəyim oda düşür.

Ha sürüsəm, ha yıxsam,
Sevgin könlümə tıxsa...
Sənli günləri çıxsam,
Qalanı bada düşür.

“Sisley” qoxusu gəlir,
Göz yumuram su gəlir..
Yolun yuxusu gəlir,
Canıma qada düşür.

Çox günah işləyirəm –
Yazımı qışlayıram,
Dilimi dişləyirəm,
Sən adlı ada düşür.

AĞAC OLMAQ İSTƏYİRƏM

Ağac olmaq istəyirəm,
Külək əssin qollarıma.
Ağac olmaq istəyirəm,
Dolu döysün əllərimə.

Quşlar qonsun budağıma,
Cür-cücülər yarpağıma,
Qarışqalar və böcəklər
Yol alsınlar torpağıma.
Ağac olmaq istəyirəm...

Qoy lap Günəşdən usanım,
Gur leysanlarda islanım...
Soyunum, geyinim... bilim,
Bir gün gövdəmə yaslanıb
Uyuyar yolçu sevgilim.
Ağac olmaq istəyirəm...

SEVGİ TOZU

Daha sayısını unutdüm günün,
Neçə ay gözlədim, ya da neçə il.
Daha yaddaşımı tənbehlərimirəm,
Yaxşısın xatırla, pislərini sil.

Sən də unut getsin, heç xatırlama,
Nə gərək keçmişlə oyalanmağın.
Nə gərək su kimi axan ömürdə
Bir ötəri hissə qayalanmağın.

Görüşüb, gözümdən bilmək diləmə,
Gözlərim saatı keçmişə qurub.
Oxuyub şeirimdən sual eləmə,
Sözlərim ağzına su alıb durub.

Başını qat bir az uşaqlarınla,
Bir az xatirənin oduna isin.
Sənə ağır gələn qayğılarım da,
Elə sevgin kimi itsin, ərisin.

Mənim qızdırmalı halıma qarşı,
Günəş də üşüyür sərinliyinə.
Söküb tullamışam şirini, turşu,
Bir az acın çöküb dərinliyimə.

Sevgi hara, adam, sənlə mən hara,
Onun açılmayıb hələ yozumu.
Sənin boğazından aşağı getməz,
Üfür dilindəki sevgi tozunu.

ZƏFƏRİ GÖZLƏYİRƏM

Dur bitsin bu ağı, qalx bitsin bu hüzün,
Vətənin önündə ağ olsun qoy üzün,
Gəl də tut, əsgərim, verdiyin o sözü,
Mən də öz gücümü gücünə qataram.

Dözərəm ağrısı, əzabı çox olsa,
Dözərəm ən qanlı, ən iti ox olsa...
İnamım sarsılsa, ümidim yox olsa,
Hüzuru mən necə taparam, taparam...

Tökülən o qanlar getməsin qoy hədər.
Zəfərlə dön geri qurtarsın bu kədər.
Qalxaram o zaman lap boyuna qədər
O açıq alnından öpərəm, öpərəm.

ƏSGƏRLƏRƏ

Gəlir qar, yağış, doluyla,
Vuracaq güclü qoluyla,
Gedir türklərin yoluyla
Boyuna qurban olduğum.

Alışdırır ürəkləri,
Yorur qoşun, bölükləri..
Xatırladır Göy Türkləri
Soyuna qurban olduğum.

Söz deyəndə də bərk deyir,
Əməldə bitir əkdiyi.
Düşmənin üstə çəkdiyi
Hoyuna qurban olduğum.

Boz qurd olub saldırdığı,
Bayraq edib qaldırdığı,
Azadlığa çaldırdığı
Toyuna qurban olduğum.

İNSANLAR ÖLMƏSİN

Gözlər sevincə,
ürək sevgiyə,
əllər Sevgiliyə can atırsa hələ…
Ölməsin insanlar,
insanlar ölməsin.

Bilirəm, çətindir yaşamaq –
Ümidin puça çıxarkən,
aydın səmalarda bir ulduz belə parlamazkən səninçün...
ərtafda hər kəs həyat nəğməsi dinlərkən
içindəki hayqırtıları tək dinləmək
çətindir…
Bir addımlığında kahkəşanlar varkən
bir uçuq divar dibinə sığınmaq çətindir…
amma…
Yaradan bir gün yaratdığını mütləq xatırlayacaqdır…
Tanrı ən böyük həkimdir,
səbr ən güclü ağrıkəsici…

Hərdən başını qaldır –
qupquru buludlarda bir yaş aramaq üçün.
gündüz Günəş, gecə Ay
yetər yaşamaq üçün…
Gülüstanın yoxdusa gəz küçəni, gəz tini,
Sevməyə adam yoxsa sev lap küçə itini..
Təki istək bitməsin,
təki sevgin itməsin….
Hər ağrıdan qurtarar, hər dərdi atar insan,
təki özün atmasın.

İnsanlar ölməsin,
Ölməsin insanlar…

Adilə Nəzər – “Sənli günləri çıxsam, Qalanı bada düşür...

12 04 2019 / 23:15 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

YOLUN YUXUSU GƏLİR Bir cüt göyərçin qonur, Ağaca səda düşür. Qoşa budaq titrəyir, Əllərin yada düşür. Su axır – şırıldayır, Sağsağan qırıldayır,...

Ağ rəngli nəsihət..

Yadındamı, gözəl qızım, lap balaca olanda?
Soruşdun ki,
- " Gəlin qızlar gözəldi, amma niyə ağ geyinir ata can?"
Tutulmuşdum, bu sualdan o zaman,
Gözlərimdə böyütmüşdüm qızımı.
Ürəyimdən bir sızıltı keçmişdi,
Gəlinliyə bürümüşdüm arzumu.
Mən özümü toplayaraq bir təhər,
Onda sənə belə cavab vermişdim:
-"Fərqlənməkçün ağ geyinir gəlinlər".
Sən o, gündən ağ istədin hər şeyi,
Ağ rəng oldu, ən sevdiyin oyuncaq.
Ağ don aldım, ağ başmağın çox oldu,
Ağlar ilə doldu, daşdı künc- bucaq.
Heç yadımdan çıxmaz qızım,
Bir də hələ, bir istəyin olmuşdu.
Ağ qələmdi,
İnad ilə istədin.
Ağ yazılar yazmaq üçün varağa.
Neçə- neçə mağazalar gəzmişdim,
Ağ qələmi sənin üçün almağa.

İndi sənə, bir şey deyim, gözəl qızım
Bu dünyada rənglər çoxdu,
Sevməyin öz rəngi var, yaşamağın öz rəngi.
Rənglərin də duyğusu var
Hər birinin öz ahəngi vardı qızım,
Ağ rəngində şərəfi var, sanı var.
Ən gözəl ağ, çöhrə ağı,
Abır, həya, ardı qızım.
Amma sənə bir sirr açım
Bir rəng vardı gizlinlərdə görünməyən.
Əgər ki, Sən həmin rəngə boyansan,
Kimsələrin görmədiyi bir qüvvəni görərsən.
O, ümidin rəngidi, inanmağın rəngidi.
O, rəng səni zülmətlərin qucağından qoparacaq.
O, rəng səni arzulara aparacaq.
Ümidlərin nəfəsində doğulacaq işiqlar,
İnamında, imanında işıq dolu yollar var.
Mən ki, səni böyüdərkən haqq yemədim,
Mən hər kəsin haqqın verdim dünyada,
Səndə haqq ol, günah etmə!
Günahların ruhu deşən oxu var!
Yaşamağın haqqın vermək üçün
Bu dünyada, ölüm adlı yuxu var!

Yuxu dolur gözlərimə,
Bir addımılıq yolu qalıb ömrümün.
Geyinəcəm ağ libası, ağ rənglərin işığına uçacam,
Bəlkə, səndən ayrılacam mən bu gün.
Sən dunyaya göz açanda ağlayıb,
Qoymaz idin bizə çimir almağa
İndi daha böyümüsən, ağlama.
Göz yaşların ürəyimə od salar
Atan rahat yatsın deyə sus qızım
Unutma ki, mənim də "Ağ" dünyam var.

Bilirəm, Dönəcəksən, əfsanələr bitəndə!

Bilirəm, dönəcəksən, yenə qaldığın yerə,
Bilirəm, bilirəm, nişanələr buraxmısan yollarda.
Deyirlər. Hər gördüyün dostan soraq almısan,
Gözlərin min ağızda, yalnız bir xəbər üçün.
İlişib məndən gələn, bir xəbərdə qalmısan,
Deyiblər: - " Səndən sonra heç kim görməyib onu".
Asılıb məktubların əzilmiş başlığında,
Deyibsən: - " Kəsilməyib axı məktubun sonu!"
Sözləri kəsik- kəsik, sözləri udum- udum,
Dilində sürümüsən, içində çeynəmisən.
Deyiblər : - "İtgin düşüb tənha qoyduğun qadın,
Kimsə bilmir hardadı, kimsənin xəbəri yox"
Dəli kimi bağırıb: - " Susun - susun" - demisən.
Əllərini üzünə dəli kimi sürtərək,
Ayağını sürüyüb, uzaqlaşıb getmisən .
Ondan sonra hər görən, üz gözünü şiş görüb,
Dodağın çat - çat olub , mənim susuzluğumdan.
Gözlərini qan kəsib, kipriyini yaş görüb.
Nə qədər uzaq olsan, içində bir mən varam.
Bilirəm ki, hələ də ətrimi unutmadın.
Qəlbini satan adam , yaddaşnı ki, satmadın!
Cismin əxlaqsız eşqin arxasınca getsədə,
Xatirələr içində pozulmadı bir qadın!
Özünü lənətləyib, qarğıyırsan fələyə.
Bəhanələr gəzirsən qayıtmağa deyəsən?
Artıq düşüb eynəyin, gözlərin də açılıb,
Bilirəm, dönəcəksən, unutduğun ürəyə.

Qürbətin yayı soyuq, qışı uzun olurmuş,
Sən ki, üşüyən adam ,necə isindi canın?
Qapısı açıq olur kirayə ürəklərin,
Yaman buza dönürmüş divarları səninçün.
Küləklər özü ilə nələri gətirirmiş,
Karvansara kimidi, gələni gedəni çox.

Məskən saldığın ürək tünlüyü çox sevirmiş.
Sən ki tünlük sevmirdin? Necə çatdı hövsələn?
Bilirəm ki, bağrını parçalayan günahın,
Tenometrin içində xəyanətdir yüksələn .
Yorulub bezəcəksən, eşq həvəsin ötəndə,
Bilirəm. Dönəcəksən, əfsanələr bitəndə!

Qoy Yanına tələsim......

Sənin evin soyuqdumu,
Pəncərəsi üşüyürmü gözlərinin içində?
Ürəyinə bir sızıltı girirmi,
Məndən bir az qalıbmı heç, ürəyinin küncündə?
Darıxırmı duyğuların,
Varmı indi dodağımın istisi?
Barmağının ücündadı köz - köz olan həsrətim,
Məni sənə gətirirmi papirosun tüstüsü?
Saçlarını yuyursanmı,
Yoxsa elə dağıtdığım kimidi?
Hərdən oyan bax üzünə,
Güzgülərə düşmənliyin, axı nəyin kinidi?
Axtar məni saçlarında
Axdar hər gün, dənə - dənə say məni.
Qoy əlini ürəyinin üstünə,
Səssiz dinlə... Dərinlərdə inildəyən bir nəğmədə duy məni.
Doldur yenə gözlərini,
Bir sağlıq de kölgələrin şərəfinə.
Köhnə , sınıq qarderobu dağıt, axtar,
Bürün yenə yalnızlığın şərfinə
Çıx həyətə biraz dolaş,
Qoy üzünə dəysin isti nəfəsim.
Çək gözünə uzatdığın yolları ,
Qoy yanına gəlmək üçün tələsim....

Mənim dünyam..

Mən susduqca bağıran bir nifrət var içimdə,
Kiçildikcə, böyüyən bir intizar.
Mən qaçdıqca, qovan bir həsrət var içimdə,
Qocaldıqca, körpələşən arzular!

Min yara var, ağır- ağır keçən ömrün dabanında,
Bu minvalla yola çıxar karvanı.
Kimlər gələr, kimlər keçər, kim dayanar yanında?
Sualların cavabı yox, Arzuların ünvanı .
Min qorxu var, Kabusların kölgəsində,
Bir yuxu tək uçub gedər doğrular.
Sancıların bitmədiyi küçələrin döngəsində,
Hər gün yenə doğulacaq ağrılar.

Xəyalların ölməyiymiş qaranlığın yayılması,
Fırtınalar qopur hər gün, ağrıların nəfəsində.
Gözlərindən başlayacaq, vulkanların ayılması,
Gileylərin fəryadı var, ürəyimin səsində.
Çat - çat olub, qan sızdırır, arzuların minarəsi,
Bünövrəsi oyuq - oyuq, divarları darmadağın.
Kimlər üçün sındırılıb, bu dünyanın pəncərəsi?
Yuva salıb xatirələr, qalaq - qalaq, yığın- yığın.

Şəhidlər xiyabanı..

Susan bizik "Vətən" , danışan onlar.!
Onların baxışı ah - nalə çəkir.
Niyə eşitmirik-niyə duymuruq?!
Bizi daş baxışlar suala çəkir.

Düzülüb igidlər, hamsı bir boyda,
Necə məğrur- məğrur duruşları var.
Qeyrət timsalıdı, namus timsalı,
Burda canlı olan, bütün daş məzar

Vətən harayıdı, torpaq harayı,
-"Can bala " :söyləyən, ana naləsi.
Burda Şəhidlərə layla səsidi ,
Məğrur dalğalanan bayrağın səsi.

Sırayla düzülən dunya var burda,
Hərəsi bir ayrı, zamandan gəlib.
Eyni məkan üçün yonulmuş daşlar,
Eyni tarix altda, mərməri dəlib.

Arzuları fidan, hələ tər çiçək,
Gör neçə diləyi daşa oydular.
Neçə mühəndisin, neçə həkimin,
Adını bu yerdə "Şəhid" qoydular!

Bu məkan, bu xalqın, ibadət yeri,
Bu yerdən "Tanrıya" neçə yol gedir.
Vətən igidlərin olduğu yerdən
Başlayıb, yatdığı bu yerdə bitir.

Bura qan yaddaşın susduğu yerdi,
Burda zaman donub, fəsillər ötmür.
Bura arzuların məzarlığıdı,
Burda körpə qalıb, gör neçə ömür.

Ürək parçalanır, ürək yarılır,
Məzardan gör neçə göz baxır sənə.
Qisas qiyamətə qalmaz deyirdik,
Niyə susub indi, bu millət, niyə ?!

Susan bizik "Vətən" , danışan onlar.!
Onların baxışı ah - nalə çəkir.
Niyə eşitmirik-niyə duymruq?!
Bizi daş baxışlar suala çəkir.

Günay Günəş – “Qürbətin yayı soyuq, qışı uzun olurmuş̶...

11 04 2019 / 23:16 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

Ağ rəngli nəsihət.. Yadındamı, gözəl qızım, lap balaca olanda? Soruşdun ki, - ” Gəlin qızlar gözəldi, amma niyə ağ geyinir ata can?” Tutulmuşdum, bu sualdan o zaman, Gözlərimdə böyütmüşdüm qızım...

Bir damla payız

Adından islanıb
bu payız yağışı...

Bir yarpaq ümid yoxdu
yarasını sarıyım
bu ürəyin...

Əllərim uzaqlarda qalıb,
Sənsizliyin
Kölgə saldığı yerlərdə...

Payızı sərmişəm yollara
bəlkə insafin üşüdü
bir payız...

Ovcumu tutmuşam
ürəyimin altına,
sən damcılayırsan...

Sus

Bu payız günü
qoltuğuna
bir
Nəsimi beyti verib,
səni də belə oynatdılar, qoca əruz...

Şeir stolunda
çəngəl-bıçağın ağzında
misralar çırpınır,
qartal caynağındakı kəklik kimi.

Həyasız gəncliyin təkəbbür
dumanı
bürüyüb ədəbiyyat çöllərini...

sayt-sayt işğal olunur
sözün
saitləri, samitləri...

Qəlbindəki son misranı
qucaqlayıb
ağlayan qoca şairin səsi –
Məzar üstə titrəyən çam işığıdı.

Sus, ey Vətən,
sükutun göz yaşları islanır...

Qoca şairə məktub

Səsindən bir ev tik,
çıx damına.
Gör mələklər
hansı dildə qələm çalır,
ey qələmi qırılmış...
Daha şairləri dar ağacından deyil,
kabinetden asırlar,
say, necə şeir qoyulub
kətil kimi
asılacağı günün ayağı altına...
kabinetdə şeir nə gəzir, zalım,
bir saxta təbəssüm bəsdir,
bir misranın qanını tökməyə...

Ayağın altına yaxşı bax,
Adəmin hönkürtüləri
əzilər birdən.
Həvvanın qulağının dibində
uçan kəpənək deyil - misradı...
Bunu hardan biləsən, qoca şair...
heç cavan olmadın ki,
hələ də
ürəyində qartopu oynayır bir uşaq...
Sən bu şeirin
hansı misrasındasan? –
xatirələrdən soruş...

Kəndə məktub

Oxu, kəndim, oxu,
mən sənin şairinəm;
Ürəyi xəstə,
arzuları qəfəsdə,
ümidi son nəfəsdə!

Oxu, kəndim,
göy üzü kimi gözlərimi oxu,
“Quran” ayəsi kimi sözlərimi.
Əzab içində
misralarla üz-üzə ulayan
gecələrimi, gündüzlərimi oxu.
Mən gəbərməmiş
üzümün qırışlarını,
bəbəklərimdə don vurmuş
göz yaşlarını oxu.
Bakı küçələrində
it kimi ləhləyən ayaq izlərimi,
Bir ömür yorulsa da
Allahın səbrini boğan
dizlərimi oxu.

Oxu, kəndim, məni oxu,
Vətənə məhəbbət kimi,
Düşmənə nifrət kimi,
döyüşçü yarasından
axan qeyrət kimi oxu.
Toz basmış qeyrətini
çıxar arxivdən...

Oxu, kəndim, oxu...
Qarabağa gedən yoldu misralarım,
Vətənin rəngi qaçmış dodağında
iməkləyən “sağ ol”du misralarım.
Oxu, ağzındakı
qanlı tüpürcək kimi,
yerə tüpürdüyün
“Azadlıq” sözünü oxu.
O sözün içində özünü oxu,
Oxu, kəndim,
şəhid tabutuna bükülmüş
bayraq kimi oxu məni.
Yaralı döyüşçünün
son gülləsi qalan yaraq kimi
oxu məni.
Haqqını tapdayan məmurdan,
torpağını tapdayan gavurdan,
qisas alırmış kimi oxu,
İşğal olunmuş yurd kimi,
Başına çaqqallar yığışmış
boz qurd kimi oxu məni.

Oxu, kəndim,
Məndən mənsizəcən,
Səndən sənsizəcən,
Dərbənddən Təbrizəcən
məni oxu,
mən sənin şairinəm axı…
Hər gün misra-misra öpürəm,
alnındakı üçrəngli bayrağın təbəssümünü...

Məhbuslar

Məhbuslar!
Qalxın bu gecənin ahına.
Yuxunuzu sərin
dəmir çarpayıların üstünə.
İçinizdəki
Son ümid payını
soyuq su kimi ovuclayıb
çırpın yorğunluğun üzünə.

Məhbuslar!
Bu gün sıranıza,
otağınıza,
Üzündən-gözündən
qan sıza-sıza,
Azadlıq adında
bir məhbus gəlir.
Yaxanızdakı nömrəni
ilan qabığı kimi soyun.
Bu yaxası nömrəsiz
məhbusun göz yaşında,
Ömrünüzün
bu qərib gecəsini yuyun.
Bu qərib gecəni,
tənha gecəni,
ölən ümidlərə
başdaşı qoyun.

Məhbuslar, məhbuslar!
Arzular dar ağacıdır, qardaslar...
Bu gün –
ürəklərdə ümidsiz Adam günüdür.
Başınız sağ olsun,
sabah
Azadlığın edam günüdür.

İntihar

Bu gün
yazmadığım bir şeirin
misralarından,
İçimdə üşüyən sükutun
səsindən asdım özümü....
Xocalıda
anasının don vurmuş
meyiti üstə ağlayan
körpənin göz yaşından,
işğal altında üşüyən
yurdun yaddaşından,
qisası alınmamış şəhidin
başdasından
asdım özümü....

Uşaq evində
dilində
“ana”, “ata” sözləri üşüyənlərin
baxışından,
qocalar evində
gözüyaşlı yollara boylananların
qarğışından
asdım özümü...

Bu gün
“asmaq”
sözünün boyu çatmadı
arzularıma...

Azadlıq

Azadlıq!
Səni çox istəyirdik,
az aldıq.
Səni sevə-sevə
azaldıq.
Eh, azadlıq, azadlıq…
Dəli kimi sevdik səni,
Sevgimizdən asıldıq.
Sənə uzalı əllərimizi
zəmi kimi biçə-biçə,
meydanlara, küçələrə tökülən
qanımız üstdən keçə-keçə,
adına
meydan verdilər,
küçə verdilər –
Azadlıq!..
Bir gün
məmləkətin başı üstə
şəhid ruhların
qiyamı başlanacaq.
Göy üzündən
ahlar,
günahlar
daş-daş yağacaq.
Yağacaq
“Azadlıq” adı verilmiş
meydanlara,
küçələrə;
Üstünə qərənfil çilənmiş
qara paltarlı
şəhid gecələrə.
Ah, azadlıq, azadlıq –
kiminə çörək ağacısan,
kiminə başdaşı.
Mən sənə arzularımı uzatdım,
Sən mənə bir cüt göz yaşı...

Balayar Sadiq – “Əllərim uzaqlarda qalıb, Sənsizliyin Kö...

11 04 2019 / 22:56 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

Bir damla payız Adından islanıb bu payız yağışı… Bir yarpaq ümid yoxdu yarasını sarıyım bu ürəyin… Əllərim uzaqlarda ...

54434636_400371824110266_2731360065066893312_n

qırılıb tökülər şüşələr yerə,

sənin baxmadığın pəncərələrdən.

qəfil oyanaram gecəyarısı,

boğular ürəyim sinəmdə tərdən.

külək yaxasını cırar şəhərin,

alnımı buz kimi soyuq tər basar.

gözümdə sayrışan işıqlar boyu,

uzanar bir uzun,bir qara hasar.

qəfil oyanaram gecəyarısı,

oyanar mənimlə ağaclar evlər.

oyanar yiyəsiz küçə itləri..

oyanar gecədən qatar fitləri.

qəfil oyanaram gecəyarısı,

mənimlə bir bütöv şəhər oyanar.

gecənin əlləri üzündə qalar,

saat üç olmamış səhər oyanar.

qəfil oyanaram gecəyarısı..

əynimi geyinib çıxaram çölə.

od vurub yuxulu bir papirosa,

deyinib-deyinib çıxaram çölə.

sonra da gecədən bir səs oyanar,

bir isti,bir şirin nəfəs oyanar..

içimdə ölməyə həvəs oyanar..

qatı qaranlığı udub gedərəm.

içimə yüklənən qorxunu yenib,

uzaq bir ulduzu tutub gedərəm.

birbəbir oyanar bütün əşyalar,

dalımca tələsik qapıdan çıxar.

bütün fikirlərim,düşüncələrim,

başımda ilantək qabıqdan çıxar.

qəfil oyanaram gecəyarısı,

oyanar gecəyə ölüm fərmanım..

qəfil oyanaram gecəyarısı,

oyanar bir qutu ürək dərmanım.

********************************

Bu qara təqvimin hər vərəqində,

Zor günlər keçirdik,anlar yaşadıq.

Nə vaxt haqq sözünü dilə gətirdik,

Türmələr,zindanlar,qanlar yaşadıq.

Xortdadı məzardan başı əsənlər,

Yatdı Xan Eyvazlar,Dəli Həsənlər,

Çıxdı başımıza qulaq kəsənlər,

Mindi belimizə "pan"lar yaşadıq..

Cəllad meydan açdı əlində balta,

Hürdü qulbeçələr başında xalta,

Soldu qanqalların ayağı altda,

Soldu fidan-fidan canlar,yaşadıq.

Günah zənbilini daşıdıq Haca,

Heç vaxt acımadıq səfilə,aca,

Hər gün gözümüzün qabağındaca,

Tapdandı şərəflər-şanlar,yaşadıq..

Səmimi olmadıq ülfətimizdə,

Nə çəkdik yazıldı sifətimizdə,

Halalca-hümmətcə dövlətimizdə,

Gördük at oynadır "yan"lar yaşadıq..

Qoyduq arzuları qəbrə,beşikdən,

Üzdük əlimizi evdən-eşikdən,

Cücərdi toz basmış dəlmə-deşikdən,

Yepyeni ağalar,xanlar...yaşadıq..

**************************

Yadımdadı o gün səni görəndə,

Bir-birində yazım-qışım oynadı.

Yer tapmadım sevincimdən özümə,

Dəli kimi gözüm-qaşım oynadı..

Dedim Tanrım,bu nə nurdu üzümə,

Nə qismətdi,nə uğurdu üzümə..

Saçlarının yeli vurdu üzümə,

Çölüm-düzüm,dağım-daşım oynadı..

Dərdlər bir-bir güzgüləndi,darandı,

İndi ən çox ağrıdan yer harandı..

Aramızda iki cəbhə yarandı,

Gah barışım,gah savaşım oynadı.

Adam axı necə gedər sülhə,tək..

İlan yoxdu bu dünyada şübhətək..

Səndən sonra bütün gecə sübhədək,

Gözlərimdə qanlı yaşım oynadı..

Ürəyimi şam əvəzi yaxırdım..

Hər tərəfdən sənə doğru axırdım..

Mən bu eşqə ölüm kimi baxırdım,

Kəndirində qara başım oynadı..

***************************

Bilgə,sahil qumları,

bir də dəli küləklər,

Bir də

lap uzaqlarda yanıb-sönən bir mayak...

Dəniz bir məzar kimi

əl açıb məni bəklər,

İçimdən keçər səsin qəfil ildırımsayaq..

Ayaqlarım daş kimi

donub qalar yerində,

Yarar ayın işığı zülmət qaranlıqları..

Tutub yerə yıxılmış kölgəmin

əllərindən,

Gedərəm sənə sarı,gedərəm sənə sarı..

Qucaqlaşıb son dəfə

yaşadığın şəhərlə,

Gözüm qəfil başlayar dəniz kimi daşmağa..

Başlayaram gülməyə

dəli qəhqəhələrlə,

Soluğumu tıxayan

qorxuları aşmağa..

İlk görüşün təlaşı qara sularda

batmaz,

Sürünər son arzular dalımca dizin-dizin,

Bəs nə oldu,

deyirdin heç kimin gücü çatmaz,

Bu sevda ikimizin,

bu nəğmə ikimizin..

Mən sənin qəlbindəyəm

dörd hərflik ad kimi,

Amma

sinənin üstə

dörd çalın-çarpaz dağam.

Nə ölüm-ölüm kimi,

nə həyat-həyat kimi,

Sən niyə ağlayırsan,

mən axı hələ sağam..

Bu gün axşama nə var,

Duzlu,isti göz yaşı..

Bilirsənmi kiməm mən,

Ayrılıqlar əyyaşı..

Gülümsəmə heç zaman,

Qızarmasın dan yeri.

Bir vaxtlar ürəyiydi,

Sinəmdəki qan yeri.

Səpildi xəyallarım,

Getdiyin yola dən-dən..

Bu il də belə keçdi,

Adam olmadı məndən..

Gecəyarı hövüllən,

Qapının ağzına çıx..

Görsən ki,gəlməmişəm-

Qov məni açıq-açıq.

Beləyəm də neyləyim,

Allah canımı alsın..

Mənə verdiyin görüş,

Qoy o dünyaya qalsın ,.

*****************************

Bir durnanın qanadını qırıb da,

Kağızlara lələk şəkli çəkirəm.

Ürəyini almaq üçün hər dəfə,

Hiylə şəkli-kələk şəkli çəkirəm.

Bircə kərə danışsana-dinsənə..

Nədi bəlkə toxunubdu cin sənə..

Boş-boş sözlər yazmıram ki,mən sənə,

Hər şerimdə mələk şəkli çəkirəm..

Qürurundan mən tərəfə əy,adda,

Nə qalır ki,bu sevgidən nə, yadda,

Dovşan qədər olmasam da həyatda,

Bəbir şəkli,pələng şəkli çəkirəm.

Adam gərək yıxılmasın sözündən,

Bacardıqca muğayat ol özündən,

Sən çox yaxşı ələyirsən gözündən,

Mən çox yaxşı ələk şəkl çəkirəm..

Arzuların,xəyalların qadını,

Unudummu bu sevginin dadını..

Nə zaman ki,çağırıram adını,

Eləcə bir ürək şəkli çəkirəm..

Bu sevdadı ağrıdanda ağrıma,

Nə yazım ki,bir şey gəlmir ağlıma..

Heç vaxt səndən olmayacaq oğluma,

Beşik şəkli-bələk şəkli çəkirəm..

********************************

Gündüzlər bir tikə can rahatlığım,

Gecələr gözümün uyğusu yoxdur.

Qəlbimi həmin gün söküb ataram,

Bilsəm ki, içində duyğusu yoxdur.

Güllər var min dəniz, min meşə qədər,

Boy verib ucalır günəşə qədər,

Yüzünün bir dənə bənövşə qədər,

Könlümü titrədən qoxusu yoxdur.

Tütməsin ocağı, yanmasın şamı,

Uçulsun başına həsrətin damı,

Niyə sevincimə göz dikir hamı,

Niyə heç dərdimin oğrusu yoxdur.

Get ayrı dünya qur xəyallarında,

Sim ha qoymadılar könül tarında,

Ən dürüst, ən təmiz adamların da,

Sözünün on faiz doğrusu yoxdur.

Nə varsa deyilmiş, nə varsa boyat,

Eyni bir zibildi ya doğma, ya yad..

Başını çoxdannan itirib həyat,

Heç kimə sualı-sorğusu yoxdur.

Əcəl köhlənini üstünə sürsə,

Çəkinmə istəyi ucuz ömürsə,

Əgər bu dünyada hamı ölürsə,

Ölümün elə də qorxusu yoxdur...

Ayaz Arabaçı – “Əgər bu dünyada hamı ölürsə, Ölümün elə d...

11 04 2019 / 22:43 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

qırılıb tökülər şüşələr yerə, sənin baxmadığın pəncərələrdən. qəfil oyanaram gecəyarısı, boğular ürəyim sinəmdə tərdən. külək yaxasını cırar şəhərin, ...

Kənan Rza – “Ən gözəl qadınlar” (şeirlər)

06 04 2019 / 21:02 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

Ən gözəl qadınlar gündüzlər gülüb, Gecələr gözləri yaşla dolurmuş. Ən gözəl qadınlar sevgidən məhrum, Ən gözəl qadınlar tənha olurmuş. Taleyi əzəldən qara gətirir, Ömrünün cavanlıq çağın itirir. Həyatın ən gözəl bahar ça...

10258915_1670764503201938_8924486318867092591_o (1)

Hacı Baxşəli – “Ey mələk-sima, mənim qəddimi gəl xəm eləmə...

04 04 2019 / 16:37 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

Deyin Alışıb yanıram hicran oduna, Məni od-alova salana deyin. İnanıb vədinə sevirəm hər an, Könlümü, könlüylə alana deyin. Arayıb, axtarıb yad etsin məni, Bir şirin sözüylə şad etsin məni, Yığıb el-obanı ad etsin məni, ...

RAFİQ ƏLƏKBƏR – “NƏSİMI TALEYİ-VƏTƏN TALEYİ”...

04 04 2019 / 00:51 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

(Azərbaycanda 2019-cu il ölkə başçısı cənab İlham Əliyev tərəfindən Nəsimi ili elan edilmişdir) Redaksiyadan: 25 aprel 1964-cü ildə Yardımlı rayonunun Alar kəndində anadan olan, 2006-cı ildən Azərbayca...

Məmməd İsmayıl -SƏN İNDİ KİMİNÇÜN GƏLİRSƏN, EY YAZ?!

02 04 2019 / 21:18 - Gündem, Nəzm, ƏDƏBİYYAT

Gecənin beşində açan səhərlə, Günəşə göz qırpan bənövşələrlə. Bir dünya sevinclə, daha nələrlə, Sən indi kiminçün gəlirsən,ey yaz?! . Dərəni dolduran bəyaz sislərin, Gələn sorağımı yeni hisslərin?! Şehli çəmənlərdə ayaq ...

Faiq Hüseynbəyli – “Oxudum həyatı təbəssümündən” (şe...

26 03 2019 / 13:20 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

SEVGİ HEYKƏLİ Buz tutub gedirdim şeirbəşeir, İçimdə bir ocaq qaladın, sağ ol! Üzünə, gözünə, sözünə qurban, Dərdini dərdimə caladın, sağ ol! Oxudum həyatı təbəssümündən, Sənə gətirirdi məni yağışlar… Keçib iliyimnən sözə...

50929485_299847127340230_5642798273379958784_n

Elnur Rəsuloğlu – Adam (tək şeir)

25 03 2019 / 23:49 - Nəzm, Tək şeir, ƏDƏBİYYAT

Mənim sənlə barışmağa Ehtiyacım yoxdur, Adam. Mövzu axtar danışmağa, Ətrafında çoxdur, Adam. Ömür axan çay kimidir, Təb Tanrıdan pay kimidir. Bu qələmim yay kimidir, Cümlələrim oxdur, Adam. Söz altından çıx...

Ramiz Təmkin – Türkün səsi (tək şeir)

25 03 2019 / 22:08 - Nəzm, ƏDƏBİYYAT

Məmməd İsmayıla… Pùskùrən vulkandır… Sağlam dùşùncə, Sinədə ùrəkdir, gözlərdə didə. Dahilər qitəyə bənzərsə, məncə, Bu Kişi sənətdə sonuncu qitə. Orxon-Yeniseydə, Qobustanımda, Tarixə həkk olmuş qızıl yazıdır...